Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Neurologia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1600-Lek5NEUR-J
Kod Erasmus / ISCED: 12.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0912) Medycyna Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Neurologia
Jednostka: Katedra Neurologii
Grupy:
Strona przedmiotu: https://www.cm.umk.pl/wydzialy/wydzial-lekarski/jednostki-wydzialowe/klinika-neurologii.html
Punkty ECTS i inne: 5.00 (zmienne w czasie) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Znajomość podstaw neuroanatomii i neurofizjologii oraz zasad badania podmiotowego i przedmiotowego.

Rodzaj przedmiotu:

przedmiot obowiązkowy

Całkowity nakład pracy studenta:

1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi:

-udział w seminariach: 40 godzin

-udział w ćwiczeniach: 36 godzin

- konsultacje: 1 godzina

- przeprowadzenie egzaminu: 3 godziny

Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 80 godzin, co odpowiada 3,2 punktu ECTS


2. Bilans nakładu pracy studenta:

-udział w seminariach: 40 godzin

- udział w ćwiczeniach: 36 godzin

-konsultacje: 1,0 godzina

-przygotowanie do seminariów i ćwiczeń (w tym czytanie wskazanej literatury): 15 godzin

-przygotowanie do kolokwium, egzaminu praktycznego i

końcowego: 5+10+15 godzin

-uczestnictwo w egzaminie; 3 godziny

Łączny nakład pracy studenta wynosi 125 godzin, co odpowiada 5 punktom ECTS


3.Nakład pracy związany z prowadzonymi badaniami naukowymi:

- czytanie wskazanej literatury naukowej : 0,5 godziny

- udział w seminariach (z uwzględnieniem wyników badań oraz opracowań naukowych z zakresu neurologii) : 5 godziny

-udział w ćwiczeniach (z uwzględnieniem wyników opracowań naukowych z zakresu neurologii): 5 godziny

-przygotowanie do egzaminu (z uwzględnieniem opracowań naukowych z zakresu neurologii : 0,5 godziny)

-konsultacje z uwzględnieniem opracowań naukowych z zakresu neurologii): 0,5 godziny

Łączny nakład pracy studenta związany z prowadzonymi badaniami naukowymi wynosi 11,5 godziny, co odpowiada 0,46 punktu ECTS


4. Czas wymagany do przygotowania się i uczestnictwa w procesie oceniania:

- przygotowanie do kolokwium, egzaminu praktycznego i

końcowego: 5+10+15 godzin oraz uczestnictwo w egzaminie:

3 godziny; co odpowiada 0,92 punktu ECTS)


5. Bilans nakładu pracy studenta o charakterze praktycznym

- udział w ćwiczeniach (w tym zaliczenie praktyczne) wynosi 40 godzin

- udział w seminariach o charakterze praktycznym (studium przypadku): 10 godzin

Łączny nakład pracy studenta o charakterze praktycznym

wynosi 50 godzin, co odpowiada 2 punktu ECTS


6. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki: nie dotyczy


Efekty uczenia się - wiedza:

W1 Zna i potrafi rozróżnić podstawowe zespoły objawów neurologicznych: zespół piramidowy, zespół wiotki, zespoły pozapiramidowe, zespół móżdżkowy, zespoły rdzeniowe, zespół oponowy, zespół wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego, objawy uszkodzenia nerwów czaszkowych i obwodowych, zaburzenia czynności wyższych układu nerwowego (afazja, dyzartria, aleksja itp.) (E K_W13)

W2 Zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego najczęstszych chorób układu nerwowego (E K_W14)

a) stany zagrożenia życia w neurologii (zespół wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego, stan padaczkowy, przełom miasteniczny)

b) bóle głowy (samoistne i objawowe)

c) udary mózgu i krwotoki podpajęczynówkowe

d) padaczka i inne stany napadowe

e) neuroinfekcje (bakteryjne, wirusowe, gruźlica OUN, kiła, borelioza, grzybicze, zespół Guillaine-Barre, choroby prionowe)

f) choroby układu nerwowego przebiegające z otępieniem

g) choroby układu pozapiramidowego

h) choroby demielinizacyjne i choroby neuronu ruchowego

i) guzy śródczaszkowe i wewnątrzkanałowe

j) choroby obwodowego układu nerwowego i mięśni (rwy, neuralgie, zespoły wielonerwowe, miopatie, miotonie, miastenia)

