Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Konserwacja i restauracja rzeźby polichromowanej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1402-RPO-2Z-SJ
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0218) Interdyscyplinarne programy i kwalifikacje związane ze sztuką Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Konserwacja i restauracja rzeźby polichromowanej
Jednostka: Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa
Grupy: Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. zimowy - Konserwacja i restauracja malarstwa (sj)
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Brak.

Rodzaj przedmiotu:

przedmiot obowiązkowy

Całkowity nakład pracy studenta:

Wykład obejmuje 30 godzin kontaktowych, w których student jest zobowiązany uczestniczyć.

Zdobytą wiedzę winien ugruntować i uzupełnić zapoznając się z podana literaturą. 30

przygotowanie do egzaminu, 30 godzin

Efekty uczenia się - wiedza:

K_W03 ma szczegółową wiedzę teoretyczną i praktyczną z metodyki działań konserwatorskich w wybranej specjalności;

K_W04 zna mechanizmy oddziaływania fizycznych, chemicznych i biologicznych czynników środowiskowych na materię dzieł sztuki i zabytków;

K_W05 posiada wiedzę w zakresie materiałoznawstwa substancji zabytkowej oraz historycznych i współczesnych materiałów konserwatorskich;

K_W06 zna podstawowe metody fizyczne i chemiczne badania dzieł sztuki i zabytków;

K_W09 posiada wiedzę dotyczącą dawnych technologii i technik artystycznych;

K_W13 ma elementarną wiedzę o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Efekty uczenia się - umiejętności:

K_U01 umie przeprowadzić rozpoznanie stanu zachowania zabytku,określić przyczyny zniszczeń i sformułować program prac badawczych oraz konserwatorskich i restauratorskich;

K_U02 potrafi określić, rozpoznać i opisać budowę techniczną dzieła sztuki i zabytku z uwzględnianiem oryginału i warstw wtórnych;

K_U03 potrafi określić główne i szczegółowe cele służące realizacji zadania konserwatorskiego z uwzględnieniem kontekstu kulturowego dzieła sztuki/zabytku;

K_U04 posiada umiejętność wykorzystania wiedzy konserwatorskiej, technologicznej oraz wiedzy z zakresu nauk humanistycznych i przyrodniczych dla przygotowania projektu konserwatorskiego;

K_U06 potrafi określić zasady profilaktyki i minimalizacji niszczącego oddziaływania fizycznych, chemicznych i biologicznych czynników środowiskowych na materię dzieł sztuki i zabytków;

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

K_K01 - ma świadomość znaczenia wartości (artystycznej, historycznej, emocjonalnej itd.) dzieł sztuki i zabytków, ich nieodtwarzalności i obowiązku ich respektowania w procesie konserwacji-restauracji

K_K02 - ma świadomość znaczenia profesjonalizmu i konieczność przestrzegania zasad etyki zawodowej

K_K03 - ma świadomość i rozumie aspekty i skutki (także dalekosiężne) działań konserwatorskich, ich wpływ na dzieło sztuki lub zabytek i środowisko naturalne oraz świadomość związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje

K_K04 - ma świadomość i rozumie konieczność uwzględniania kontekstu kulturowego dzieła sztuki lub zabytku w decyzjach konserwatorskich

K_ K05 - zna ograniczenia własnej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę dalszego kształcenia oraz potrzebę włączania specjalistów z innych dziedzin do rozwiązywania szczególnie złożonych zagadnień konserwatorskich

K_K07 - rozumie potrzebę popularyzacji wiedzy, idei i zasad ochrony dziedzictwa kulturowego

K_K08 - rozumie znaczenia kształtowania estetyki dzieła jako wynik prac konserwatorsko-restauratorskich

Metody dydaktyczne:

Wykład z towarzyszącą mu prezentacją multimedialną, opartą na materiale ilustracyjnym, zebranym przez prowadzących w trakcie wieloletniej praktyki zawodowej.

Skrócony opis:

wykład dr Kinga Szczepińska, dr hab. Jacek Stachera

Celem wykładu jest zapoznanie słuchaczy z procesami destrukcyjnymi zachodzącymi w drewnie obiektów zabytkowych, omówienie podstawowych zabiegów konserwatorskich i stosowanych materiałów oraz zagadnień profilaktyki konserwatorskiej rzeźby drewnianej polichromowanej.

