Problemy formy plastycznej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	1402-PFP-2Zka-S1
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (0228) Interdyscyplinarne programy i kwalifikacje związane z naukami humanistycznymi Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Problemy formy plastycznej
Jednostka:	Wydział Sztuk Pięknych
Grupy:	Przedmioty obowiązkowe - II rok, sem. zimowy, krytyka artystyczna (s1)
Punkty ECTS i inne:	5.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Wymagania wstępne:	Pogłębiona i uporządkowana wiedza z zakresu psychologii widzenia.
Całkowity nakład pracy studenta:	Godziny realizowane z udziałem nauczycieli (60 godz.): - wykłady – 30 godz. (1pkt ECTS) - ćwiczenia – 30 godz. (1 pkt ECTS) Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta (90 godz.): - przegląd literatury przedmiotu i przygotowanie do egzaminu- 30 godz. (1 pkt ECTS) - przygotowanie do ćwiczeń – 30 godz. (1 pkt ECTS) - opracowanie analizy formalnej dzieła sztuki -30 godz. (1 godz. ECTS) Łącznie: 150 godz. (5 pkt ECTS)
Efekty uczenia się - wiedza:	W1: zna terminologię i posiada podstawową wiedzę w zakresie teorii formy plastycznej w kontekście zjawisk w sztuce dawnej, współczesnej i najnowszej (K_W01; K_W02); W2: ma uporządkowaną wiedzę z zakresu terminologii teorii formy dzieła sztuki i problemów kultury wizualnej (K_W06); W3: zna i rozumie podstawy metody analizy formalnej, którą wykorzystuje do interpretacji dzieł sztuki i problemów kultury wizualnej (K_W11); W4: ma świadomość kompleksowej natury języka plastycznego, jego złożoności i historycznej zmienności jego znaczeń w kontekście historii sztuki i myśli o sztuce (K_W13).
Efekty uczenia się - umiejętności:	U1: charakteryzuje dzieło sztuki nowoczesnej i współczesnej od strony formy artystycznej, krytycznie je analizuje i interpretuje, określając jego rolę w ewolucji sztuki, a także rozpoznaje dzieło sztuki pod kątem materiału i techniki, datowania, określenia stylu i środowiska artystycznego (K_U07; K_U05); U2: potrafi merytorycznie argumentować i formułować wnioski odnośnie formy plastycznej z wykorzystaniem wiedzy na temat poglądów wybranych artystów, krytyków sztuki omawianych w ramach zajęć (K_U08); U3: przygotowuje wypowiedzi pisemne, podparte schematami rysunkowymi dotyczące analizy formalnej dzieła sztuki, zwłaszcza nowoczesnej i współczesnej (K_U10); U4: opanował podstawowy warsztat naukowy w zakresie formalnego omawiania dzieła sztuki (K_U11); U5: wykorzystuje wiedzę z zakresu formy plastycznej w dyskusji na temat sztuki, zwłaszcza współczesnej (K_U13).
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:	K1: ma świadomość poziomu swojej wiedzy, kompetencji i niedostatków z zakresu problemów formy plastycznej. Rozumie potrzebę jej rozwoju (K_ K01); K2: posiada umiejętność współdziałania i współpracy w grupie przygotowującej opracowania analizy formalnej dzieła sztuki (K_K02); K3: posiada zrozumienie dla nowych idei społecznych i nowatorskich rozwiązań formalnych w sztuce (K_K05); K4: ma świadomość wartości formalnych dzieł, które do współczesności wnosi światowe dziedzictwo kultury (K_K07).
Metody dydaktyczne:	- Metody dydaktyczne eksponujące (pokaz, prezentacja); - Metody dydaktyczne podające (opis, pogadanka, wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny); - Metody dydaktyczne poszukujące (metoda ćwiczeniowa, klasyczna metoda problemowa, metoda obserwacji, metoda projektu,) metody aktywizujące, metody heurystyczne. Zajęcia w semestrze zimowym 2020/2021 realizowane są w trybie zdalnym za pośrednictwem Microsoft Teams.