W3 Zna zasady wysuwania podejrzenia oraz rozpoznawania śmierci mózgu (F K_W15)

W4 Zna objawy zaburzeń psychicznych w przebiegu chorób somatycznych, ich wpływ na przebieg choroby podstawowej i rokowanie oraz zasady ich leczenia (E K_W20)


Efekty uczenia się - umiejętności:

U1 Ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta, potrafi przeprowadzić pełne badanie neurologiczne – podmiotowe i przedmiotowe (E K_U07)

U2 Potrafi odróżnić fizjologię od patologii układu nerwowego, objawy patologiczne potrafi ułożyć w zespół objawów neurologicznych i zlokalizować w obrębie układu nerwowego, powiązuje obrazy uszkodzeń tkankowych i narządowych z objawami klinicznymi choroby, wywiadem i wynikami oznaczeń laboratoryjnych, ustala rozpoznanie zespołowe, rozpoznanie lokalizacyjne i hipotezy etiologiczne W oparciu o wynik badania podmiotowego, przedmiotowego ( C K_U11)

U3 Pobiera materiał do badań wykorzystywanych w diagnostyce laboratoryjnej (E K_U28)

U4 Potrafi rozpoznać i ocenić głębokość zaburzeń przytomności (F K_U21)

U5 Potrafi rozpoznać i zaproponować postępowanie terapeutyczne w przypadku udaru mózgu, krwotoku podpajęczynówkowego, zespołu wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego napadu padaczkowego i stanu padaczkowego (F K_U22)


Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

K1: Potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym (K_K03)

K2 Kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu (K_K04)

K3 Przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta (K_K06)

K4 Posiada umiejętność działania w warunkach niepewności, a czasem i stresu (K_K02)

K5 Posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się (K_K01)

K6 Posiada nawyk i umiejętności stałego dokształcania się (K_K08)

K7 Współpracuje z innymi studentami podczas badania i procesu diagnostycznego (K_K07)

K8 Okazuje szacunek wobec Pacjenta i zrozumienie dla różnic światopoglądowych, oraz kulturowych (K_K05)


Metody dydaktyczne:

- metody praktyczne: prezentacja badania neurologicznego, prowadzenia dokumentacji medycznej, weryfikacja badania przeprowadzanego przez studenta

- metody problemowe: analiza przypadków, zadania problemowe, dyskusja dydaktyczna

- metody podające: opis, prelekcja, objaśnienia,

- metody problemowe: analiza przypadków, dyskusja dydaktyczna,

- metody eksponujące: film, prezentacja Power Point

Wymagania wstępne Znajomość neuroanatomii, neurofizjologii

Metody dydaktyczne podające:

- opis
- opowiadanie
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy

Metody dydaktyczne poszukujące:

- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- obserwacji
- seminaryjna

Skrócony opis:

Celem zajęć w ramach neurologii jest przypomnienie i poszerzenie zagadnień dotyczących anatomii i fizjologii układu nerwowego oraz zapoznanie studentów z objawami zaburzeń jego struktury i funkcji, które leżą u podstaw schorzeń neurologicznych. Część kliniczna poświęcona jest nabywaniu umiejętności badania neurologicznego, a także diagnostyce oraz leczeniu schorzeń układu nerwowego.

