Uzupełnianie ubytków w zabytkach kamiennych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1402-UuZK-2L-SJ |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0218) Interdyscyplinarne programy i kwalifikacje związane ze sztuką
|
Nazwa przedmiotu: | Uzupełnianie ubytków w zabytkach kamiennych |
Jednostka: | Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. letni - Konserwacja i restauracja rzeźby kamiennej (sj) |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
2.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Wiadomości z dziedziny chemii, historii sztuki, technik i technologii budowy obiektów, doktryn konserwatorskich i profilaktyki konserwatorskiej w zakresie przewidzianym programem nauczania na I, II i III semestrze studiów kierunku konserwacji i restauracji dzieł sztuki. |
Całkowity nakład pracy studenta: | Godziny realizowane z udziałem nauczycieli 30 (1 ECTS), w tym: • godziny kontaktowe: 30 (wykład) • godziny niekontaktowe: 30 godzin we tym przygotowanie do zajęć przygotowanie do egzaminu |
Efekty uczenia się - wiedza: | •Zna budowę, właściwości oraz mechanizm wiązania i utwardzania wybranych związków mineralnych i organicznych. K_W02 •Zna skutki oddziaływania czynników atmosferycznych na naturalne i sztuczne kamienie. K_W04 •Zna budowę i skład mineralogiczny naturalnych kamieni z których wykonane są obiekty zabytkowe. K_W02 •Posiada elementarną wiedzę odnośnie rodzajów występujących zniszczeń i ubytków w zabytkach z kamieni naturalnych i sztucznych. K_W05 |
Efekty uczenia się - umiejętności: | •Potrafi określić procesy niszczenia i ich skutki w kamiennych obiektach zabytkowych. K_U01 •Posiada umiejętność wykonywania elementarnych zabiegów konserwatorskich t.j. wzmacniania, zabezpieczania, klejenia, uzupełniania ubytków w zabytkowych kamieniach naturalnych i sztucznych przy użyciu żywic oraz zapraw mineralnych i organicznych. K_U05 •Posiada umiejętność pozwalającą na opracowanie i przedstawienie wyników z pracy doświadczalnej w formie pisemnej. K_U07 •Potrafi zaplanować, zinterpretować oraz powiązać uzyskane wyniki prac doświadczalnych z nabytą wiedzą konserwatorską oraz umiejętnościami warsztatu technologicznego. K_U08 |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | •Ma świadomość i rozumie aspekty oraz skutki działań konserwatorskich związane z zastosowanymi odpowiednich środków i preparatów bezpiecznych dla obiektu zabytkowego, środowiska naturalnego i wykonawcy prac konserwatorskich. K_K03 •Ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju naukowego i zawodowego. K_K05 |
Metody dydaktyczne: | Wykład prowadzony w postaci prezentacji multimedialnej. Poszczególne tematy wykładów są dokładnie opisywane i ilustrowane obrazami, tabelami i wykresami. Zagadnienia dotyczące zastosowania różnych metod i zasad wykorzystywanych przy uzupełnianiu ubytków i rekonstrukcji formy w obiektach zabytkowych wykonanych z kamienia naturalnego i sztucznego omawiane są na podstawie literatury z podaniem przykładów z praktyki konserwatorskiej; Ćwiczenia laboratoryjne – indywidualna i grupowa praca studentów pod kierunkiem prowadzącego wzbogacona o objaśnienie niezrozumiałych treści niezbędnych do dalszego prawidłowego przebiegu doświadczenia. |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - opis |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - doświadczeń |
Skrócony opis: |
Zajęcia mają na celu jest zapoznanie studentów z problematyką uzupełniania ubytków w obiektach zabytkowych wykonanych z kamieni sztucznych i naturalnych (porowatych i nieporowatych) wraz z przedstawieniem metod i środków stosowanych do uzupełnienia i rekonstrukcji formy w kamiennych obiektach zabytkowych, a następnie praktyczne zapoznanie się z wybranymi problemami występującymi przy uzupełnianiu ubytków. Zwrócenie uwagi na naturalne materiały kamienne, zaprawy mineralne i organiczne, które są wykorzystywane do uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych. Omówienie zasad, metod i środków stosowanych w przeszłości i obecnie do uzupełniania kamieni. |
Pełny opis: |