Metody dydaktyczne eksponujące:	- pokaz
Metody dydaktyczne podające:	- opis - pogadanka - wykład informacyjny (konwencjonalny) - wykład konwersatoryjny
Metody dydaktyczne poszukujące:	- ćwiczeniowa - klasyczna metoda problemowa - obserwacji - projektu - referatu
Skrócony opis:	Niezbędna jest wiedza z zakresu „Psychologii widzenia”, w tym znajomość i rozumienie podstawowych jakości wizualnych. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami wiedzy o formie plastycznej. Forma plastyczna rozumiana jest jako język jakości wizualnych kształtowanych na przestrzeni dziejów sztuki, stąd analizowany jest w kontekście historycznym i współczesnym. Dlatego najważniejsze, staje się uczenie widzenia, dla którego forma plastyczna jest podstawą alfabetu uczącego kompetencji wizualnych w tym przede wszystkim widzenia i opisywania dzieł sztuki.
Pełny opis:	W ramach przedmiotu dostarczana jest wiedza z zakresu procesu formowania się sposobów przedstawiania artystycznego mieszczącego się w ogólnych ramach stylu, opierającego się na możliwościach formalnych, którymi dysponowała dana epoka, dlatego wyodrębnione są dwa bloki tematyczne. W pierwszym są omawiane podstawowe problemy formy plastycznej rozumiane jako jakości wizualne, występujące tak otoczeniu człowieka jak i w dziełach sztuki. Omówione będą: przestrzeń, linia, barwa, światło, faktura, ruch, bryła, układ. W drugim prezentowane są, w ujęciu historycznym, poglądy wybranych artystów, teoretyków sztuki na temat formy plastycznej, uzupełniane analizą wybranych dzieł sztuki. W sposób szczególny omawiane są poglądy takich autorów jak: Mnich Teofil, Cennino Cennini, Leone B. Alberti, Leonardo da Vinci, John Ruskin, Henrich Wölfflin, Kazimierz Malewicz, Aleksander Rodczenko, Johanes Itten, Wasyl Kandyński, Rudolf Arnheim, Ernst Gombrich, Władysław Tatarkiewicz, Władysław Strzemiński, Petter Jenne, Ryszard Kluszczyński, Piotr Francuz.
Literatura:	Literatura obowiązkowa: Arnheim R.(2004), Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria (wybrane fragmenty) Didkowska B. (2015), Rysunek dziecka w wieku od 3 do 12 lat a język wizualny nowych mediów. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, s. 46 – 68; 100- 117 Kościelecki St. (1972), Współczesna koncepcja wychowania plastycznego. Warszawa: PWN (wybrane fragmenty) Marciniak T. (2004), Struktura obrazów [w:] W. Limont (red.) Z teorii i praktyki artystycznej. Toruń: Wydawnictwo UMK, s. 27 – 46 Ruskin J. (2011), Niewinne oko. Szkice o sztuce. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria (wybrane fragmenty) Strzemiński Wł. (1974), Teoria widzenia. Kraków: Wydawnictwo Literackie Tatarkiewicz W. (1988), Dzieje sześciu pojęć, Warszawa: PWN, s. 257 - 288 Wiesing L. (2008), Widzialność obrazu. Historia i perspektywy estetyki formalnej, Warszawa: Oficyna Naukowa, (wybrane fragmenty) Wölfflin H. (2006), Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria, (wybrane fragmenty) Literatura uzupełniająca: Alberti L.B. (1963), O malarstwie. Wrocław: Ossolineum Arnheim R. (2011), Myślenie wzrokowe. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria Boehm G. (2014), O obrazach i widzeniu. Antologia tekstów, Kraków: Wydawnictwo UNIVERSITAS Cennino Cennini (1933), Rzecz o malarstwie. Florencja: Floreńska Oficyna Tyszkiewiczów Francuz P. (2013), Imagia. W kierunku neurokognitywnej teorii obrazu. Lublin: Wydawnictwo KUL Gombrich, E.H. (2009). Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej. D.Folga-Januszewska (red.nauk.), Kraków: UNIVERSITAS. Gombrich E. H.(1981), Sztuka i złudzenie. Warszawa: PIW Itten J. (2015), Sztuka barwy. Kraków, Wydawnictwo: d2d.pl s.c. Hopfinger, M. (2003). Doświadczenia audiowizualne. O mediach w kulturze współczesnej, Warszawa: Wydawnictwo Sic! Kandyński W. (1989). Punkt i linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów malarskich. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. Kandyński W. (1996). O duchowości w sztuce. (tłum. S. Fijałkowski), Łódź: Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi Kluszczyński R. W. (2010), Sztuka interaktywna. Od dzieła instrumentu do spektaklu. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne Malewicz K.