Pełny opis:

Seminarium przedstawia w ujęciu syntetycznym etiologię, diagnostykę i leczenie chorób układu nerwowego. Eksponuje najważniejsze objawy sugerujące rozpoznanie danego schorzenia. Zwraca uwagę na elementy badania neurologicznego istotne dla rozpoznania zespołowego i lokalizacyjnego. Naświetla studentom podstawowe aspekty różnicujące z innymi jednostkami chorobowymi. Prezentuje wybór optymalnej diagnostyki, postępowania terapeutycznego oraz pielęgnacyjnego i rehabilitacyjnego, z uwzględnieniem badań dodatkowych oraz konsultacji specjalistycznych.

Ćwiczenia maja za zadanie przekazać studentom umiejętność badania neurologicznego i jego interpretacji. Student pod okiem asystenta wykonuje pełne badanie neurologiczne- podmiotowe i przedmiotowe, przedstawia stwierdzane odchylenia, analizuje je pod katem możliwej etiologii, proponuje rozpoznanie lokalizacyjne, zespołowe, różnicuje z innymi możliwymi przyczynami stanu chorego. Podczas ćwiczeń asystent zapoznaje studentów z prowadzeniem dokumentacji medycznej- celem doskonalenia student przygotowuje własną historię choroby. W trakcie ćwiczeń studenci pod okiem asystenta analizują i interpretują wyniki badań dodatkowych, zwłaszcza neuroobrazowych. Tematyka ćwiczeń bezpośrednio koreluje z tematyką seminariów. Ćwiczenia obejmują także zajęcia nt. fizjoterapii oraz pielęgniarstwa neurologicznego.

Literatura:

1.Neurologia i neurochirurgia – K.W.Lindsay

2.Neurologia kliniczna dla lekarzy i studentów medycyny –

pod redakcją Romana Mazura ,Via Medica, Gdańsk 2007r.

3. Mózg człowieka tom I i II- J. Nolte wyd. I polskie red. J. Moryś

Elsevier Urban & Partner 2011

4. Badanie Neurologiczne – to proste! Garaint Fuller.

Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1995r.

Metody i kryteria oceniania:

Metody oceniania:

Podstawą zaliczenia seminariów i ćwiczeń jest obecność na nich studenta. Podczas ćwiczeń asystent na bieżąco sprawdza przygotowanie studentów do zajęć w postaci odpowiedzi ustnej, wymagane jest napisanie historii choroby. Weryfikacja osiągniętych efektów uczenia następuje podczas kolokwium z zespołów neurologicznych po 1 tygodniu zajęć, egzaminu praktycznego i teoretycznego (testowego). Ocena końcowa jest określana na podstawie średniej arytmetycznej z 3 ocen. Studenci ze średnią ocen co najmniej 4,5 z egzaminu praktycznego i teoretycznego mogą ubiegać się o podniesienie oceny do 5,0 ( w zależności od decyzji kierownika dydaktycznego) po weryfikacji ich wiedzy podczas odpowiedzi ustnej.

Kryteria oceniania:

Sprawdzian pisemny z zespołów i neuroanatomii,

Test 5 pytań 1-krotnego wyboru, 30 pyt, zaliczenie > 56%

Oceny są wystawiane według liczby uzyskanych punktów zgodnie z poniższą tabelą:

liczba punktów – odsetek liczby zadań ocena

>90% bdb

86-90% db+

81-86% db

76-80 dst+

60-75% dst

<60% ndst

Egzamin końcowy praktyczny:

Część praktyczna odbywa się ostatniego dnia bloku ćwiczeń.

Lekarz asystent specjalista neurolog wyznacza studentowi pacjenta, którego ma za zadanie zbadać chorego, przedstawić asystentowi metodykę badania oraz odchylenia w badaniu, zaproponować rozpoznanie lokalizacyjne, etiologiczne, zespołowe, a także różnicowanie i proponowane leczenie.

Student opracowuje do zatwierdzenia asystentowi historię choroby. Asystent ocenia umiejętność przeprowadzenia badania neurologicznego, właściwe nazwanie odchyleń stwierdzanych w badaniu, trafność rozpoznania wstępnego, wnikliwość różnicowania z innymi schorzeniami układu nerwowego.