Pełny opis:

Wykład obejmujący następujące zagadnienia:

1. Drewno w obiektach zabytkowych. Makroskopowa budowa drewna.

2. Mikroskopowa, submikroskopowa i chemiczna budowa drewna.

3. Trwałość drewna. Przyczyny i czynniki powodujące niszczenie.

4. Zniszczenia drewna powodowane przez grzyby i owady.

5. Impregnacja wzmacniająca drewna. Definicja. Klasyfikacja metod i środków.

6. Impregnaty naturalne, historyczne i współczesne.

7. Impregnaty syntetyczne, historyczne i współczesne.

8. Przyczyny i zniszczenia zapraw, warstw malarskich, złoceń i srebrzeń.

9. Klejenie drewna, uzupełnianie ubytków i wymiana podłoża.

10. Oczyszczanie warstw polichromii, złoceń i srebrzeń.

11. Usuwanie przemalowań.

12. Podklejenie odspojeń

13. Uzupełnienie ubytków zapraw.

14. Uzupełnienia i rekonstrukcje polichromii, złoceń, srebrzeń i lakierów I.

Literatura:

1. Ciabach J., Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, Toruń 1997.

2. Helińska-Raczkowska L., Leksykon nauki o drewnie, Poznań 1999.

3. Kokociński W., Anatomia drewna, Poznań 2002.

4. Kokociński W., Drewno. Pomiary właściwości fizycznych i mechanicznych, Poznań 2004.

5. Kozakiewicz P. Matejak M., Klimat a drewno zabytkowe, Warszawa 2006.

6. Kozakiewicz P., Naturalne i sztuczne procesy starzenia drewna i ich wpływ na jego właściwości fizyczne, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów Dzieł Sztuki, nr 3, 1999, s. 57-59.

7. Krajewski A., Witomski P., Ochrona drewna, Warszawa 2003.

8. Mirowska E., Poksińska M., Rouba B., Wiśniewska I., Identyfikacja podobrazi i spoiw malarskich w zabytkowych dziełach sztuki, Toruń 1992.

9. Paciorek M., Badania wybranych tworzyw termoplastycznych stosowanych do impregnacji drewna, Studia i Materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, t. III, Kraków 1993.

10. Paciorek M., Metody impregnacji drewna, Renowacje, nr 2, 1998, s. 24-28.

11. Prosiński S., Chemia drewna, Warszawa 1984.

12. Soldenhoff B., Wzmacnianie drewna roztworami żywic termoplastycznych, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XI, 1987, s. 77-103.

13. Soldenhoff B., Wzmacnianie drewna żywicami termoplastycznymi, (w:) Chemia w konserwacji zabytków. Materiały z II Ogólnopolskiego Zjazdu Chemików Konserwatorów, Toruń-Bachotek, wrzesień 1981, Warszawa 1982, s. 48-53.

14. Strzelczyk A. B., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady niszczące zabytki oraz ich zwalczanie, Toruń 2001.

15. Szczepińska K., Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego - próba przeglądu. Część I: Impregnaty naturalne, Acta Iniversitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XLV, 2014, s. 569-587. http://dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2014.023

16. Szczepińska K., Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego - próba przeglądu. Część II: Impregnaty syntetyczne, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XLVI, 2015, s. 471-510. http://dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2015.019

17. Ważny J., Kurpik W., Konserwacja drewna zabytkowego w Polsce. Historia i stan badań, Ochrona Zabytków, nr 1-2, 2004, s. 25-48.

Metody i kryteria oceniania:

Wykład kończy egzamin, pozwalający na weryfikacje i ocenę wiedzy studenta.