Zajęcia zapoznają studentów z problematyką uzupełniania i rekonstrukcji ubytków w zabytkach wykonanych z kamieni sztucznych i naturalnych (porowatych i nieporowatych), takich jak piaskowiec, wapień, wapień zbity, marmur, gips, zaprawy mineralne. Zajęcia rozpoczynają się od przedstawienia zasad, metod i środków stosowanych w przeszłości i obecnie do uzupełnienia oraz rekonstrukcji formy w kamiennych obiektach zabytkowych. Omawiane są zaprawy do uzupełniania ubytków oparte na bazie spoiw nieorganicznych i organicznych oraz wybranych gotowych produktów handlowych wykorzystanych do sporządzania zapraw. Podawane są podstawowe wiadomości z zakresu budowy spoiw, ich otrzymywania, warunków wiązania i twardnienia oraz sezonowania zapraw. Określany jest wpływ poszczególnych składników zapraw na ich parametry fizyczne i mechaniczne oraz odporność poszczególnych zapraw na czynniki niszczące. Omawiane zaprawy i gotowe produkty porównywane są z naturalnymi i sztucznymi materiałami kamiennymi stosowanymi przy uzupełnianiu ubytków. Zagadnienia teoretyczne uzupełniane są przykładami z praktycznych realizacji konserwatorskich. W ramach ćwiczeń laboratoryjnych studenci samodzielnie przygotowują zaprawy w oparciu o podane receptury i badają podstawowe właściwości fizyczne i mechaniczne zapraw. Zdobyte wiadomości teoretyczne (wykład) i praktyczne (ćwiczenia) są wykorzystywane w pracach konserwatorskich podczas uzupełniania ubytków w obiektach zabytkowych wykonanych z kamienia naturalnego i sztucznego. |
Literatura: |
L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning, Chemia w budownictwie, Arkady, Warszawa 1996; J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 1998; W. Domasłowski, Badania nad technologią materiałów do kitowania i rekonstrukcji kamiennych rzeźb i detali architektonicznych, Zeszyty Naukowe UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 2, 1966, s. 75; W. Domasłowski, Technologią zapraw epoksydowych wiążących w niskich temperaturach i w atmosferze o wysokiej wilgotności, AUNC UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XV, 1990, s. 32; W. Domasłowski, M. Kęsy-Lewandowska, J.W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 1998; W. Domasłowski, R. Mirowski, D. Sobkowiak, Badania nad przydatnością zapraw Mineros do uzupełniania ubytków w kamieniach, AUNC UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XVIII, 1991, s. 83; W. Domasłowski, A. Młyński, R. Mirowski, D. Sobkowiak, H. Gołkowski, W. Majewski, Badania nad technologią zapraw cementowych przeznaczonych do uzupełniania obiektów zabytkowych, Ośrodek Informacji PP PKZ, 1977, s. 1; J.W. Łukaszewicz, Badanie możliwości uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych zaprawami o spoiwie krzemoorganicznym, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 155-165; P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, Toruń, 2005, rozdz. II, 2, s. 23-26, rozdz. VI i VII s. 133-185; M. Obajtek, K. Lisek, Badania nad możliwością zastosowania cementu glinowego w konserwacji kamiennych obiektów zabytkowych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 247-249; B. Penkala, Konserwacja kamienia w budownictwie, PWN, 1966; Z. Przedpełski, Konserwacja kamienia w architekturze, Wyd. Budownictwo i Architektura, Warszawa, 1957; D. Sobkowiak, Badania nad zastosowaniem żywic silikonowych typu Adhesil K-1 do sporządzania kitów oraz imitacji kamieni naturalnych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 166-173; Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, praca pod redakcją Wiesława Domasłowskiego, Wydawnictwo UMK, Toruń 2011; W. Żenczykowski, Budownictwo ogólne, tom I, Materiały i wyroby budowlane, Wyd. Budownictwo i Architektura, Warszawa, 1956 |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin końcowy w formie ustnej. |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2022-02-21 - 2022-09-30 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Piotr Niemcewicz | |
Prowadzący grup: | Piotr Niemcewicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
|
Skrócony opis: |
Zajęcia mają na celu jest zapoznanie studentów z problematyką uzupełniania ubytków w obiektach zabytkowych wykonanych z kamieni sztucznych i naturalnych (porowatych i nieporowatych) wraz z przedstawieniem metod i środków stosowanych do uzupełnienia i rekonstrukcji formy w kamiennych obiektach zabytkowych, a następnie praktyczne zapoznanie się z wybranymi problemami występującymi przy uzupełnianiu ubytków. Zwrócenie uwagi na naturalne materiały kamienne, zaprawy mineralne i organiczne, które są wykorzystywane do uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych. Omówienie zasad, metod i środków stosowanych w przeszłości i obecnie do uzupełniania kamieni. |
