Księga Apokalipsy we wczesnym chrześcijaństwie
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1500-OG-KSAP |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0221) Religia
|
Nazwa przedmiotu: | Księga Apokalipsy we wczesnym chrześcijaństwie |
Jednostka: | Wydział Teologiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Podstawowa wiedza z zakresu biblistyki, historii, literatury i teologii. |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot fakultatywny |
Całkowity nakład pracy studenta: | 45 godz.: 14 godz. - zajęcia asynchroniczne 16 godz. – zajęcia synchroniczne (na platformie MS Teams). 9 godz. – lektura wybranych tekstów dotyczących księgi Apokalipsy. 5 godz. – redagowanie eseju na wybrany temat (do 5 ss.) 1 godz. – wypełnienie ankiety. |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - wykład informacyjny (konwencjonalny) |
Metody dydaktyczne w kształceniu online: | - metody służące prezentacji treści |
Skrócony opis: |
Celem wykładów monograficznych jest przedstawienie interpretacji księgi Apokalipsy w pierwszych wiekach Kościoła. Sprecyzowanie zakresu pojęciowego apokaliptyki i charakterystyka księgi Objawienia (autor i rodzaj literacki). Zagadnienia poruszane na wykładach nie dotyczą kwestii rozwijanych współcześnie w komentarzach egzegetycznych, ale wskazują na burzliwą historię interpretacji ostatniej księgi biblijnej, także w kontekście badań biblijno – egzegetycznych, literackich i kulturowych. |
Pełny opis: |
Apokalipsa jest fascynującą księgą ze względu na swoją kompleksową symbolikę oraz niezwykły splot elementów biblijnych, teologicznych i historycznych. Jednak przy lekturze tej ostatniej księgi Nowego Testamentu wielu czytelników pozostaje zakłopotanych lub ją odrzuca jako niezrozumiałą i dziwną. Lektura i analiza Apokalipsy do łatwych zadań nie należą. Przekonali się o tym już jej pierwsi interpretatorzy z okresu wczesnochrześcijańskiego. W Kościele poapostolskim nie brakowało pism o charakterze apokaliptycznym, nawiązujących do nurtów prorockich. W kategorie apokaliptyczne ubierali swoje doktryny także różnego rodzaju heretycy, stanowiący często realne zagrożenie dla prawowierności wiary. Podstawową zasadą interpretacji Księgi Apokalipsy jest dostrzeżenie charakteru prorockiego tej księgi, przestawiającej symbolicznie zasady Bożego działania obejmującego całokształt historii. Chodzi więc o przesłanie dane ludziom wszystkich epok, o charakterze uniwersalnym. Ze względu na specyfikę języka symbolicznego Apokalipsy, niemal samoistnie narzuca się konieczność przekładania opisów tekstu natchnionego na konkretne treści i prawdy, unikając błędu literalnego pojmowania tej księgi biblijnej. Rozważania patrystyczne ukazują, że teksty biblijne powinny być stale dyskutowane przez „praktyków” (posługujących ze wspólnotach) czy w ogóle ludzi wierzących, a nie tylko przez kastę uczonych filologów bądź historyków. Co prawda metodologia sprzed wieków, oceniana z dzisiejszego punktu widzenia, nie jest wolna od niezaprzeczalnych ograniczeń. U początków interpretacji chrześcijańskiej nie znano metod typu historycznego czy antropologiczno-kulturowego ani też problematyki badań, dokumentacji, opracowań naukowych, które ma do dyspozycji egzegeza współczesna. Interpretacja sprzed wieków daje szansę innego spojrzenia na treści zawarte w księdze Apokalipsy. |
Literatura: |
Bibliografia podstawowa: W. Barclay, Objawienie św. Jana, t. I-II, Warszawa 1981. D. Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 1990. S. Jędrzejewski, Apokaliptyka jako rodzaj literacki, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 51(1998) nr 1, s. 29–35. J. L. Kovacs, Ch. Rowland, Revelation. The Apocalypse of Jesus Christ (Blackwell Bible commentaries), Malden - Oxford - Carlton 2004 [tekst zeskanowany]. Księga Apokalipsy, „Biblica et Patristica Thoruniensia” 5 (2012) [numer monograficzny]. X. Léon-Dufour, Słownik Nowego Testamentu, przekł. i oprac. K. Romaniuk, Poznań 1998 (wskazane hasła). Pierwsze łacińskie komentarze do Apokalipsy. Hipolit, Wiktoryn, Hieronim, Tykoniusz, Florilegium (Studia Classica, Mediaevalia et Neolatina 1), Warszawa 2011. H. Pietras, Starożytne spory wokół Apokalipsy. Judeochrześcijańskie elementy w literaturze patrystycznej. Materiały Sympozjum patrystycznego, 16.10.1997, „Studia Antiquitatis Christianae” 13 (1998), s. 36-41. G. Ravasi, Apokalipsa, Kielce 2002. K. Romaniuk, Słownik metaforyczno - egzegetyczny Nowego Testamentu, Poznań 1990 (wskazane hasła). M. Simonetti, Między dosłownością a alegorią. Przyczynek do historii egzegezy patrystycznej (Myśl Teologiczna 26), przekł. T. Skibiński, Kraków 2000. M. Szamot, Apokalipsa czytana dzisiaj, Kraków 2000. J.Ch. Thomas, F.D. Macchia, Revelation, Grand Rapids 2016 [wersja online]. |
Efekty uczenia się: |
Efekty uczenia się – wiedza W1: Ma wiedzę o podstawowych elementach apokaliptyki biblijnej, judaistycznej i chrześcijańskiej. W2: Opisuje rolę i miejsce symboliki, teologii i sformułowań literackich Apokalipsy. W3: Charakteryzuje powiązania metod interpretacyjnych z postępem refleksji teologicznej oraz wpływ symboliki apokaliptycznej w sztuce sakralnej i w obrzędach Kościoła. Efekty uczenia się – umiejętności U1: Potrafi analizować, selekcjonować i użytkować informacje w zakresie wiedzy biblijnej, teologicznej, historycznej, artystycznej z wykorzystaniem różnych źródeł i metod. U2: Umie wykazać znaczenie Apokalipsy dla rozwoju teologii i sztuki chrześcijańskiej. U3: Analizuje wzajemne wpływy i interakcje wątków apokaliptycznych w religiach monoteistycznych. Efekty uczenia się – kompetencje społeczne K1: Potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu biblistyki, symboliki, teologii i dziejów starożytnego Kościoła dla potrzeb humanistyki, kultury i historii sztuki. K2: Posiada umiejętność analizy i porównania metod interpretacyjnych Apokalipsy, jej teologii, parenezy, języka symboliczno-poetyckiego z rozwojem historycznym Kościoła. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody oceniania: - test pisemny – W2-3, U 2, K2. - praca zaliczeniowa – W2-3, U 2, K2. - zajęcia asynchroniczne, W1, U1, K1. Zaliczenie na ocenę na podstawie testu weryfikującego uczestnictwo w zdalnych wykładach i napisanej pracy Praca o wybranej tematyce (60%) i pisemny test z pytaniami otwartymi (40%) ndst - 49 pkt (49 %) dst- 64-50 pkt (64-50 %) dst plus- 79-65 pkt (79-65 %) db- 80-88 pkt (80-88 %) db plus- 89-94 pkt (89-94 %) bdb- 100-95 pkt (95-100%) |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.