Podstawy projektowania w architekturze zabytkowej

Zdolność analitycznej obserwacji historycznej architektury i jej elementów;

Ogólna wiedza z zakresu historii technik budowlanych;

przedmiot obligatoryjny

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli ( godz.): 30

- udział w wykładach – 0h

- udział w ćwiczeniach audytoryjnych – 20h

- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych - 0h

- udział w ćwiczeniach terenowych – 0h

- udział w konsultacjach – 10h

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta ( godz.): 60

- przygotowanie do ćwiczeń: zapoznanie z literaturą, poszukiwanie informacji o wybranym obiekcie– 30h

- opracowanie projektu - 30h

Łącznie: 90 godz. (3 ECTS)

W1: Student zna i rozumie metody analizy, interpretacji i wartościowania zabytków jako podstaw do adaptacji obiektu zabytkowego (K_W11).

W2: Student uzyskuje wiedzę z zakresu adaptacji obiektów zabytkowych w zależności od rodzaju obiektu (K_W12).

W3: Student jest przygotowany do podejmowania decyzji dotyczących adaptacji obiektu zabytkowego na podstawie przeprowadzonych badań, analiz i wartościowania (K_W13).

U1: Student potrafi samodzielnie analizować problematykę konserwatorską wybranych zabytków architektury (K_U01).

U2: Student samodzielnie analizuje problemy wynikające z wprowadzenia nowej funkcji do istniejącego obiektu zabytkowego, argumentując swoje działanie i dążąc do wyprowadzenia logicznych wniosków (K_U03,K_U04).

U3: Student samodzielnie opracowuje i prezentuje wyniki prowadzonych przez siebie analiz, z wykorzystaniem różnych form i w różnych mediów (K_U05).

U4: Umie samodzielnie zdobywać informacje o wybranym do adaptacji obiekcie zabytkowym korzystając z rożnych materiałów (K_U06).

U5: Student jest przygotowany do samodzielnego opracowania wniosków i wytycznych konserwatorskich oraz sporządzenia projektu adaptacji obiektu zabytkowego pozwalającego na jego zachowanie (K_U10).

K1: Student ma świadomość złożoności problemu adaptacji obiektu zabytkowego (K_K01).

K2: Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące wprowadzeniu nowej funkcji do obiektu zabytkowego pozwalające na ograniczenie jego zmian i przekształceń (K_K03,K_K04).

K3: Student identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z adaptacją zabytków, jest świadom swej odpowiedzialności decyzyjnej w zakresie posiadanych kompetencji (K_K05).

Metoda projektów

Dyskusja dydaktyczna

Prezentacja

- pokaz

- opis

- ćwiczeniowa
- projektu

- metody służące prezentacji treści

W trakcie zajęć student zapoznaje się z procesem analityczno-projektowym związanym z adaptacją obiektów zabytkowych.

Pod okiem prowadzącego student wybiera odpowiedni obiekt zabytkowy, samodzielnie zbiera i opracowuje informacje na jego temat (historię, rysunki), tworząc podstawę do projektu adaptacji zabytku do nowej funkcji. Następnie wykonuje koncepcję architektoniczną poszerzoną o aranżację wnętrz, realizując przy tym poznane zasady projektowania i przepisy budowlane.

Zajęcia prowadzone są w formie indywidualnych konsultacji uzupełnionych o okresowe prezentacje na forum całej grupy.

Opracowanie powstające na zajęciach składa się z 2 części.

Część I - OPIS OBIEKTU:

1. Strona tytułowa,

2. Spis treści,

3. Wstęp,

4. Prezentacja obiektu (według schematu przyjętego w Katalogu Zabytków Sztuki IS PAN w wersji odpowiednio rozbudowanej),

5. Historia obiektu,

6. Problematyka konserwatorska obiektu (analiza stanu zachowania, zabytkoznawcza analiza wartościująca wg Frodla, wytyczne konserwatorskie),

7. Wykaz wykorzystanych materiałów,

8. Spis ilustracji,

9. Ilustracje historyczne: kartografia, ikonografia, zdjęcia (ponumerowane, z komentarzami),

10. Ilustracje współczesne (ułożone „od ogółu do szczegółu”, ponumerowane, z komentarzami),

11. Inwentaryzacja pomiarowo-rysunkowa (plan sytuacyjny 1:500; rzuty, przekroje, elewacje – 1:100 lub 1:50),

12. Wnioski i wytyczne konserwatorskie dotyczące adaptacji wybranego obiektu,

Część II – PROJEKT ADAPTACJI OBIEKTU:

