Diagnozy medyczne - standardy krajowe i miedzynarodowe (m. in. ICD 10, ICD 11, DSM-IV, DSM-5)
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1600-OG-DMSKIM | Kod Erasmus / ISCED: |
12.1
![]() ![]() |
Nazwa przedmiotu: | Diagnozy medyczne - standardy krajowe i miedzynarodowe (m. in. ICD 10, ICD 11, DSM-IV, DSM-5) | ||
Jednostka: | Katedra Psychiatrii | ||
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie |
||
Punkty ECTS i inne: |
3.00 (zmienne w czasie)
![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski | ||
Wymagania wstępne: | brak |
||
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot fakultatywny |
||
Całkowity nakład pracy studenta: | Godziny realizowane z udziałem nauczycieli ( godz.): np. - udział w zajęciach – 30 h - konsultacje z nauczycielem akademickim - 5h Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta ( godz.): np. - przygotowanie do zajęć – 10 h - przygotowanie do kolokwium -10 h - pisanie prac – 10 h - czytanie literatury – 10 h Łącznie: 75 godz. (3 ECTS) |
||
Efekty uczenia się - wiedza: | W1. Student zna zasady formułowania rozpoznań medycznych W2. Student zna najczęściej stosowane skróty w terminologii klinicznej W3. Student zna podstawy języka łacińskiego. W4. Student zna grecki alfabet i potrafi identyfikować terminy medyczne mające greckie pochodzenie. |
||
Efekty uczenia się - umiejętności: | U1. Student potrafi posługiwać się terminologią angielską, łacińską, polską oraz stosować kody zawarte w klasyfikacji ICD-10, ICD-11, DSM IV oraz DSM-5 i porozumiewać się z innymi profesjonalistami pracującymi w ochronie zdrowia. U2. Student potrafi formułować diagnozy z użyciem terminologii łacińsko - greckiej. U3. Student potrafi przekładać diagnozy z języka polskiego i angielskiego (lub innego nowożytnego) na łacinę i odwrotnie. U 4. Student potrafi tłumaczyć terminy medyczne w języku łacińskim pacjentowi i jego rodzinie. U5 . Student potrafi wyjaśniać te terminy uprawnionym organom (np. sądownictwa czy administracji państwowej). |
||
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K 1. Student przestrzega zasad etyki zawodowej w relacji z pacjentem, jego rodziną, zespołem terapeutycznym |
||
Metody dydaktyczne: | - wykład konwersacyjny - dyskusja praktyczna, problemowa burza mózgów, prezentacja multimedialna, opis, opowiadanie, pogadanka - analiza przypadków - samokształcenie z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych i literatury |
||
Skrócony opis: |
Celem kursu jest uzyskanie przez studentów podstawowych wiadomości i umiejętności dotyczących zasad formułowania rozpoznań medycznych w językach nowożytnych oraz w języku łacińskim. |
||
Pełny opis: |
Celem zajęć jest przybliżenie studentom terminologii medycznej wyrażanej w języku łacińskim oraz mającej greckie pochodzenie. Dzięki temu łatwiejsze będzie rozumienie medycyny, jej pojęć oraz posługiwanie się językami i kodami nowożytnymi. Zajęcia obejmują ćwiczenia, których celem jest nauczenie się podstaw gramatyki łacińskiej oraz mianownictwa, a także zdobycie umiejętności stosowania ich w praktyce lekarskiej. |
||
Literatura: |
1. American Psychiatric Asscociation. Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Fifth Edition. Arlington VA 2013. 2. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Badawcze kryteria diagnostyczne. Kraków – Warszawa 1998. 3. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Wyd. 2. Uzupełnione. Red. S. Pużyński, J. Wciórka. Kraków 2000. 4. Ministerstwo Zdrowia. Międzynarodowa klasyfikacja chorób, urazów i przyczyn zgonów zrewidowana w 1955 r. Lista 3-cyfrowa i listy specjalne A, B, C. Warszawa 1958. 5. Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej. Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób, Urazów i Przyczyn Zgonów. Opracowana według podręcznika Światowej Organizacji Zdrowia opartego na ustaleniach IX Konferencji Rewizyjnej z 1975 r. Tom 1. Warszawa 1983. 6 .Światowa Organizacja Zdrowia. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta. T. 1. Kraków: Uniwersyteckie Wydaw. Medyczne "Vesalius" 2000. 7. Światowa Organizacja Zdrowia. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta. T. 2. Zasady kodowania. Kraków: Uniwersyteckie Wydaw. Medyczne "Vesalius" 1997. 8. Światowa Organizacja Zdrowia. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta. T. 3. Indeks alfabetyczny z tezaurusem wyrażeń łacińskich. Kraków: Uniwersyteckie Wydaw. Medyczne "Vesalius" 2000. 9. A. Kołodziej, S. Kołodziej, Lingua Latina medicinalis, PZWL: Warszawa 2006 |
||
Efekty uczenia się: |
W1. Student zna zasady formułowania rozpoznań medycznych W2. Student zna najczęściej stosowane skróty w terminologii klinicznej W3. Student zna podstawy języka łacińskiego. W4. Student zna grecki alfabet i potrafi identyfikować terminy medyczne mające greckie pochodzenie. U1. Student potrafi posługiwać się terminologią angielską, łacińską, polską oraz stosować kody zawarte w klasyfikacji ICD-10, ICD-11, DSM IV oraz DSM-5 i porozumiewać się z innymi profesjonalistami pracującymi w ochronie zdrowia. U2. Student potrafi formułować diagnozy z użyciem terminologii łacińsko - greckiej. U3. Student potrafi przekładać diagnozy z języka polskiego i angielskiego (lub innego nowożytnego) na łacinę i odwrotnie. U 4. Student potrafi tłumaczyć terminy medyczne w języku łacińskim pacjentowi i jego rodzinie. U5 . Student potrafi wyjaśniać te terminy uprawnionym organom (np. sądownictwa czy administracji państwowej). K 1. Student przestrzega zasad etyki zawodowej w relacji z pacjentem, jego rodziną, zespołem terapeutycznym |
||
Metody i kryteria oceniania: |
Aktywny udział w zajęciach. Test na zakończenie zajęć. |
||
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/21" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Wojciech Kosmowski | |
Prowadzący grup: | Wojciech Kosmowski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Pełny opis: |
1.Wprowadzenie do formułowania rozpoznań medycznych i opisów zabiegów 2. Zasady poprawnego formułowania rozpoznań medycznych. 3. Podstawy gramatyki i składni łacińskiej. 4. Wpływ języka łacińskiego na rozwój medycznego języka angielskiego 5. Przyrostki łacińskie i greckie w terminologii medycznej |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.