(2006), Świat bezprzedmiotowy. Biblioteka Bauhausu. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria Mirzoeff N. (2016). Jak zobaczyć świat, Kraków: Wydawnictwo Karakter Mitchwell W.J.T. (2013). Czego chcą obrazy, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury Popek S. (1999). Barwy i psychika. Percepcja, ekspresja, projekcja. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej. Rzepińska M. ( 1989). Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Warszawa: Wydawnictwo ,,Arkady’’. T.I i II. Strzemiński Wł. (2006). Wybór pism estetycznych. (wybór i opr. G. Sztabiński). Kraków: UNIVERSITAS. Teofila Kapłana (1880), Teofila Kapłana i zakonnika. O sztukach rozmaitych ksiąg troje. Kraków Vinci da L. (2006), Traktat o malarstwie. Gdańsk: słowo/obraz terytoria
Metody i kryteria oceniania:	Metody oceniania: - egzamin ustny: K_W06, K_W11, K_W13, K_U08, K_U10, K_U11, K_K5, K_K07 - aktywność: K_U07, K_U07, K_U13, K_K02 Kryteria oceniania: egzamin ustny związany z prezentacją analizy formalnej wybranego dzieła sztuki ndst – 0-50 pkt (poniżej 50 %) dst- 51-60 pkt (51-60 %) dst plus- 61-70 pkt (61-70 %) db- 71-80 pkt (71-80 %) db plus- 81-90 pkt (81-90 %) bdb- 91-100 pkt (91-100 %)
Praktyki zawodowe:	Nie dotyczy.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)

Okres:	2021-10-01 - 2022-02-20	Wybrany podział planu: tygodniowy cykl przedmiotu Przejdź do planu PN WT ŚR CZ CW WYK PT
Typ zajęć:	Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy:	Bernadeta Didkowska, Dorota Kamińska-Jones
Prowadzący grup:	Bernadeta Didkowska
Lista studentów:	(nie masz dostępu)
Zaliczenie:	Przedmiot - Zaliczenie na ocenę Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę Wykład - Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:	Niezbędna jest wiedza z zakresu „Psychologii widzenia”, w tym znajomość i rozumienie podstawowych jakości wizualnych. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami wiedzy o formie plastycznej. Forma plastyczna rozumiana jest jako język jakości wizualnych kształtowanych na przestrzeni dziejów sztuki, stąd analizowany jest w kontekście historycznym i współczesnym. Dlatego najważniejsze, staje się uczenie widzenia, dla którego forma plastyczna jest podstawą alfabetu uczącego kompetencji wizualnych w tym przede wszystkim widzenia i opisywania dzieł sztuki.
Pełny opis:	W ramach przedmiotu dostarczana jest wiedza z zakresu procesu formowania się sposobów przedstawiania artystycznego mieszczącego się w ogólnych ramach stylu, opierającego się na możliwościach formalnych którymi dysponowała dana epoka, dlatego omawiane są podstawowe problemy formy plastycznej rozumiane jako jakości wizualne występujące tak otoczeniu człowieka jak i w dziełach sztuki. Przedstawiane są mechanizmy psychologiczne odpowiedzialne za spostrzeganie przestrzeni, linii, bryły, faktury, barwy, światła, ruchu, układu, jak również ich percepcja. Prezentowane są również, w ujęciu historycznym, poglądy wybranych artystów, teoretyków sztuki na temat formy plastycznej. Rozważania te odnoszą się do umiejętności rozróżniania, wyodrębniania i nazywania formy plastycznej, dlatego treści zawsze odwołują się do analizy formalnej wybranych dzieł sztuki.
Literatura:	Jak wyżej.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)

Okres:	2022-10-01 - 2023-02-19	Wybrany podział planu: tygodniowy cykl przedmiotu Przejdź do planu PN WT ŚR KON CZ PT
Typ zajęć:	Konwersatorium, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy:	Bernadeta Didkowska
Prowadzący grup:	Bernadeta Didkowska
Lista studentów:	(nie masz dostępu)
Zaliczenie:	Przedmiot - Zaliczenie na ocenę Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:	Niezbędna jest wiedza z zakresu „Psychologii widzenia”, w tym znajomość i rozumienie mechanizmów odpowiedzialnych za percepcję wizualną z uwzględnieniem zróżnicowanych warunków środowiska zewnętrznego i wewnętrznego odbiorcy. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami wiedzy o formie plastycznej. Forma plastyczna rozumiana jest jako język jakości wizualnych kształtowanych na przestrzeni dziejów sztuki, stąd analizowany jest w kontekście historycznym i współczesnym.
