Problematyka konserwatorska architektury drewnianej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1402-PKAR-2Z-N2 |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0228) Interdyscyplinarne programy i kwalifikacje związane z naukami humanistycznymi
|
Nazwa przedmiotu: | Problematyka konserwatorska architektury drewnianej |
Jednostka: | Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. zimowy - Ochrona dóbr kultury, konserwatorstwo (n2) |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Posiadanie wiedzy z historii architektury drewnianej, historii i organizacji technik budownictwa, historii technik budowlanych z elementami materiałoznawstwa, konserwacji zabytków architektury, historii i teorii ochrony zabytków. |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot obligatoryjny |
Całkowity nakład pracy studenta: | Godziny realizowane z udziałem nauczycieli (godz.): - udział w wykładach – 10 - konsultacje z nauczycielem akademickim podczas dyżurów – 5 Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta (godz.): - przygotowanie do wykładu – 5 - czytanie literatury – 30 Łącznie: 50 godz. (2 ECTS) |
Efekty uczenia się - wiedza: | W1 - student ma szczegółową orientację na obszarze problematyki konserwatorskiej architektury drewnianej (K_W04) W2 - student ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach pomiędzy różnymi dyscyplinami zajmującymi się problematyką konserwatorską architektury drewnianej (K_W06) W3 - student rozumie interdyscyplinarny charakter projektów i realizacji prac konserwatorskich dot. architektury drewnianej (K_W07) |
Efekty uczenia się - umiejętności: | U1- student samodzielnie argumentuje z wykorzystaniem poglądów własnych oraz innych autorów, dążąc do wyprowadzenia logicznych wniosków i syntezy odnośnie problematyki konserwatorskiej architektury drewnianej (K_U3) U2 - student w sposób krytyczny czyta, analizuje i zestawia dokumentacje badawcze i projektowe, w oparciu których przygotowuje krytyczną opinią donośnie zaplanowanych prac konserwatorskich (K_U2) U3 - student potrafi integrować wiedzę z różnych dyscyplin w zakresie problematyki konserwatorskiej architektury drewnianej oraz jej zastosować w sytuacjach profesjonalnych o różnych stopniach złożoności (K_U8) |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K1- student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania, a w podejściu do problematyki konserwatorskiej architektury drewnianej kieruje się fachową wiedzą (K_K03) K2 - student jest wrażliwy na problematykę właściwego podejścia do problematyki konserwatorskiej architektury drewnianej, potrafi dostrzec i oceniać niewłaściwe postępowanie w tym zakresie, jest gotów do podjęcia stosownego działania (K_K04) K3- student identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z ochroną zabytków architektury drewnianej, jest świadom swej odpowiedzialności decyzyjnej w zakresie posiadanych kompetencji (K-K05) |
Metody dydaktyczne: | Wykłady problemowe, wykłady konwersatoryjne |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - wykład konwersatoryjny |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - klasyczna metoda problemowa |
Skrócony opis: |
Celem wykładów jest zapoznanie i oswojenie studenta z problematyką konserwatorską architektury drewnianej w zakresie badań, prac projektowych, realizacji i nadzoru. |
Pełny opis: |
Wykłady dotyczące problematyki konserwatorskiej architektury drewnianej poświęcone są następującym zagadnieniom: kolejności postępowania w procesie konserwacji i restauracji i roli konserwatora w tym procesie, kompleksowym i interdyscyplinarnym badaniom historyczno-architektonicznym i stanu zachowania, wytycznym konserwatorskim, projektom architektonicznym i konstrukcyjnym, realizacji prac budowlano-konserwatorskich, nadzorowi i dokumentacji powykonawczej. W centrum wykładów stoją tematy takie jak: drewno konstrukcyjne i jego obróbka, złącza ciesielskie, materiały zastosowane do wypełnienia pól szkieletu, drewniane pokrycia dachowe, kolorystyka architektury drewnianej. |
Literatura: |
Gerner, M. u. a., Anschuhen, Verstärken und Auswechseln, Fulda 1998. Gerner, M., Schäden an Fachwerkbauten, Stuttgart 1998. Großmann, G. U., Der Fachwerkbau. Das historische Fachwerkhaus, seine Entstehung, Farbgebung, Nutzung und Restaurierung, Köln 1986. Handbuch zur Denkmalpflegeforschung. Pilotobjekt Fachwerkkirche Eichelsachsen, Berlin 1994. Hilfe, ich habe ein Fachwerkhaus. Ein Leitfaden für Bauherrn und am Fachwerk interessierte, Hrsg. Deutsches Fachwerkzentrum Quedlinburg, Quedlinburg 2009. Leszner, T., Stein I., Lehmfachwerk. Alte Technik – neu entdeckt, Köln 1987. Oberflächenbehandlung bei Fachwerkbauten, Hrsg. Landschaftsverband Rheinland, Landeskonservator Rheinland, Köln 1989 (Schriften des Rheinischen Freilichtmuseums – Landesmuseum für Volkskunde 40). Reparaturen und statische Sicherungen an historischen Holzkonstruktionen, Hrsg. Landesamt für Denkmalpflege Hessen, Wiesbaden 2003 (Arbeitshefte des Landesamtes für Denkmalpflege Hessen, 3). Schmidt, W., Das Templerhaus in Amorbach, Hrsg. Generalkonservator M. Petzet, München 1991 (Arbeitsheft des Bayerischen Landesamtes für Denkmalpflege 53). Structural Health Assessment of Timber Structures, red. J. Jasienko, T. Nowak, t. I-II, Wrocław 2015. Tajchman, J., Standardy w zakresie projektowania, realizacji i nadzorów prac konserwatorskich dotyczących zabytków architektury, Toruń- Warszawa 2014. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena z wykładów wystawiana jest na podstawie aktywnego udziału w wykładach konwersatoryjnych (40% - 10 pkt) oraz egzaminu (60% - 15 pkt). Student może otrzymać maksymalnie 25 pkt. ndst - 14-15 pkt (56%-60%) dst- 16-17 pkt (64%-68%) dst plus- 18-19 pkt (72%-76%) db- 20-21 pkt (80%-84%) db plus- 22-23 pkt (88-92%) bdb- 24-25 pkt (96-100%) |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.