|
Pełny opis: |
Zajęcia zapoznają studentów z problematyką uzupełniania i rekonstrukcji ubytków w zabytkach wykonanych z kamieni sztucznych i naturalnych (porowatych i nieporowatych), takich jak piaskowiec, wapień, wapień zbity, marmur, gips, zaprawy mineralne. Zajęcia rozpoczynają się od przedstawienia zasad, metod i środków stosowanych w przeszłości i obecnie do uzupełnienia oraz rekonstrukcji formy w kamiennych obiektach zabytkowych. Omawiane są zaprawy do uzupełniania ubytków oparte na bazie spoiw nieorganicznych i organicznych oraz wybranych gotowych produktów handlowych wykorzystanych do sporządzania zapraw. Podawane są podstawowe wiadomości z zakresu budowy spoiw, ich otrzymywania, warunków wiązania i twardnienia oraz sezonowania zapraw. Określany jest wpływ poszczególnych składników zapraw na ich parametry fizyczne i mechaniczne oraz odporność poszczególnych zapraw na czynniki niszczące. Omawiane zaprawy i gotowe produkty porównywane są z naturalnymi i sztucznymi materiałami kamiennymi stosowanymi przy uzupełnianiu ubytków. Zagadnienia teoretyczne uzupełniane są przykładami z praktycznych realizacji konserwatorskich. W ramach ćwiczeń laboratoryjnych studenci samodzielnie przygotowują zaprawy w oparciu o podane receptury i badają podstawowe właściwości fizyczne i mechaniczne zapraw. Zdobyte wiadomości teoretyczne (wykład) i praktyczne (ćwiczenia) są wykorzystywane w pracach konserwatorskich podczas uzupełniania ubytków w obiektach zabytkowych wykonanych z kamienia naturalnego i sztucznego. |
|
Literatura: |
L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning, Chemia w budownictwie, Arkady, Warszawa 1996; J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 1998; W. Domasłowski, Badania nad technologią materiałów do kitowania i rekonstrukcji kamiennych rzeźb i detali architektonicznych, Zeszyty Naukowe UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 2, 1966, s. 75; W. Domasłowski, Technologią zapraw epoksydowych wiążących w niskich temperaturach i w atmosferze o wysokiej wilgotności, AUNC UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XV, 1990, s. 32; W. Domasłowski, M. Kęsy-Lewandowska, J.W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 1998; W. Domasłowski, R. Mirowski, D. Sobkowiak, Badania nad przydatnością zapraw Mineros do uzupełniania ubytków w kamieniach, AUNC UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XVIII, 1991, s. 83; W. Domasłowski, A. Młyński, R. Mirowski, D. Sobkowiak, H. Gołkowski, W. Majewski, Badania nad technologią zapraw cementowych przeznaczonych do uzupełniania obiektów zabytkowych, Ośrodek Informacji PP PKZ, 1977, s. 1; J.W. Łukaszewicz, Badanie możliwości uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych zaprawami o spoiwie krzemoorganicznym, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 155-165; P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, Toruń, 2005, rozdz. II, 2, s. 23-26, rozdz. VI i VII s. 133-185; M. Obajtek, K. Lisek, Badania nad możliwością zastosowania cementu glinowego w konserwacji kamiennych obiektów zabytkowych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 247-249; B. Penkala, Konserwacja kamienia w budownictwie, PWN, 1966; Z. Przedpełski, Konserwacja kamienia w architekturze, Wyd. Budownictwo i Architektura, Warszawa, 1957; D. Sobkowiak, Badania nad zastosowaniem żywic silikonowych typu Adhesil K-1 do sporządzania kitów oraz imitacji kamieni naturalnych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 166-173; Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, praca pod redakcją Wiesława Domasłowskiego, Wydawnictwo UMK, Toruń 2011; W. Żenczykowski, Budownictwo ogólne, tom I, Materiały i wyroby budowlane, Wyd. Budownictwo i Architektura, Warszawa, 1956 |
|
Uwagi: |
- |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2023-02-20 - 2023-09-30 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Piotr Niemcewicz | |
Prowadzący grup: | Piotr Niemcewicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
|
Skrócony opis: |
Zajęcia mają na celu jest zapoznanie studentów z problematyką uzupełniania ubytków w obiektach zabytkowych wykonanych z kamieni sztucznych i naturalnych (porowatych i nieporowatych) wraz z przedstawieniem metod i środków stosowanych do uzupełnienia i rekonstrukcji formy w kamiennych obiektach zabytkowych, a następnie praktyczne zapoznanie się z wybranymi problemami występującymi przy uzupełnianiu ubytków. Zwrócenie uwagi na naturalne materiały kamienne, zaprawy mineralne i organiczne, które są wykorzystywane do uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych. Omówienie zasad, metod i środków stosowanych w przeszłości i obecnie do uzupełniania kamieni. |