Pełny opis:	W ramach przedmiotu dostarczana jest wiedza z zakresu procesu formowania się sposobów przedstawiania artystycznego mieszczącego się w ogólnych ramach stylu, opierającego się na możliwościach formalnych, którymi dysponowała dana epoka. Stąd omawiane są podstawowe problemy formy plastycznej rozumiane jako jakości wizualne występujące tak otoczeniu człowieka jak i w dziełach sztuki. Dlatego też dostarczana jest wiedza z zakresu formy plastycznej, która ważna jest w procesie percepcji i recepcji jakości wizualnych w dziele sztuki i w otoczeniu. Przedstawiane są mechanizmy psychologiczne odpowiedzialne za spostrzeganie przestrzeni, linii, bryły, faktury, barwy, światła, ruchu, układu, jak również percepcja tych jakości wizualnych w dziele sztuki i w otoczeniu.
Literatura:	Arnheim R. (2011), Myślenie wzrokowe. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria Arnheim R.(2004), Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria Belting H. (2012), Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie. Kraków: UNIVERSITAS. Boehm G. (2006), O obrazach i widzeniu. Antologia tekstów. Kraków: UNIVERSITAS. Francuz P. (2013), Imagia. W kierunku neurokognitywnej teorii obrazu. Lublin: Wydawnictwo KUL Friedberg A. (2012), Wirtualne okno. Od Albertiego do Microsoftu. Warszawa: Oficyna Naukowa Didkowska B. (2015), Rysunek dziecka w wieku od 3 do 12 lat a język wizualny nowych mediów. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK Gombrich E. H.(1981), Sztuka i złudzenie. Warszawa: PIW Itten J. (2015), Sztuka barwy. Kraków, Wydawnictwo: d2d.pl s.c. Higgins D. (2000), Nowoczesność od czasu postmodernizmu oraz inne eseje, Gdańsk: Słowo/obraz terytoria Kandyński W. (1989). Punkt i linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów malarskich. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. Kandyński W. (1996). O duchowości w sztuce. (tłum. S. Fijałkowski), Łódź: Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi Kościelecki St. (1972), Współczesna koncepcja wychowania plastycznego. Warszawa: PWN Kluszczyński R. W. (2010), Sztuka interaktywna. Od dzieła instrumentu do spektaklu. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne Marciniak T. (2004), Struktura obrazów [w:] W. Limont (red.) Z teorii i praktyki artystycznej. Toruń: Wydawnictwo UMK, s. 27 - 46 Mitchwell W.J.T. (2013). Czego chcą obrazy, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury Mirzoeff N. (2016), Jak zobaczyć świat. Kraków – Warszawa: Wyd. Karakter , Muzeum Sztuki nowoczesnej w Warszawie Ruskin J. (2011), Niewinne oko. Szkice o sztuce. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria, Strzemiński Wł. (2006). Wybór pism estetycznych. (wybór i opr. G. Sztabiński). Kraków: UNIVERSITAS. Strzemiński Wł. (1974), Teoria widzenia. Kraków: Wydawnictwo Literackie Tatarkiewicz W. (1988), Forma: dzieje jednego wyrazu i pięciu pojęć [w:] Dzieje sześciu pojęć. Warszawa: PWN ss. 257 - 287 Wiesing L. (2008), Widzialność obrazu. Historia i perspektywy estetyki formalnej. Warszawa: Oficyna Naukowa Wölfflin H. (2006), Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (w trakcie)

Okres:	2023-10-01 - 2024-02-19	Wybrany podział planu: tygodniowy cykl przedmiotu Przejdź do planu PN WT ŚR KON CZ PT
Typ zajęć:	Konwersatorium, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy:	Bernadeta Didkowska
Prowadzący grup:	Bernadeta Didkowska
Lista studentów:	(nie masz dostępu)
Zaliczenie:	Przedmiot - Zaliczenie na ocenę Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:	Niezbędna jest wiedza z zakresu „Psychologii widzenia”, w tym znajomość i rozumienie mechanizmów odpowiedzialnych za percepcję wizualną z uwzględnieniem zróżnicowanych warunków środowiska zewnętrznego i wewnętrznego odbiorcy. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami wiedzy o formie plastycznej. Forma plastyczna rozumiana jest jako język jakości wizualnych kształtowanych na przestrzeni dziejów sztuki, stąd analizowany jest w kontekście historycznym i współczesnym.
