Patomorfologia

Student(ka) rozpoczynający/a kształcenie z przedmiotu Patomorfologia powinien/na posiadać wiedzę z zakresu anatomii, histologii, genetyki, biochemii i embriologii człowieka na poziomie pierwszego roku studiów medycznych (zgodnie z programem szkolenia kierunku lekarskiego), oraz z zakresu fizjologii na poziomie szkoły średniej

przedmiot obligatoryjny

1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi:

- udział w wykładach: 25 godzin

- udział w seminariach: 30 godzin

- udział w ćwiczeniach: 30 godzin

- przeprowadzenie zaliczenia: 4 godziny

Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 89 godzin, co odpowiada 3,2 punktów ECTS.

2. Bilans nakładu pracy studenta:

- udział w wykładach: 25 godzin

- udział w seminariach: 30 godzin

- udział w ćwiczeniach: 30 godzin

- przygotowanie do ćwiczeń (w tym czytanie wskazanej literatury, opracowanie zadań): 20 godzin

- przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie: 30 + 4 = 34 godziny

Łączny nakład pracy studenta wynosi 139 godzin, co odpowiada

5 punktom ECTS.

3. Nakład pracy związany z prowadzonymi badaniami naukowymi:

- czytanie wskazanej literatury naukowej: 8 godzin

- udział w wykładach (z uwzględnieniem wyników badań oraz opracowań naukowych z zakresu wprowadzenia do patomorfologii): 25 godzin

- udział w ćwiczeniach (z uwzględnieniem wyników opracowań naukowych z zakresu wprowadzenia do patomorfologii): 30 godzin

- przygotowanie do zaliczenia (z uwzględnieniem opracowań naukowych z zakresu wprowadzenia do patomorfologii): 30 godziny

Łączny nakład pracy studenta związany z prowadzonymi badaniami naukowymi wynosi 93 godziny, co odpowiada 3,35 punktu ECTS

4. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa

w procesie oceniania:

- przygotowanie do zaliczenia: 30 + 4 = 34 godziny (1,22 punktu ECTS)

5. Bilans nakładu pracy studenta o charakterze praktycznym:

- udział w ćwiczeniach (w tym zaliczenie praktyczne):

30 + 1 =31 godzin

Łączny nakład pracy studenta o charakterze praktycznym wynosi

31 godzin, co odpowiada 1,12 punktu ECTS

6. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki:

nie dotyczy

W1: Rozróżnia etapy cyklu komórkowego, uszkodzenia i naprawy tkanek, procesy adaptacyjne, zwyrodnieniowe, starzenia się komórek, apoptozy i nekrozy, w odniesieniu do obrazu morfologicznego i klinicznego wybranych chorób (B.W18, B.W23, C.W27, C.W28, C.W29, C.W47, C.W48, C.W50)

W2: Rozróżnia rolę komórek macierzystych w procesach gojenia i procesach nowotworowych (B.W19)

W3: Uzasadnia związek między czynnikami patologicznymi i obrazem morfologicznym wybranych chorób (B.W25, C.W30, C.W32, C.W33, C.W34, C.W45)

W4: Klasyfikuje podstawowe choroby wieku dziecięcego i wyjaśnia ich patogenezę (C.W27, C.W9, E.W3, E.W6, E.W37, F.W1)

W5: Wnioskuje patogenezę choroby w oparciu o epidemiologię zarażeń czynnikami patogennymi (C.W13, E.W1, E.W23)

W6: Wymienia typy reakcji nadwrażliwości oraz rozróżnia typy chorób z niedoboru odporności (C.W23, E.W34)

W7: Analizuje biologię wybranych nowotworów ze szczególnym uwzględnieniem zagadnienia nadzoru immunologicznego (C.W24, C.W41, C.W42, E.W24, E.W25)

W8: Posługuje się fachowym nazewnictwem patomorfologicznym (C.W26)

W9: Interpretuje prawa pacjenta w odniesieniu do unikatowej dokumentacji medycznej zawartej w ciele człowieka po śmierci oraz w utrwalonej ludzkiej tkance pobranej przyżyciowo (D.W17, G.W5, G.W11)