|
Pełny opis: |
Zajęcia zapoznają studentów z problematyką uzupełniania i rekonstrukcji ubytków w zabytkach wykonanych z kamieni sztucznych i naturalnych (porowatych i nieporowatych), takich jak piaskowiec, wapień, wapień zbity, marmur, gips, zaprawy mineralne. Zajęcia rozpoczynają się od przedstawienia zasad, metod i środków stosowanych w przeszłości i obecnie do uzupełnienia oraz rekonstrukcji formy w kamiennych obiektach zabytkowych. Omawiane są zaprawy do uzupełniania ubytków oparte na bazie spoiw nieorganicznych i organicznych oraz wybranych gotowych produktów handlowych wykorzystanych do sporządzania zapraw. Podawane są podstawowe wiadomości z zakresu budowy spoiw, ich otrzymywania, warunków wiązania i twardnienia oraz sezonowania zapraw. Określany jest wpływ poszczególnych składników zapraw na ich parametry fizyczne i mechaniczne oraz odporność poszczególnych zapraw na czynniki niszczące. Omawiane zaprawy i gotowe produkty porównywane są z naturalnymi i sztucznymi materiałami kamiennymi stosowanymi przy uzupełnianiu ubytków. Zagadnienia teoretyczne uzupełniane są przykładami z praktycznych realizacji konserwatorskich. W ramach ćwiczeń laboratoryjnych studenci samodzielnie przygotowują zaprawy w oparciu o podane receptury i badają podstawowe właściwości fizyczne i mechaniczne zapraw. Zdobyte wiadomości teoretyczne (wykład) i praktyczne (ćwiczenia) są wykorzystywane w pracach konserwatorskich podczas uzupełniania ubytków w obiektach zabytkowych wykonanych z kamienia naturalnego i sztucznego. |
|
Literatura: |
L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning, Chemia w budownictwie, Arkady, Warszawa 1996; J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 1998; W. Domasłowski, Badania nad technologią materiałów do kitowania i rekonstrukcji kamiennych rzeźb i detali architektonicznych, Zeszyty Naukowe UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 2, 1966, s. 75; W. Domasłowski, Technologią zapraw epoksydowych wiążących w niskich temperaturach i w atmosferze o wysokiej wilgotności, AUNC UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XV, 1990, s. 32; W. Domasłowski, M. Kęsy-Lewandowska, J.W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 1998; W. Domasłowski, R. Mirowski, D. Sobkowiak, Badania nad przydatnością zapraw Mineros do uzupełniania ubytków w kamieniach, AUNC UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XVIII, 1991, s. 83; W. Domasłowski, A. Młyński, R. Mirowski, D. Sobkowiak, H. Gołkowski, W. Majewski, Badania nad technologią zapraw cementowych przeznaczonych do uzupełniania obiektów zabytkowych, Ośrodek Informacji PP PKZ, 1977, s. 1; J.W. Łukaszewicz, Badanie możliwości uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych zaprawami o spoiwie krzemoorganicznym, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 155-165; P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, Toruń, 2005, rozdz. II, 2, s. 23-26, rozdz. VI i VII s. 133-185; M. Obajtek, K. Lisek, Badania nad możliwością zastosowania cementu glinowego w konserwacji kamiennych obiektów zabytkowych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 247-249; B. Penkala, Konserwacja kamienia w budownictwie, PWN, 1966; Z. Przedpełski, Konserwacja kamienia w architekturze, Wyd. Budownictwo i Architektura, Warszawa, 1957; D. Sobkowiak, Badania nad zastosowaniem żywic silikonowych typu Adhesil K-1 do sporządzania kitów oraz imitacji kamieni naturalnych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 166-173; Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, praca pod redakcją Wiesława Domasłowskiego, Wydawnictwo UMK, Toruń 2011; W. Żenczykowski, Budownictwo ogólne, tom I, Materiały i wyroby budowlane, Wyd. Budownictwo i Architektura, Warszawa, 1956 |
|
Uwagi: |
- |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-20 - 2024-09-30 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Piotr Niemcewicz | |
Prowadzący grup: | Piotr Niemcewicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
|
Skrócony opis: |