Praktyki zawodowe:

Nie dotyczy. Informacje zdobyte przez studentów w trakcie wykładu są im pomocne w trakcie ćwiczeń terenowych w przypadku gdy dotyczą one obiektów na podłożu drewnianym oraz w trakcie odbywanych po IV roku praktyk zawodowych.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-02-20
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Jacek Stachera, Kinga Szczepińska
Prowadzący grup: Jacek Stachera, Kinga Szczepińska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Skrócony opis:

Celem wykładu jest zapoznanie słuchaczy z procesami destrukcyjnymi zachodzącymi w drewnie obiektów zabytkowych, omówienie podstawowych zabiegów konserwatorskich i stosowanych materiałów oraz zagadnień profilaktyki konserwatorskiej rzeźby drewnianej polichromowanej.

Pełny opis:

Wykład ten jest wykładem kursowym, powtarzanym w kolejnych latach, aktualizowanym o najnowsze informacje z dziedziny.

Obejmuje następujące zagadnienia:

1. Drewno w obiektach zabytkowych. Makroskopowa budowa drewna.

2. Mikroskopowa, submikroskopowa i chemiczna budowa drewna.

3. Trwałość drewna. Przyczyny i czynniki powodujące niszczenie.

4. Zniszczenia drewna powodowane przez grzyby i owady.

5. Impregnacja wzmacniająca drewna. Definicja. Klasyfikacja metod i środków.

6. Impregnaty naturalne, historyczne i współczesne.

7. Impregnaty syntetyczne, historyczne i współczesne.

8. Przyczyny i zniszczenia zapraw, warstw malarskich, złoceń i srebrzeń.

9. Klejenie drewna, uzupełnianie ubytków i wymiana podłoża.

10. Oczyszczanie warstw polichromii, złoceń i srebrzeń.

11. Usuwanie przemalowań.

12. Podklejanie odspojeń i uzupełnianie ubytków zaprawy

13 Uzupełnianie i rekonstrukcja powierzchni pozłacanych

14. Lakiery w konserwacji powierzchni pozłacanych i posrebrzanych

Literatura:

1. Ciabach J., Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, Toruń 1997.

2. Helińska-Raczkowska L., Leksykon nauki o drewnie, Poznań 1999.

3. Kokociński W., Anatomia drewna, Poznań 2002.

4. Kokociński W., Drewno. Pomiary właściwości fizycznych i mechanicznych, Poznań 2004.

5. Kozakiewicz P. Matejak M., Klimat a drewno zabytkowe, Warszawa 2006.

6. Kozakiewicz P., Naturalne i sztuczne procesy starzenia drewna i ich wpływ na jego właściwości fizyczne, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów Dzieł Sztuki, nr 3, 1999, s. 57-59.

7. Krajewski A., Witomski P., Ochrona drewna, Warszawa 2003.

8. Mirowska E., Poksińska M., Rouba B., Wiśniewska I., Identyfikacja podobrazi i spoiw malarskich w zabytkowych dziełach sztuki, Toruń 1992.

9. Paciorek M., Badania wybranych tworzyw termoplastycznych stosowanych do impregnacji drewna, Studia i Materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, t. III, Kraków 1993.

10. Paciorek M., Metody impregnacji drewna, Renowacje, nr 2, 1998, s. 24-28.

11. Prosiński S., Chemia drewna, Warszawa 1984.

12. Soldenhoff B., Wzmacnianie drewna roztworami żywic termoplastycznych, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XI, 1987, s. 77-103.

13. Soldenhoff B., Wzmacnianie drewna żywicami termoplastycznymi, (w:) Chemia w konserwacji zabytków. Materiały z II Ogólnopolskiego Zjazdu Chemików Konserwatorów, Toruń-Bachotek, wrzesień 1981, Warszawa 1982, s. 48-53.

14. Strzelczyk A. B., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady niszczące zabytki oraz ich zwalczanie, Toruń 2001.

15. Szczepińska K., Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego - próba przeglądu. Część I: Impregnaty naturalne, Acta Iniversitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XLV, 2014, s. 569-587. http://dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2014.023

16. Szczepińska K., Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego - próba przeglądu. Część II: Impregnaty syntetyczne, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XLVI, 2015, s. 471-510. http://dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2015.019

17. Ważny J., Kurpik W., Konserwacja drewna zabytkowego w Polsce. Historia i stan badań, Ochrona Zabytków, nr 1-2, 2004, s. 25-48.