Egzamin końcowy teoretyczny pisemny– testowy, 0-100 p-tów, Minimalny próg procentowy dla uzyskania oceny dostatecznej wynosi >56%

Oceny wystawiane są w oparciu o średni wynik testu (s):

granice przedziałów ocena

> +1,3s bdb (5)

+1s – +1,3s db+ (4+)

+0,2s – 1s db (4)

-0,1s – +0,2s dst+ (3+)

-0,9s – 0,1s dst (3)

< -0,9s ndst (2)

Praktyki zawodowe:

nie dotyczy

Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2020/21" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 40 godzin więcej informacji
Seminarium, 40 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Piotr Rajewski
Prowadzący grup: Beata Kukulska-Pawluczuk, Aleksandra Lubieniecka, Katarzyna Piec, Robert Princ, Piotr Rajewski, Oleh Rudakevych, Monika Szablewska, Małgorzata Wichlińska-Lubińska, Adam Wiśniewski
Strona przedmiotu: https://www.cm.umk.pl/wydzialy/wydzial-lekarski/jednostki-wydzialowe/klinika-neurologii.html
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Celem zajęć w ramach neurologii jest przypomnienie i poszerzenie zagadnień dotyczących anatomii i fizjologii układu nerwowego oraz zapoznanie studentów z objawami zaburzeń jego struktury i funkcji, które leżą u podstaw schorzeń neurologicznych. Część kliniczna poświęcona jest nabywaniu umiejętności badania neurologicznego, a także diagnostyce oraz leczeniu schorzeń układu nerwowego.

Pełny opis:

Tydzień I

1. Wywiad neurologiczny. Zaburzenia mowy – afazja, dyzartria. TGA – przemijająca niepamięć całkowita., ilościowe i jakościowe zaburzenia przytomności: senność patologiczna, sopor, śpiączka.

2. Badanie głowy i nerwów czaszkowych. Zespół opuszkowy i rzekomoopuszkowy. Zespół oponowy.

3. Układ ruchowy centralny i obwodowy. Badanie kończyn górnych i dolnych. Uszkodzenie układu ruchowego: zespół piramidowy i wiotki. Lokalizacja uszkodzenia a rozległość i charakter niedowładu. Zespół pozapiramidowy – parkinsonowski, pląsawiczy, atetotyczny.

4. Układ koordynacyjny. Zespół móżdżkowy i przedsionkowy. Badanie koordynacji. Zespół tylnosznurowy. Zespół wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego i mechanizmy regulujące ciśnienie śródczaszkowe. Zespoły naprzemienne.

5. Układ czuciowy. Zaburzenia czucia w uszkodzeniu kory mózgu, torebki wewnętrznej, wzgórza, pnia mózgu, rdzenia, splotu, korzenia, nerwu, czucie głębokie. Parestezje. Ból neuropatyczny. Zespół wielonerwowy. Zaburzenia czucia w uszkodzeniu nn. obwodowych. Rdzeń kręgowy: zespół wewnątrz i zewnątrzrdzeniowy, zespół Brown-Sequarda, zespół poprzecznej przerwy rdzenia. Zespół ogona końskiego. Zespół stożka rdzeniowego.

Test – neuroanatomia i zespoły neurologiczne.

Tydzień II i III

1. Bóle głowy pierwotne i wtórne. Migrena, napięciowy ból głowy, ból głowy Hortona, neuralgia n. V. Popunkcyjny ból głowy.

1a. Neuroobrazowanie. MR, CT, SPECT, PET

2. Udary I. Unaczynienie mózgowia, mechanizmy sterujące ukrwieniem (ciśnienie perfuzyjne, przepływ mózgowy, autoregulacja, regulacja chemiczno-metaboliczna), Penumbra. Patofizjologia i patomorfologia udarów. Definicja udaru, epidemiologia, Przyczyny udarów niedokrwiennych, krwotocznych, krwotoków podpajęczynówkowych. Objawy kliniczne udarów niedokrwiennych, krwotocznych i krwotoków podpajęczynówkowych. Diagnostyka i różnicowanie. Oddział udarowy. Leczenie trombolityczne, leczenie interwencyjne udaru.