Zajęcia mają na celu jest zapoznanie studentów z problematyką uzupełniania ubytków w obiektach zabytkowych wykonanych z kamieni sztucznych i naturalnych (porowatych i nieporowatych) wraz z przedstawieniem metod i środków stosowanych do uzupełnienia i rekonstrukcji formy w kamiennych obiektach zabytkowych, a następnie praktyczne zapoznanie się z wybranymi problemami występującymi przy uzupełnianiu ubytków. Zwrócenie uwagi na naturalne materiały kamienne, zaprawy mineralne i organiczne, które są wykorzystywane do uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych. Omówienie zasad, metod i środków stosowanych w przeszłości i obecnie do uzupełniania kamieni. |
|
Pełny opis: |
Zajęcia zapoznają studentów z problematyką uzupełniania i rekonstrukcji ubytków w zabytkach wykonanych z kamieni sztucznych i naturalnych (porowatych i nieporowatych), takich jak piaskowiec, wapień, wapień zbity, marmur, gips, zaprawy mineralne. Zajęcia rozpoczynają się od przedstawienia zasad, metod i środków stosowanych w przeszłości i obecnie do uzupełnienia oraz rekonstrukcji formy w kamiennych obiektach zabytkowych. Omawiane są zaprawy do uzupełniania ubytków oparte na bazie spoiw nieorganicznych i organicznych oraz wybranych gotowych produktów handlowych wykorzystanych do sporządzania zapraw. Podawane są podstawowe wiadomości z zakresu budowy spoiw, ich otrzymywania, warunków wiązania i twardnienia oraz sezonowania zapraw. Określany jest wpływ poszczególnych składników zapraw na ich parametry fizyczne i mechaniczne oraz odporność poszczególnych zapraw na czynniki niszczące. Omawiane zaprawy i gotowe produkty porównywane są z naturalnymi i sztucznymi materiałami kamiennymi stosowanymi przy uzupełnianiu ubytków. Zagadnienia teoretyczne uzupełniane są przykładami z praktycznych realizacji konserwatorskich. W ramach ćwiczeń laboratoryjnych studenci samodzielnie przygotowują zaprawy w oparciu o podane receptury i badają podstawowe właściwości fizyczne i mechaniczne zapraw. Zdobyte wiadomości teoretyczne (wykład) i praktyczne (ćwiczenia) są wykorzystywane w pracach konserwatorskich podczas uzupełniania ubytków w obiektach zabytkowych wykonanych z kamienia naturalnego i sztucznego. |
|
Literatura: |
L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning, Chemia w budownictwie, Arkady, Warszawa 1996; J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 1998; W. Domasłowski, Badania nad technologią materiałów do kitowania i rekonstrukcji kamiennych rzeźb i detali architektonicznych, Zeszyty Naukowe UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 2, 1966, s. 75; W. Domasłowski, Technologią zapraw epoksydowych wiążących w niskich temperaturach i w atmosferze o wysokiej wilgotności, AUNC UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XV, 1990, s. 32; W. Domasłowski, M. Kęsy-Lewandowska, J.W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 1998; W. Domasłowski, R. Mirowski, D. Sobkowiak, Badania nad przydatnością zapraw Mineros do uzupełniania ubytków w kamieniach, AUNC UMK, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XVIII, 1991, s. 83; W. Domasłowski, A. Młyński, R. Mirowski, D. Sobkowiak, H. Gołkowski, W. Majewski, Badania nad technologią zapraw cementowych przeznaczonych do uzupełniania obiektów zabytkowych, Ośrodek Informacji PP PKZ, 1977, s. 1; J.W. Łukaszewicz, Badanie możliwości uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych zaprawami o spoiwie krzemoorganicznym, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 155-165; P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, Toruń, 2005, rozdz. II, 2, s. 23-26, rozdz. VI i VII s. 133-185; M. Obajtek, K. Lisek, Badania nad możliwością zastosowania cementu glinowego w konserwacji kamiennych obiektów zabytkowych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 247-249; B. Penkala, Konserwacja kamienia w budownictwie, PWN, 1966; Z. Przedpełski, Konserwacja kamienia w architekturze, Wyd. Budownictwo i Architektura, Warszawa, 1957; D. Sobkowiak, Badania nad zastosowaniem żywic silikonowych typu Adhesil K-1 do sporządzania kitów oraz imitacji kamieni naturalnych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 166-173; Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, praca pod redakcją Wiesława Domasłowskiego, Wydawnictwo UMK, Toruń 2011; W. Żenczykowski, Budownictwo ogólne, tom I, Materiały i wyroby budowlane, Wyd. Budownictwo i Architektura, Warszawa, 1956 |
|
Uwagi: |
- |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.