Pracownia rysunku

Ćwiczenia mają na celu wyrobienie umiejętności obserwacji natury i kształtowania jej obrazu na płaszczyźnie przy pomocy mediów rysunkowych.

Jednym z ćwiczeń realizowanych w ramach zajęć w Pracowni rysunku jest przygotowanie rysunkowego studium światłocieniowego autoportretu wzorowanego na wybranym portrecie jednego z mistrzów malarstwa z okresu od XVI do pocz. XX w. Prace rysunkowe poprzedzone są wykonaniem fotografii będącej autoportretem, która w warstwie kompozycyjnej, światłocieniowej i kostiumowej nawiązuje do wybranego uprzednio portretu. W procesie przygotowania studium rysunkowego studenci wykorzystują reprodukcje wybranego portretu, fotografię autoportretu i obserwację swojego wizerunku w lustrze. Przygotowane studium rysunkowe posłuży do wykonania studium malarskiego autoportretu, które jest realizowane w semestrze zimowym na IV roku studiów w Pracowni rysunku i malarstwa dawnego.

1. Albumy malarskie, katalogi wystaw, reprodukcje dotyczące malarstwa

portretowego polskiego i obcego.

2. Anfam D. A. i in., Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Warszawa 1999.

3. Battistini M., Impelluso L., Buffi S., Historia portretu: przez sztukę do

wieczności, Warszawa 2001.

4. Beyer A., Das Porträt in der Malerei, München: Hirmer Verlag, 2002.

5. Doerner M., Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 1975.

6. De Rynck P., Jak czytać malarstwo : rozwiązywanie zagadek, rozumienie i

smakowanie dzieł dawnych mistrzów, Kraków 2009.

7. Pignatti T., Historia rysunku, Warszawa, Arkady, 2006.

8. Portret: artyści, modele, style, pod red. Glorii Fossi, Warszawa 1998.

9. Simblet S., Rysunek-podręcznik, Warszawa, Arkady, 2006.

10. Teissing K., Techniki rysunku, Warszawa, 1982.

11. Witz I., Portret w malarstwie, Warszawa 1970.

12. Zwolińska K., Mała technologia malarstwa, Warszawa 1989.

13. Literatura analizująca technikę malarską w obrazach portrecistów z okresu

od XVI do I poł. XX w.

- T. Pignatti, " Historia rysunku", Wyd. Arkady, Warszawa, 2006

- K. Teissing, "Techniki rysunku", Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1982.

- R.Arnheim, "Sztuka i percepcja wzrokowa", wyd. Artyst. i Film., Warszawa,1978

- A.Gair, "Podręcznik artysty", wyd. Muza, Warszawa,1997

- S.Simblet , "Rysunek-podręcznik", wyd. Arkady, Warszawa, 2006

- G.Civardi, "Rysunek. Przewodnik po sztuce rysowania", wyd. K.E. Liber, 2011

- "Sztuka rysowania. Ludzie", pod red. K.Kolska, wyd. Publicat

Ćwiczenia mają na celu wyrobienie umiejętności obserwacji natury i kształtowania jej obrazu na płaszczyźnie przy pomocy mediów rysunkowych.

Specjalność: pis, kamień

Tematem przewodnim w pracowni rysunku będzie " martwa natura" i "studium postaci". Zajęcia mają na celu doskonalenie warsztatu; obejmują rysowanie modela i przedmiotów w różnych układach z wykorzystaniem różnych technik rysunkowych.

Istotnym zagadnieniem będzie więc kompozycja; anatomia ujmowana zarówno w sposób „tradycyjny”, jak i w kontekście specyfiki języka jakim jest rysunek; światło, kontrast, proporcje, plany, całość oraz fragmenty i detale.

Możliwość wykorzystania różnych technik rysunkowych.

Specjalność: malarstwo

Jednym z ćwiczeń realizowanych w ramach zajęć w Pracowni rysunku jest przygotowanie rysunkowego studium światłocieniowego autoportretu wzorowanego na wybranym portrecie jednego z mistrzów malarstwa z okresu od XVI do pocz. XX w. Prace rysunkowe poprzedzone są wykonaniem fotografii będącej autoportretem, która w warstwie kompozycyjnej, światłocieniowej i kostiumowej nawiązuje do wybranego uprzednio portretu. W procesie przygotowania studium rysunkowego studenci wykorzystują reprodukcje wybranego portretu, fotografię autoportretu i obserwację swojego wizerunku w lustrze. Przygotowane studium rysunkowe posłuży do wykonania studium malarskiego autoportretu, które jest realizowane w semestrze zimowym na IV roku studiów w Pracowni rysunku i malarstwa dawnego.

1. Albumy malarskie, katalogi wystaw, reprodukcje dotyczące malarstwa

portretowego polskiego i obcego.