Pełny opis:	W ramach przedmiotu dostarczana jest wiedza z zakresu procesu formowania się sposobów przedstawiania artystycznego mieszczącego się w ogólnych ramach stylu, opierającego się na możliwościach formalnych, którymi dysponowała dana epoka. Stąd omawiane są podstawowe problemy formy plastycznej rozumiane jako jakości wizualne występujące tak otoczeniu człowieka jak i w dziełach sztuki. Dlatego też dostarczana jest wiedza z zakresu formy plastycznej, która ważna jest w procesie percepcji i recepcji jakości wizualnych w dziele sztuki i w otoczeniu. Przedstawiane są mechanizmy psychologiczne odpowiedzialne za spostrzeganie przestrzeni, linii, bryły, faktury, barwy, światła, ruchu, układu, jak również percepcja tych jakości wizualnych w dziele sztuki i w otoczeniu.
Literatura:	Arnheim R. (2011), Myślenie wzrokowe. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria Arnheim R.(2004), Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria Bagiński D. (2021), Obraz. Zagadka wzrokowa. Lublin: Vide Belting H. (2012), Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie. Kraków: UNIVERSITAS. Boehm G. (2006), O obrazach i widzeniu. Antologia tekstów. Kraków: UNIVERSITAS. Francuz P. (2013), Imagia. W kierunku neurokognitywnej teorii obrazu. Lublin: Wydawnictwo KUL Friedberg A. (2012), Wirtualne okno. Od Albertiego do Microsoftu. Warszawa: Oficyna Naukowa Didkowska B. (2015), Rysunek dziecka w wieku od 3 do 12 lat a język wizualny nowych mediów. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK Gombrich E. H.(1981), Sztuka i złudzenie. Warszawa: PIW Higgins D. (2000), Nowoczesność od czasu postmodernizmu oraz inne eseje, Gdańsk: Słowo/obraz terytoria Kandyński W. (1989). Punkt i linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów malarskich. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. Kandyński W. (1996). O duchowości w sztuce. (tłum. S. Fijałkowski), Łódź: Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi Kędziora Ł. (2022), Sztuka i mózg. W stronę percepcyjnie zorientowanej historii sztuki, Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK Kościelecki St. (1972), Współczesna koncepcja wychowania plastycznego. Warszawa: PWN Łuczak D. (2018), FOTO-OKO. Wizja fotograficzna wobec okularocentryzmu w sztuce i połowy XX wieku. Kraków: UNIVERSITAS Marciniak T. (2004), Struktura obrazów [w:] W. Limont (red.) Z teorii i praktyki artystycznej. Toruń: Wydawnictwo UMK, s. 27 - 46 Masland R. (2020), Czego oczy nie widzą. Jak wzrok kształtuje nasze myśli? Poznań: WP Mitchwell W.J.T. (2013). Czego chcą obrazy, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury Mirzoeff N. (2016), Jak zobaczyć świat. Kraków – Warszawa: Wyd. Karakter , Muzeum Sztuki nowoczesnej w Warszawie Ruskin J. (2011), Niewinne oko. Szkice o sztuce. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria, Strzemiński Wł. (2006). Wybór pism estetycznych. (wybór i opr. G. Sztabiński). Kraków: UNIVERSITAS. Strzemiński Wł. (1974), Teoria widzenia. Kraków: Wydawnictwo Literackie Tatarkiewicz W. (1988), Forma: dzieje jednego wyrazu i pięciu pojęć [w:] Dzieje sześciu pojęć. Warszawa: PWN ss. 257 - 287 Wiesing L. (2008), Widzialność obrazu. Historia i perspektywy estetyki formalnej. Warszawa: Oficyna Naukowa Wölfflin H. (2006), Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.