W10: Klasyfikuje podstawowe choroby układu krążenia, choroby tkanki łącznej, choroby z nadwrażliwości i choroby układu krwiotwórczego osób dorosłych (E.W7)

W11:Opisuje zagadnienia z zakresu szczegółowej patologii narządowej, obrazy makro- i mikroskopowe oraz przebieg kliniczny zmian patomorfologicznych w płucach i męskim układzie rozrodczym (C.W 31. C.W34)

U1: Analizuje obraz mikroskopowy z mikroskopu świetlnego, w tym przy użyciu mikroskopu świetlnego i na tej podstawie rozróżnia wybrane obrazy i choroby (A.U1, A.U2, C.U9)

U2: Analizuje wyniki badań immunohistochemicznych w wybranych jednostkach chorobowych (C.U8)

U3: Formułuje wnioski co do rozpoznania choroby na podstawie całości obrazu klinicznego (danych klinicznych, badań radiologicznych, laboratoryjnych i badania patomorfologicznego) (C.U11)

U4: Analizuje patomechanizm wybranych chorób, w tym wstrząsu, i opisuje zmiany w funkcjonowaniu organizmu oraz odpowiedź immunologiczną organizmu pacjenta (C.U12, C.U20).

U5: Planuje patomorfologiczną diagnostykę różnicową wybranych chorób dorosłych i dzieci (E.U12)

U6: Tworzy skierowanie na wybrane badania patomorfologiczne: histopatologiczne i sekcyjne, tworzy raport synoptyczny w wybranych jednostkach chorobowych oraz raport sekcji zwłok (E.U38)

K1: Ocenia krytycznie źródła informacji medycznej (K_K01)

K2: Podejmuje próby rozwiązywania problemów etycznych związanych z diagnostyką patomorfologiczną (K_K02)

K3: Wykazuje postawę odnoszącą się do poczucia odpowiedzialności za ludzkie zdrowie i życie oraz stawia dobro pacjenta na pierwszym miejscu (K_K02, K_K04)

K4: Wykazuje postawę odnoszącą się do zrozumienia wagi informacji medycznej uzyskanej podczas badania patomorfologicznego i poczucia odpowiedzialności za tą informację (K_K05)

K4: Współpracuje z zespołem specjalistów w celu ustalenia ostatecznej diagnozy (K_K06)

K5: Wykazuje nawyk samokształcenia (K_K07)

K6: Formułuje wnioski z własnych obserwacji (K_K10)

Wykłady:

• wykład informacyjny

Seminaria:

• analiza przypadków

• dyskusja dydaktyczna

Ćwiczenia:

• pokaz z instruktażem;

• ćwiczenia przedmiotowe;

• metody symulacyjne (studium przypadku; przypadek symulowany);

• dyskusja dydaktyczna

• ćwiczenia laboratoryjne

- pokaz
- symulacyjna (gier symulacyjnych)

- wykład informacyjny (konwencjonalny)

- ćwiczeniowa
- laboratoryjna
- seminaryjna
- studium przypadku

- metody służące prezentacji treści
- metody wymiany i dyskusji

Przedmiot Patomorfologia ma na celu naukę i zrozumienie etiologii, patogenezy, zmian morfologicznych i czynnościowych w procesach chorobowych. Tematyka wykładów poświęcona jest patologii ogólnej, seminaria i ćwiczenia mikroskopowe mają na celu rozszerzenie wiedzy i dyskusję na tematy poruszone wstępnie na wykładach oraz ćwiczenia laboratoryjne poświęcone są technice przygotowania i opracowania preparatów histopatologicznych oraz technikom z zakresu patologii szczegółowej i biologii molekularnej stosowanej w pracowniach patomorfologii

Wykłady mają za zadanie zdobycie i utrwalenie wiedzy z zakresu Patomorfologii: przyswojenie podstawowej wiedzy z zakresu

technik rutynowych i specjalnych stosowanych w diagnostyce patomorfologicznej, Zmian komórkowych, procesów adaptacyjnych, Uszkodzenia komórki, Mechanizmów zapalenia oraz wykładników morfologicznych, Procesów naprawy uszkodzeń tkankowych, Zaburzeń w krążeniu, Morfologicznych wykładników choroby zakrzepowo-zatorowej, wstrząsu oraz rozsianego zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), Nowotworów, Zmian genetycznych w nowotworze, mutacji inicjujących i współwystępujących, Karcogenezy jako procesu wieloetapowego, Podstawy klasyfikacji nowotworów, Immunohistochemii w patomorfologii oraz chorób układu odpornościowego.