Uwagi:

Brak.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-02-19
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Jacek Stachera, Kinga Szczepińska
Prowadzący grup: Jacek Stachera, Kinga Szczepińska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Skrócony opis:

Celem wykładu jest zapoznanie słuchaczy z procesami destrukcyjnymi zachodzącymi w drewnie obiektów zabytkowych, omówienie podstawowych zabiegów konserwatorskich i stosowanych materiałów oraz zagadnień profilaktyki konserwatorskiej rzeźby drewnianej polichromowanej.

Pełny opis:

Wykład ten jest wykładem kursowym, powtarzanym w kolejnych latach, aktualizowanym o najnowsze informacje z dziedziny.

Obejmuje następujące zagadnienia:

1. Drewno w obiektach zabytkowych. Makroskopowa budowa drewna.

2. Mikroskopowa, submikroskopowa i chemiczna budowa drewna.

3. Trwałość drewna. Przyczyny i czynniki powodujące niszczenie.

4. Zniszczenia drewna powodowane przez grzyby i owady.

5. Impregnacja wzmacniająca drewna. Definicja. Klasyfikacja metod i środków.

6. Impregnaty naturalne, historyczne i współczesne.

7. Impregnaty syntetyczne, historyczne i współczesne.

8. Przyczyny i zniszczenia zapraw, warstw malarskich, złoceń i srebrzeń.

9. Klejenie drewna, uzupełnianie ubytków i wymiana podłoża.

10. Oczyszczanie warstw polichromii, złoceń i srebrzeń.

11. Usuwanie przemalowań.

12. Podklejanie odspojeń i uzupełnianie ubytków zaprawy

13 Uzupełnianie i rekonstrukcja powierzchni pozłacanych

14. Lakiery w konserwacji powierzchni pozłacanych i posrebrzanych

Literatura:

1. Ciabach J., Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, Toruń 1997.

2. Helińska-Raczkowska L., Leksykon nauki o drewnie, Poznań 1999.

3. Kokociński W., Anatomia drewna, Poznań 2002.

4. Kokociński W., Drewno. Pomiary właściwości fizycznych i mechanicznych, Poznań 2004.

5. Kozakiewicz P. Matejak M., Klimat a drewno zabytkowe, Warszawa 2006.

6. Kozakiewicz P., Naturalne i sztuczne procesy starzenia drewna i ich wpływ na jego właściwości fizyczne, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów Dzieł Sztuki, nr 3, 1999, s. 57-59.

7. Krajewski A., Witomski P., Ochrona drewna, Warszawa 2003.

8. Mirowska E., Poksińska M., Rouba B., Wiśniewska I., Identyfikacja podobrazi i spoiw malarskich w zabytkowych dziełach sztuki, Toruń 1992.

9. Paciorek M., Badania wybranych tworzyw termoplastycznych stosowanych do impregnacji drewna, Studia i Materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, t. III, Kraków 1993.

10. Paciorek M., Metody impregnacji drewna, Renowacje, nr 2, 1998, s. 24-28.

11. Prosiński S., Chemia drewna, Warszawa 1984.

12. Soldenhoff B., Wzmacnianie drewna roztworami żywic termoplastycznych, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XI, 1987, s. 77-103.

13. Soldenhoff B., Wzmacnianie drewna żywicami termoplastycznymi, (w:) Chemia w konserwacji zabytków. Materiały z II Ogólnopolskiego Zjazdu Chemików Konserwatorów, Toruń-Bachotek, wrzesień 1981, Warszawa 1982, s. 48-53.

14. Strzelczyk A. B., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady niszczące zabytki oraz ich zwalczanie, Toruń 2001.

15. Szczepińska K., Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego - próba przeglądu. Część I: Impregnaty naturalne, Acta Iniversitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XLV, 2014, s. 569-587. http://dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2014.023

16. Szczepińska K., Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego - próba przeglądu. Część II: Impregnaty syntetyczne, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XLVI, 2015, s. 471-510. http://dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2015.019

17. Ważny J., Kurpik W., Konserwacja drewna zabytkowego w Polsce. Historia i stan badań, Ochrona Zabytków, nr 1-2, 2004, s. 25-48.