3.

2a. Rehabilitacja neurologiczna – klinimetria w schorzeniach neurologicznych.

4. Padaczka i inne stany napadowe. Klasyfikacja padaczki, przyczyny padaczki, morfologia napadów padaczkowych. Różnicowanie padaczki z innymi stanami utraty przytomności. EEG w padaczce. Leczenie padaczki. Przemijająca niepamięć całkowita. EEG. Video-EEG. Potencjały wywołane

3a. Neuroinfekcje – borelioza, bakteryjne, wirusowe, gruźlicze zapalenie opon m-r, choroby prionowe.

5. Choroba Parkinsona – etiologia, objawy, rozpoznanie, leczenie. Zespoły parkinsonowskie – parkinsonizm naczyniowy, parkinsonizm plus.

4a. Otępienia: definicje, etiologia, objawy kliniczne, leczenie.

Afazja: definicja, podział, diagnostyka. Zaburzenia innych wyższych czynności OUN.

6. Stwardnienie rozsiane. Stwardnienie zanikowe boczne. Jamistość rdzenia.

5a. Nakłucie lędźwiowe i badanie płynu mózgowo-rdzeniowego. Wskazania i przeciwwskazania do nakłucia lędźwiowego. Płyn mózgowo-rdzeniowy prawidłowy. Płyn mózgowo-rdzeniowy w krwotokach śródczaszkowych, zapaleniach opon mózgowo-rdzeniowych: bakteryjnych, wirusowych, gruźliczych,

w stwardnieniu rozsianym, guzach mózgu i rdzenia. Immunologia PMR.

7. Guzy mózgu i rdzenia kręgowego. Podział, objawy, postacie histopatologiczne, diagnostyka, leczenie. Oponiaki. Guzy przerzutowe OUN.

6a. Stany zagrożenia życia w neurologii. Urazy czaszkowo-mózgowe. Krwiak przymózgowy. Wstrząśnienie, stłuczenie mózgu.

8. Udar II. Czynniki ryzyka udarów niedokrwiennych, krwotocznych i krwotoków podpajęczynówkowych. Profilaktyka pierwotna i wtórna udaru mózgu. Procedury uzupełniające w udarze mózgu. Rzadkie czynniki ryzyka udaru.

7a. Badania dopplerowskie tt. szyjnych i kręgowych.

Przezczaszkowa ultrasonografia dopplerowska. Angio-

MR, angio-KT, arteriografia

9. Układ mięśniowy. Miopatie. Miotonie. Choroby złącza nerwowo-mięśniowego.

Badanie EMG

8a. Pielęgniarstwo neurologiczne i opieka długoterminowa nad pacjentem neurologicznym .

10. Niedomoga kręgosłupa. Zespół rwy, rwa podrażnieniowa i ubytkowa, rwa wysoka i niska. Rwa kulszowa, udowa, barkowa. Badanie chorego z rwą: objawy subiektywne i obiektywne. Badania dodatkowe.

9a. Neurologia na LEPie. Neurologiczna dokumentacja medyczna

11. Uszkodzenia splotów i nn. obwodowych. Zakres unerwienia i objawy uszkodzenia: n.pośrodkowego, n.łokciowego, n.promieniowego, n.udowego, n.kulszowego, n.strzałkowego wspólnego, n. piszczelowego. Polineuropatia. CIDP. Zespół Guillain-Barre. Badanie elektroneurograficzne.

Literatura:

1.Neurologia i neurochirurgia – K.W.Lindsay

2.Neurologia kliniczna dla lekarzy i studentów medycyny –

pod redakcją Romana Mazura ,Via Medica, Gdańsk 2007r.

3. Mózg człowieka tom I i II- J. Nolte wyd. I polskie red. J. Moryś

Elsevier Urban & Partner 2011

4. Badanie Neurologiczne – to proste! Garaint Fuller.

Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1995r.

Uwagi:

brak

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)