2. Anfam D. A. i in., Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Warszawa 1999.

3. Battistini M., Impelluso L., Buffi S., Historia portretu: przez sztukę do

wieczności, Warszawa 2001.

4. Beyer A., Das Porträt in der Malerei, München: Hirmer Verlag, 2002.

5. Doerner M., Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 1975.

6. De Rynck P., Jak czytać malarstwo : rozwiązywanie zagadek, rozumienie i

smakowanie dzieł dawnych mistrzów, Kraków 2009.

7. Pignatti T., Historia rysunku, Warszawa, Arkady, 2006.

8. Portret: artyści, modele, style, pod red. Glorii Fossi, Warszawa 1998.

9. Simblet S., Rysunek-podręcznik, Warszawa, Arkady, 2006.

10. Teissing K., Techniki rysunku, Warszawa, 1982.

11. Witz I., Portret w malarstwie, Warszawa 1970.

12. Zwolińska K., Mała technologia malarstwa, Warszawa 1989.

13. Literatura analizująca technikę malarską w obrazach portrecistów z okresu od XVI do I poł. XX w.

- R.Arnheim, "Sztuka i percepcja wzrokowa", wyd. Artyst. i Film., Warszawa,1978

- A.Gair, "Podręcznik artysty", wyd. Muza, Warszawa,1997

- G.Civardi, "Rysunek. Przewodnik po sztuce rysowania", wyd. K.E. Liber, 2011

- "Sztuka rysowania. Ludzie", pod red. K.Kolska, wyd. Publicat

Ćwiczenia mają na celu wyrobienie umiejętności obserwacji natury i kształtowania jej obrazu na płaszczyźnie przy pomocy mediów rysunkowych.

Specjalność: pis, kamień

Tematem przewodnim w pracowni rysunku będzie " martwa natura" i "studium postaci". Zajęcia mają na celu doskonalenie warsztatu; obejmują rysowanie modela i przedmiotów w różnych układach z wykorzystaniem różnych technik rysunkowych.

Istotnym zagadnieniem będzie więc kompozycja; anatomia ujmowana zarówno w sposób „tradycyjny”, jak i w kontekście specyfiki języka jakim jest rysunek; światło, kontrast, proporcje, plany, całość oraz fragmenty i detale.

Możliwość wykorzystania różnych technik rysunkowych.

Specjalność: malarstwo

Jednym z ćwiczeń realizowanych w ramach zajęć w Pracowni rysunku jest przygotowanie rysunkowego studium światłocieniowego autoportretu wzorowanego na wybranym portrecie jednego z mistrzów malarstwa z okresu od XVI do pocz. XX w. Prace rysunkowe poprzedzone są wykonaniem fotografii będącej autoportretem, która w warstwie kompozycyjnej, światłocieniowej i kostiumowej nawiązuje do wybranego uprzednio portretu. W procesie przygotowania studium rysunkowego studenci wykorzystują reprodukcje wybranego portretu, fotografię autoportretu i obserwację swojego wizerunku w lustrze. Przygotowane studium rysunkowe posłuży do wykonania studium malarskiego autoportretu, które jest realizowane w semestrze zimowym na IV roku studiów w Pracowni rysunku i malarstwa dawnego.

1. Albumy malarskie, katalogi wystaw, reprodukcje dotyczące malarstwa

portretowego polskiego i obcego.

2. Anfam D. A. i in., Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Warszawa 1999.

3. Battistini M., Impelluso L., Buffi S., Historia portretu: przez sztukę do

wieczności, Warszawa 2001.

4. Beyer A., Das Porträt in der Malerei, München: Hirmer Verlag, 2002.

5. Doerner M., Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 1975.

6. De Rynck P., Jak czytać malarstwo : rozwiązywanie zagadek, rozumienie i

smakowanie dzieł dawnych mistrzów, Kraków 2009.

7. Pignatti T., Historia rysunku, Warszawa, Arkady, 2006.

8. Portret: artyści, modele, style, pod red. Glorii Fossi, Warszawa 1998.

9. Simblet S., Rysunek-podręcznik, Warszawa, Arkady, 2006.

10. Teissing K., Techniki rysunku, Warszawa, 1982.

11. Witz I., Portret w malarstwie, Warszawa 1970.

12. Zwolińska K., Mała technologia malarstwa, Warszawa 1989.

13. Literatura analizująca technikę malarską w obrazach portrecistów z okresu od XVI do I poł. XX w.

- R.Arnheim, "Sztuka i percepcja wzrokowa", wyd. Artyst. i Film., Warszawa,1978

- A.Gair, "Podręcznik artysty", wyd. Muza, Warszawa,1997

- G.Civardi, "Rysunek. Przewodnik po sztuce rysowania", wyd. K.E. Liber, 2011

- "Sztuka rysowania. Ludzie", pod red. K.Kolska, wyd. Publicat