Uwagi:

Brak.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-19
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Jacek Stachera, Kinga Szczepińska
Prowadzący grup: Jacek Stachera, Kinga Szczepińska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Skrócony opis:

Celem wykładu jest zapoznanie słuchaczy z procesami destrukcyjnymi zachodzącymi w drewnie obiektów zabytkowych, omówienie podstawowych zabiegów konserwatorskich i stosowanych materiałów oraz zagadnień profilaktyki konserwatorskiej rzeźby drewnianej polichromowanej.

Pełny opis:

Wykład ten jest wykładem kursowym, powtarzanym w kolejnych latach, aktualizowanym o najnowsze informacje z dziedziny.

Obejmuje następujące zagadnienia:

1. Drewno w obiektach zabytkowych. Makroskopowa budowa drewna.

2. Mikroskopowa, submikroskopowa i chemiczna budowa drewna.

3. Trwałość drewna. Przyczyny i czynniki powodujące niszczenie.

4. Zniszczenia drewna powodowane przez grzyby i owady.

5. Impregnacja wzmacniająca drewna. Definicja. Klasyfikacja metod i środków.

6. Impregnaty naturalne, historyczne i współczesne.

7. Impregnaty syntetyczne, historyczne i współczesne.

8. Przyczyny i zniszczenia zapraw, warstw malarskich, złoceń i srebrzeń.

9. Klejenie drewna, uzupełnianie ubytków i wymiana podłoża.

10. Oczyszczanie warstw polichromii, złoceń i srebrzeń.

11. Usuwanie przemalowań.

12. Podklejanie odspojeń i uzupełnianie ubytków zaprawy

13 Uzupełnianie i rekonstrukcja powierzchni pozłacanych

14. Lakiery w konserwacji powierzchni pozłacanych i posrebrzanych

Literatura:

1. Ciabach J., Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, Toruń 1997.

2. Helińska-Raczkowska L., Leksykon nauki o drewnie, Poznań 1999.

3. Kokociński W., Anatomia drewna, Poznań 2002.

4. Kokociński W., Drewno. Pomiary właściwości fizycznych i mechanicznych, Poznań 2004.

5. Kozakiewicz P. Matejak M., Klimat a drewno zabytkowe, Warszawa 2006.

6. Kozakiewicz P., Naturalne i sztuczne procesy starzenia drewna i ich wpływ na jego właściwości fizyczne, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów Dzieł Sztuki, nr 3, 1999, s. 57-59.

7. Krajewski A., Witomski P., Ochrona drewna, Warszawa 2003.

8. Mirowska E., Poksińska M., Rouba B., Wiśniewska I., Identyfikacja podobrazi i spoiw malarskich w zabytkowych dziełach sztuki, Toruń 1992.

9. Paciorek M., Badania wybranych tworzyw termoplastycznych stosowanych do impregnacji drewna, Studia i Materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, t. III, Kraków 1993.

10. Paciorek M., Metody impregnacji drewna, Renowacje, nr 2, 1998, s. 24-28.

11. Prosiński S., Chemia drewna, Warszawa 1984.

12. Soldenhoff B., Wzmacnianie drewna roztworami żywic termoplastycznych, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XI, 1987, s. 77-103.

13. Soldenhoff B., Wzmacnianie drewna żywicami termoplastycznymi, (w:) Chemia w konserwacji zabytków. Materiały z II Ogólnopolskiego Zjazdu Chemików Konserwatorów, Toruń-Bachotek, wrzesień 1981, Warszawa 1982, s. 48-53.

14. Strzelczyk A. B., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady niszczące zabytki oraz ich zwalczanie, Toruń 2001.

15. Szczepińska K., Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego - próba przeglądu. Część I: Impregnaty naturalne, Acta Iniversitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XLV, 2014, s. 569-587. http://dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2014.023

16. Szczepińska K., Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego - próba przeglądu. Część II: Impregnaty syntetyczne, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, XLVI, 2015, s. 471-510. http://dx.doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2015.019

17. Ważny J., Kurpik W., Konserwacja drewna zabytkowego w Polsce. Historia i stan badań, Ochrona Zabytków, nr 1-2, 2004, s. 25-48.

Uwagi:

Brak.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)