Psychologia stresu

Student/ka rozpoczynający kształcenie z przedmiotu psychiatria powinien posiadać wiedzę z psychologii i podstaw komunikacji.

przedmiot fakultatywny

Bilans nakładu pracy studenta:

- udział w ćwiczeniach: 10 godzin

- konsultacje: 1 godziny

- przygotowanie do ćwiczeń 1 godzina

- czytanie literatury 1 godzina

-przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie praktyczne 1+ 1= 2 godziny

Łączny nakład pracy studenta wynosi 15 godzin, co odpowiada 0,6 punktu ECTS.

3. Nakład pracy związany z prowadzonymi badaniami naukowymi:

- czytanie wskazanej literatury naukowej: 0,5 godziny

- udział w ćwiczeniach (z uwzględnieniem wyników opracowań naukowych z zakresu psychiatrii): 6 godzin

- przygotowanie do zaliczenia (z uwzględnieniem opracowań naukowych z zakresu psychiatrii): 1godzina

- konsultacje (z uwzględnieniem opracowań naukowych z

zakresu psychiatrii): 0,5 godziny

Łączny nakład pracy studenta związany z prowadzonymi badaniami naukowymi wynosi 8 godzin, co odpowiada

0,32 punktu ECTS.

4. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania:

-przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie praktyczne 1+1=2 godziny (0,08 ECTS).

5. Bilans nakładu pracy studenta o charakterze praktycznym:

- udział w ćwiczeniach (w tym zaliczenie praktyczne): 6+1=7 godzin

Łączny nakład pracy studenta o charakterze praktycznym wynosi 7 godzin, co odpowiada 0,28 punktu ECTS.

6. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki:

Nie dotyczy

W1: prezentuje podstawowe koncepcje patogenezy zaburzeń psychicznych, takich jak: zaburzenia stresowe pourazowe PTSD; zaburzenia adaptacyjne; ostra reakcja na stres; reakcja żałoby; zmiana osobowości po katastrofach (E K_W15)

W2: prezentuje symptomatologię ogólną ww. zaburzeń psychicznych oraz zasady ich klasyfikacji według psychiatrycznych systemów klasyfikacyjnych (E K_W16)

W3: opisuje objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w najczęstszych chorobach psychicznych, w tym:

a). w zaburzeniach adaptacyjnych,

b). stresowych pourazowych (E K_W17)

W4: potrafi zgodnie z zasadami diagnostyki przeprowadzić właściwe postępowanie w stanach nagłych w psychiatrii, np.. ostra reakcja na stres i po próbach samobójczych (E K_W18)

W5: umie nazwać objawy ww. zaburzeń psychicznych w przebiegu chorób somatycznych oraz określić ich wpływ na przebieg choroby podstawowej, rokowanie oraz zasady leczenia (E K_W20)

W6: potrafi zastosować w praktyce lekarskiej przepisy dotyczące ochrony zdrowia psychicznego ze szczególnym uwzględnieniem zasad przyjęcia do szpitala psychiatrycznego (E K_W22)

U1: przeprowadza badanie psychiatryczne zgodnie z algorytmem (E K_U05)

U2; potrafi ocenić stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta (E K_U07)

U3: poddaje ocenie stan somatyczny i psychiczny pacjenta (K_U13)

U4: planuje postępowanie diagnostyczne (badania laboratoryjne, neuroobrazowanie), terapeutyczne i profilaktyczne w odniesieniu do chorób psychicznych, sytuacji stresowych (E K_U16)

U5: poddaje analizie ewentualne działania niepożądane leków stosowanych w psychiatrii oraz interakcji między nimi

(E K_U17)

U6: proponuje właściwy kierunek leczenia oraz przedstawia inne metody leczenia wobec nieskuteczności lub przeciwwskazań do terapii standardowej (E K_U18)

U7: rozpoznaje objawy lekozależności (E K_U19)

U8: wskazuje właściwe postępowanie lecznicze (E K_U19)

U9: decyduje o rodzaju leczenia pacjenta (leczenie domowe i szpitalne) (E K_U20)

K1: potrafi nawiązać i utrzymać głęboki oraz pełen szacunku kontakt z pacjentem psychiatrycznym, a także okazywać zrozumienie dla różnic światopoglądowych i kulturowych (K_K03)

K2: kieruje się dobrem pacjenta psychiatrycznego, stawiając je na pierwszym miejscu (K_K04)

K3: potrafi zachować tajemnicę lekarską i zachowuje wszelkie prawa pacjenta leczonego psychiatrycznie (K_K05).

K4: podejmuje działania wobec pacjenta psychiatrycznego w oparciu o zasady etyczne, ze świadomością społecznych uwarunkowań i ograniczeń wynikających z choroby (K_K08).

K5: propaguje zachowania prozdrowotne wśród pacjentów leczonych psychiatrycznie (K_K09).

Ćwiczenia:

• ćwiczenia kliniczne

• analiza przypadków

• metody eksponujące: film

- pokaz

- pogadanka

- ćwiczeniowa
- obserwacji
- studium przypadku

Celem kursu jest dostarczenie wiedzy na temat zaburzeń psychicznych będących rezultatem działania silnego stresu, właściwego przeprowadzania wywiadu z pacjentem pobudzonym i będącym pod wpływem działania stresu o różnym nasileniu oraz możliwości leczenia farmakologicznego i psychoterapii.

Ćwiczenia poświęcone są nabyciu umiejętności praktycznych w zakresie: oceny stanu psychicznego pacjenta będącego pod wpływem działania stresu o różnym nasileniu, prawidłowego przeprowadzania wywiadu z pacjentem celem postawienia diagnozy i zróżnicowania z innymi zaburzeniami psychicznymi. Ponadto, ćwiczenia te służą nabyciu umiejętności praktycznych w pomocy i leczeniu pacjentów, na których działa silny stres jak również możliwości wsparcia pacjentów i nauczenia radzenia sobie w kolejnych sytuacjach stresowych.

Literatura obowiązkowa:

1. Hans Selye „Stres życia”.PZWL,1963r.

Literatura uzupełniająca:

1. P.Gałecki, A. Szulc. Psychiatria. Wydawnictwo: Edra & Urban 2018r

2. Marek Jarema (red. nauk.) Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, wyd. 2, Warszawa 2016,

3. Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka, Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10, TOM 1 – 2 (Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. + Badawcze kryteria diagnostyczne.) Vesalius, wyd. 1, Kraków 2000).

Sprawdzian praktyczny - badanie psychologiczne (0-30 pkt; ≥60%): W1-W6; U1-U9

Przedłużona obserwacja (>50%): K1-K5