1.4. Neurologia

Znajomość podstaw neuroanatomii i neurofizjologii oraz zasad badania podmiotowego i przedmiotowego.

przedmiot obowiązkowy

1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi:

-udział w seminariach: 34 godzin

-udział w ćwiczeniach: 26 godzin

- konsultacje: 1 godzina

- przeprowadzenie egzaminu: 2 godziny

Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 60 godzin, co odpowiada 2,4 punktu ECTS

2. Bilans nakładu pracy studenta:

-udział w seminariach: 34 godzin

- udział w ćwiczeniach: 26 godzin

-konsultacje: 1,0 godzina

-przygotowanie do seminariów i ćwiczeń (w tym czytanie wskazanej literatury): 15 godzin

-uczestnictwo w egzaminie; 2 godziny

Łączny nakład pracy studenta wynosi 78 godzin, co odpowiada 3,12 punktom ECTS

3.Nakład pracy związany z prowadzonymi badaniami naukowymi:

- czytanie wskazanej literatury naukowej : 0,5 godziny

- udział w seminariach (z uwzględnieniem wyników badań oraz opracowań naukowych z zakresu neurologii) : 5 godziny

-udział w ćwiczeniach (z uwzględnieniem wyników opracowań naukowych z zakresu neurologii): 5 godziny

-przygotowanie do egzaminu (z uwzględnieniem opracowań naukowych z zakresu neurologii : 0,5 godziny)

-konsultacje z uwzględnieniem opracowań naukowych z zakresu neurologii): 0,5 godziny

Łączny nakład pracy studenta związany z prowadzonymi badaniami naukowymi wynosi 11,5 godziny, co odpowiada 0,46 punktu ECTS

4. Czas wymagany do przygotowania się i uczestnictwa w procesie oceniania:

- przygotowanie do egzaminu końcowego:15 godzin oraz uczestnictwo w egzaminie: 2 godziny; co odpowiada 0,68 punktu ECTS)

5. Bilans nakładu pracy studenta o charakterze praktycznym

- udział w ćwiczeniach (w tym zaliczenie praktyczne) wynosi 40 godzin

- udział w seminariach o charakterze praktycznym (studium przypadku): 10 godzin

Łączny nakład pracy studenta o charakterze praktycznym

wynosi 50 godzin, co odpowiada 2 punktu ECTS

6. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki: nie dotyczy

W1 Zna i potrafi rozróżnić podstawowe zespoły objawów neurologicznych: zespół piramidowy, zespół wiotki, zespoły pozapiramidowe, zespół móżdżkowy, zespoły rdzeniowe, zespół oponowy, zespół wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego, objawy uszkodzenia nerwów czaszkowych i obwodowych, zaburzenia czynności wyższych układu nerwowego (afazja, dyzartria, aleksja itp.) (E.W13)

W2 Zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego najczęstszych chorób układu nerwowego (E.W14)

a) stany zagrożenia życia w neurologii (zespół wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego, stan padaczkowy, przełom miasteniczny)

b) bóle głowy (samoistne i objawowe)

c) udary mózgu i krwotoki podpajęczynówkowe

d) padaczka i inne stany napadowe

e) neuroinfekcje (bakteryjne, wirusowe, gruźlica OUN, kiła, borelioza, grzybicze, zespół Guillaine-Barre, choroby prionowe)

f) choroby układu nerwowego przebiegające z otępieniem

g) choroby układu pozapiramidowego

h) choroby demielinizacyjne i choroby neuronu ruchowego

i) guzy śródczaszkowe i wewnątrzkanałowe

j) choroby obwodowego układu nerwowego i mięśni (rwy, neuralgie, zespoły wielonerwowe, miopatie, miotonie, miastenia)

W3 Zna zasady wysuwania podejrzenia oraz rozpoznawania śmierci mózgu (F.W15)

U1 Ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta, potrafi przeprowadzić pełne badanie neurologiczne – podmiotowe i przedmiotowe (E.U07)

U2 Potrafi odróżnić fizjologię od patologii układu nerwowego, objawy patologiczne potrafi ułożyć w zespół objawów neurologicznych i zlokalizować w obrębie układu nerwowego, powiązuje obrazy uszkodzeń tkankowych i narządowych z objawami klinicznymi choroby, wywiadem i wynikami oznaczeń laboratoryjnych, ustala rozpoznanie zespołowe, rozpoznanie lokalizacyjne i hipotezy etiologiczne W oparciu o wynik badania podmiotowego, przedmiotowego (C.U11)

U3 Pobiera materiał do badań wykorzystywanych w diagnostyce laboratoryjnej (E.U28)

U4 Potrafi rozpoznać i ocenić głębokość zaburzeń przytomności (F.U21)

U5 Potrafi rozpoznać i zaproponować postępowanie terapeutyczne w przypadku udaru mózgu, krwotoku podpajęczynówkowego, zespołu wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego napadu padaczkowego i stanu padaczkowego (F.U22)

K1: Potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym (K_K03)

K2 Kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu (K_K04)

K3 Przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta (K_K06)

K4 Posiada umiejętność działania w warunkach niepewności, a czasem i stresu (K_K02)

K5 Posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się (K_K01)

K6 Posiada nawyk i umiejętności stałego dokształcania się (K_K08)

K7 Współpracuje z innymi studentami podczas badania i procesu diagnostycznego (K_K07)

K8 Okazuje szacunek wobec Pacjenta i zrozumienie dla różnic światopoglądowych, oraz kulturowych (K_K05)