1. Wstępny projekt koncepcyjny (w kilku wariantach)

- szkice rozwiązań funkcjonalno – przestrzennych w skali 1: 50 lub 1:100,

- dodatkowe opisy, ideogramy

2. Koncepcja architektoniczna (na podst. zatwierdzonych szkiców):

- rysunki techniczne – rzuty, przekroje, elewacje w skali 1:100,

3. Projekt aranżacji wskazanego fragmentu wnętrza:

- opis wybranych rozwiązań w postaci kolażu materiałowego,

- kolorystyka, materiały i wyposażenie pokazane na rzutach

i przekrojach (ewentualnie kładach ścian i wizualizacjach),

WYMAGANE PREZENTACJE I KONSULTACJE:

1. Akceptacja przez prowadzącego zajęcia wybranego przez studenta obiektu

2. Konsultacje opisu obiektu wraz z jego historią.

3. Prezentacja problematyki konserwatorskiej wraz z wnioskami i wytycznymi konserwatorskimi dot. adaptacji

4. Konsultacje proponowanego programu funkcjonalnego (schemat funkcjonalny, inspiracji - podobnych rozwiązań funkcjonalno -przestrzennych w innych obiektach zabytkowych)

5. Konsultacje koncepcji architektonicznej

Terminy i ewentualne zgrupowanie tematów prezentacji ustalane są na początku każdego semestru.

Podstawowa:

1. J. Tajchman „Standardy w zakresie projektowania, realizacji i nadzorów prac konserwatorskich dotyczących zabytków architektury i budownictwa”, NID 2014;

2. Ernst Neufert, „Podręcznik projektowania architektoniczno –budowlanego”;

3. J. Tajchman, B.Piaskowska „Na czym polega metoda adaptacji zabytków architektury do współczesnej funkcji” [w:] B. Szmygin (ed.), Wartość funkcji w obiektach zabytkowych, Warszawa, Wilanów, 2014, s. 299-314;

4. B. Piaskowska „Historyczne rozwiązania architektoniczne w XXI wieku - na podstawie koncepcji kaplicy sepulkralnej przy póżnogotyckiej katedrze.” Przegląd Budowlany 04/2018, str.51-54;

5. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z póź. Zmianami)

6. Ustawa Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994r. (Dz.U. 1994 Nr 89 poz. 414 z póź. zmianami)

Uzupełniająca:

7. czasopisma branżowe (architektura, aranżacja wnętrz), np:

- „Architektura-Murator”, miesięcznik,

- „Architektura i Biznes”, miesięcznik,

- „Archiwolta”, kwartalnik,

- „Dobrze mieszkaj”, dwumiesięcznik,

- „Dom i Wnętrze”, miesięcznik,

- „Dobre Wnętrze”, miesięcznik

i inne.

8. czasopisma: „Materiały budowlane”, „Izolacje”, „Murator”

9. pomocniczo: Przedmiotowe normy PN, PN-EN, PN-EN ISO, gotowe opracowania architektoniczne –np. udostępnione przykładowe dokumentacje projektowe.

Po wybraniu obiektu zabytkowego student sam poszukuje literatury w celu opracowania opisu do konkretnego budynku.

Metody oceniania:

- szczegółowość i kompletność pracy,

- czytelność pomysłu – sposób przedstawienia idei,

- sposób wykorzystania potencjału analizowanego zabytku,

- zastosowanie w projekcie poznanych przepisów, norm i zasad projektowania.

- obecność na zajęciach, zwłaszcza w czasie obowiązkowych prezentacji lub konsultacji

- estetyka wykonania (m.in. znajomość zasad rysunku technicznego).

Ocenie podlega opracowanie złożone prowadzącemu.

Kryteria oceniania:

Ćwiczenia: zaliczenie na ocenę na podstawie złożonej pracy oraz aktywności/obecności na obowiązkowych prezentacjach/konsultacjach

ndst - 50%

dst- 51-60%

dst plus- 61-70%

db- 71-80%

db plus- 81-90%

bdb- 91-100%