Konserwacja murów ceglanych i architektury

Opanowanie wiedzy w zakresie: chemii konserwacji zabytków, żywic sztucznych w konserwacji zabytków, metodyki konserwacji zabytków kamiennych, historia i teoria ochrony i konserwacji zabytków.

przedmiot obowiązkowy

Udział w zajęciach - 30 godz. 1p. ECTS

Nauka własna wraz z przygotowaniem się do egzaminu 30 godz. - 1p ECTS

K_W01 Ma wiedzę ogólną na temat teorii konserwacji oraz ochrony zabytków architektury.

K_W03 ma elementarną wiedzę teoretyczną i praktyczną z metodyki działań konserwatorskich w zakresie materiałów budowlanych.

K_W04 Zna mechanizmy oddziaływania fizycznych, chemicznych i biologicznych czynników na materię zabytków architektonicznych.

K_W05 Posiada wiedzę w zakresie materiałoznawstwa historycznych i współczesnych materiałów budowlanych.

K_W06 Ma wiedzę dotyczącą oddziaływania czynników atmosferycznych na naturalne i sztuczne kamienie i umie przeanalizować procesy niszczące.

K_U01 Umie przeprowadzić rozpoznanie stanu zachowania zabytku, określić podstawowe przyczyny zniszczenia.

K_U02 Potrafi rozpoznać podstawowe materiały budowlane.

K_U03 Potrafi określić główne cele służące realizacji zadania konserwatorskiego przy zabytkach architektonicznych.

K_K01 Ma świadomość znaczenia wartości (artystycznej, historycznej i użytkowej) zabytku architektonicznego.

K_K02 Ma świadomość znaczenia profesjonalizmu i konieczności przestrzegania zasada etyki zawodowej.

K_K04 Ma świadomość i rozumie aspekty oraz skutki działań konserwatorskich związane z zastosowaniem odpowiednich metod, środków i preparatów bezpiecznych dla obiektu zabytkowego, środowiska naturalnego i wykonawcy prac konserwatorskich.

K_K07 Rozumie potrzebę popularyzacji wiedzy, idei i zasad ochrony dziedzictwa kulturowego.

Wykład z prezentacjami.

- pokaz

- opis
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

- doświadczeń
- klasyczna metoda problemowa
- obserwacji

Na wykładach omawiana jest problematyka konserwacji i restauracji murów ceglanych i architektury. Studenci zapoznają się z ogólnymi tendencjami panującymi w konserwacji zabytków architektury, w szczególności obiektami wykonanymi z cegły spoinowanej zaprawą. Omówione zostaną zagadnienia technologii budowy murów ceglanych i właściwości materiałów budowlanych, a następnie założenia konserwatorskich i projektowe, podstawowe przyczyny zniszczeń i sposoby ich likwidacji.

Celem przeprowadzonych wykładów jest zapoznanie studentów z problematyką technologiczną i konserwatorską architektury w tym szczególnie murów ceglanych. W ramach tego tematu omówione zostaną:

1.Ogólne założenia dotyczące konserwacji architektury, w tym murów ceglanych

2. Technologia budowy murów ceglanych

3. Właściwości materiałów budowlanych, cegła, zaprawa, ceramika dekoracyjna i użytkowa.

4. Koncepcje konserwatorskie budynków architektury

5. Przyczyny zniszczeń występujących w architekturze

6. Metody i środki wykorzystywane w konserwacji architektury

1. Jan Tajchman, Konserwacja zabytków architektury – uwagi o metodzie, , OZ 1995, 48/2, 150-159.

2. W. Domasłowski, M. Kęsy-Lewandowska, J. W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 1998

3. Konserwacja murów ceglanych. Badania i Praktyka, referaty na Ogólnopolską Konferencję w dniach 19-20 listopada 1999 r. w Toruniu, red. B. Soldenhoff, Toruń, 1999.

4. W. Domasłowski, Zasady konserwacji murów ceglanych i kamiennych detali architektonicznych, OZ 2005, nr 1, 97-112.

5. Maria Rudy, Zagadnienia technologiczne i estetyczne przy elewacjach gotyckiej architektury sakralnej na przykładzie ceglanego kościoła pw. Św. Jakuba w Toruniu oraz kamienno-ceglanego p.w. W NMP w Bierzgłowie koło Torunia, w: Materiały z międzynarodowej konferencji pt. Kolorystyka zabytkowych elewacji od średniowiecza do współczesności; Historia i konserwacja. W-wa 22-24 wrzesień 2010;

6. Karta Wenecka 1964 – 2014, pod redakcja Weroniki Bukowskiej i Janusza Krawczyka, Wydział sztuk pięknych UMK w Toruniu, Toruń 2015

Ocena na podstawie pisemnego egzaminu końcowego.

nie dotyczy