- metody praktyczne: prezentacja badania neurologicznego, prowadzenia dokumentacji medycznej, weryfikacja badania przeprowadzanego przez studenta

- metody problemowe: analiza przypadków, zadania problemowe, dyskusja dydaktyczna

- metody podające: opis, prelekcja, objaśnienia,

- metody problemowe: analiza przypadków, dyskusja dydaktyczna,

- metody eksponujące: film, prezentacja Power Point

Wymagania wstępne Znajomość neuroanatomii, neurofizjologii

- online MS TEAMS

- opis
- pogadanka
- wykład problemowy

- ćwiczeniowa
- seminaryjna

- metody oparte na współpracy
- metody służące prezentacji treści

Celem zajęć w ramach neurologii jest przypomnienie i poszerzenie zagadnień dotyczących anatomii i fizjologii układu nerwowego oraz zapoznanie studentów z objawami zaburzeń jego struktury i funkcji, które leżą u podstaw schorzeń neurologicznych. Część kliniczna poświęcona jest nabywaniu umiejętności badania neurologicznego, a także diagnostyce oraz leczeniu schorzeń układu nerwowego.

Seminarium przedstawia w ujęciu syntetycznym etiologię, diagnostykę i leczenie chorób układu nerwowego. Eksponuje najważniejsze objawy sugerujące rozpoznanie danego schorzenia. Zwraca uwagę na elementy badania neurologicznego istotne dla rozpoznania zespołowego i lokalizacyjnego. Naświetla studentom podstawowe aspekty różnicujące z innymi jednostkami chorobowymi. Prezentuje wybór optymalnej diagnostyki, postępowania terapeutycznego oraz pielęgnacyjnego i rehabilitacyjnego, z uwzględnieniem badań dodatkowych oraz konsultacji specjalistycznych.

Ćwiczenia maja za zadanie przekazać studentom umiejętność badania neurologicznego i jego interpretacji. Student pod okiem asystenta wykonuje pełne badanie neurologiczne- podmiotowe i przedmiotowe, przedstawia stwierdzane odchylenia, analizuje je pod katem możliwej etiologii, proponuje rozpoznanie lokalizacyjne, zespołowe, różnicuje z innymi możliwymi przyczynami stanu chorego. Podczas ćwiczeń asystent zapoznaje studentów z prowadzeniem dokumentacji medycznej- celem doskonalenia student przygotowuje własną historię choroby. W trakcie ćwiczeń studenci pod okiem asystenta analizują i interpretują wyniki badań dodatkowych, zwłaszcza neuroobrazowych. Tematyka ćwiczeń bezpośrednio koreluje z tematyką seminariów. Ćwiczenia obejmują także zajęcia nt. fizjoterapii oraz pielęgniarstwa neurologicznego.

1.Neurologia i neurochirurgia. Ian Bone, Geraint Fuller, Lindsay Kenneth W. red. pol. Kozubski W. Edra Urban & Partner, Wrocław, 2022.

2.Mózg człowieka tom I i II- J. Nolte wyd. II polskie red. J. Moryś

Edra Urban & Partner 2022

3.Neurologia- podręcznik dla studentów medycyny. Tom 1 i 2. Red. Liberski P, Kozubski W. Wyd. 2, PZWL, 2016r.

4. Merritt neurologia, t. 1, cz. I-XI, red. E. D. Louis, S. A. Mayer, L. P. Rowland, red. wyd. pol.W. Turaj, Wrocław, Edra Urban & Partner, 2017.

5. Merritt neurologia, t. 2, cz. XII-XXI, red. E. D. Louis, S. A. Mayer, L. P. Rowland, red. wyd.pol. W. Turaj, Wrocław, Edra Urban & Partner, 2018

6. Badanie Neurologiczne – to proste! Garaint Fuller. Wyd. pol. red. W Turaj.

Edra Urban & Partner 2015

Metody oceniania:

Podstawą zaliczenia seminariów i ćwiczeń jest obecność na nich studenta. Podczas ćwiczeń asystent na bieżąco sprawdza przygotowanie studentów do zajęć w postaci odpowiedzi ustnej,

Egzamin praktyczny z neurologii ( wliczany do oceny z modułu: choroby układu nerwowego):

Część praktyczna odbywa się ostatniego dnia bloku ćwiczeń.

Lekarz asystent specjalista neurolog wyznacza studentowi pacjenta, którego ma za zadanie zbadać chorego, przedstawić asystentowi metodykę badania oraz odchylenia w badaniu, zaproponować rozpoznanie lokalizacyjne, etiologiczne, zespołowe, a także różnicowanie i proponowane leczenie.

Asystent ocenia umiejętność przeprowadzenia badania neurologicznego, właściwe nazwanie odchyleń stwierdzanych w badaniu, trafność rozpoznania wstępnego, wnikliwość różnicowania z innymi schorzeniami układu nerwowego.

Egzamin teoretyczny pisemny z wszystkich przedmiotów modułu– choroby układu nerwowego: testowy- ocena wlicza się do oceny końcowej z modułu: choroby układu nerwowego

Ocena z egzaminu testowego jest wystawiana według liczby uzyskanych punktów zgodnie z poniższą zasadą:

liczba punktów – odsetek liczby zadań ocena

>91% bdb

88-91% db+

80-87% db

70-79% dst+

60-69% dst

<60% ndst

Zasady wyliczenia końcowej oceny z modułu: choroby układu nerwowego w sylabusie dotyczącym tego modułu.

nie dotyczy