Seminaria mają za zadanie zdobycie i utrwalenie szczegółowej wiedzy oraz dyskusję na temat wybranych zagadnień z zakresu Patomorfologii: przyswojenie wiedzy i dyskusja na temat:

Zmian komórkowych, Procesów adaptacyjnych, Zaburzeń w krążeniu, Zapaleń ostrych, Zapaleń przewlekłych, Technik laboratoryjnych, Nowotworów, Chorób dzieci, patologii układu oddechowego, serca i naczyń oraz biomarkerów w diagnostyce patomorfologicznej.

Ćwiczenia poświęcone są nabyciu umiejętności praktycznych z zakresu Patomorfologii Pobierania materiału tkankowego do badania patomorfologicznego, Analizy badania sekcji zwłok, cytologii genetycznej w telemedycynie - ocena przypadków, oceny cytologii ginekologicznej w zakresie zmian zapalnych, ćwiczeń laboratoryjnych oraz mikroskopowych z zakresu zmian adaptacyjnych i zaburzeń hemodynamicznych, zapaleń ostrych i przewlekłych nowotworów, patologii układu oddechowego, serca i naczyń oraz chorób wieku dziecięcego.

Literatura podstawowa:

1„Patologia Robbinsa” Edra Urban&Partner, Wroclaw 2019 Wydanie 3 (tłumaczenie wydania 10)

2. „Sekcja zwłok. Technika z uwzględnieniem metodyki sądowo-lekarskiej i wskazówek diagnostycznych.” Edmund Chróścielewski, Stefan Raszeja. Wydawnictwo PZWL, Warszawa 1990. Wydanie IV

Literatura uzupełniająca:

1. Domagała W.: „Stachury i Domagały PATOLOGIA znaczy słowo o chorobie” (tom 1), PAU, Kraków 2016, wyd.3 2. Domagała W.: „Stachury i Domagały PATOLOGIA znaczy słowo o chorobie” (tom 2), PAU, Kraków 2019, wyd.3 (Zagadnienia dotyczace Patologii narządowej ze szczególnym uwzględnieniem zmian morfologicznych).

3. „Medycyna sądowa” Vincent J. Di Maio, Dominick Di Maio. Wydanie 1 polskie pod red. Barbary Świątek i Zygmunta Przybylskiego, Wrocław 2003.

4. 2. Atlas histopatologiczny wirtualny dostępny na serwerze uczelnianym pod adresem: https://cmumk.cancercenter.ai/app/f643c19e-3d40-42a7-a9c7-4e34ba8b0177

Kolokwium (0 - 35 punktów), złożone z dwóch części:

1. Teoretycznej: (0-30 punktów): W1 – W10

2. Praktycznej (0-5 punktów): W3, U1 – U5

Wykładówka (0 – 35 punktów): W1 – W10

Sprawdziany pisemne (0-3 punktów): W1 - W10, przeprowadzane na początku każdego seminarium, z wyjątkiem pierwszego. Na pierwszym seminarium sprawdzian przeprowadzany jest na końcu seminarium.

Przedłużona obserwacja/Aktywność: (0-10 pkt.; > 50%): K1 – K6

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie sumarycznego pozytywnego wyniku z kolokwiów i wykładówki (na poziomie przynajmniej 60%,) oraz pozytywna ocena aktywności.

Ocena wystawiana jest na podstawie poniższej skali ocen:

Procent punktów Ocena

92≤…<100 Bardzo dobry (5)

88≤…<92 Dobry plus (4,5)

80≤…<88 Dobry (4)

71≤…<80 Dostateczny plus (3,5)

60≤….<71 Dostateczny (3)

0…<60 Niedostateczny (2)