Podstawy fizjoterapii klinicznej: psychiatria
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1800-F2-PFKpsy-1 |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0912) Medycyna
|
Nazwa przedmiotu: | Podstawy fizjoterapii klinicznej: psychiatria |
Jednostka: | Katedra Psychiatrii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | znajomość podstaw psychologi, znajomość zasad kontaktu z pacjentem, znajomość fizjologii człowieka |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot szczegółowy |
Całkowity nakład pracy studenta: | wykłady, ćwiczenia |
Efekty uczenia się - wiedza: | -nazywa i definiuje podstawowe jednostki chorobowe, wyjaśnia ich patogenezę, wymienia i opisuje objawy kliniczne; -formułuje i interpretuje podstawowe reakcje pacjenta na chorobę, uraz i niepełnosprawność; -rozpoznaje przyczyny, które mogą wpływać na nieporozumienie i sytuacje problemowe w opiece nad pacjentem K1P_W 25,K1P_ W 26,K1P_W 27 |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Umiejętności: -planuje i dobiera odpowiednią formę komunikacji z pacjentem; -interpretuje wiedzę z zakresu schorzeń psychiatrycznych, przewidując jak objawy chorób będą wpływały na diagnozę i przebieg rehabilitacji; K1P_U 05,K1P_U 08 |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Kompetencje społeczne: -dba o właściwe relacje z pacjentem, jego rodziną i otoczeniem: -zachowuje ostrożność w wyrażaniu opinii o stanie zdrowia psychicznym pacjenta; -umie radzić sobie z pacjentem chorym psychicznie i stresem związanym z wykonywaniem zawodu; -ma świadomość konieczności ciągłego samokształcenia i doskonalenia swoich kompetencji K1P_K 04,K1P_K 22 |
Metody dydaktyczne: | wykład z prezentacją multimedialną, analiza przypadków, ćwiczenia |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - drama |
Metody dydaktyczne podające: | - opis |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - biograficzna |
Skrócony opis: |
Student w ramach tematyki przedmiotu zapoznaje się z podstawowymi jednostkami chorób psychicznych – ich etiologią, patogenezą, leczeniem. Istotna jest wcześniejsza wiedza z dziedziny psychologii oraz pozostałych przedmiotów klinicznych dotycząca możliwości nawiązywania kontaktu fizjoterapeuty z pacjentem. W ramach realizacji przedmiotu zwraca się uwagę na uczenie relacji fizjoterapeuty z pacjentem chorym psychicznie, rolę empatii, wskazujemy na błędy w komunikacji z chorym psychicznie. Nauka przedmiotu pomaga z zapoznaniem się z możliwościami psychoterapii osób z chorobami psychicznymi, ukazuje możliwości terapii zajęciowej, funkcjonowania pacjentów psychiatrycznych w społeczności terapeutycznej. |
Pełny opis: |
Wykład ma za zadanie zapoznanie studenta z wiedzą na temat: psychopatologii ogólnej, chorób afektywnych (jedno i dwubiegunowej), schizofrenii, zaburzeń schizotypowych, zaburzeń schizoafektywnych, zaburzeń odżywiania - anoreksja, bulimią, uzależnieniem od alkoholu i substancji psychoaktywnych, możliwościami psychoterapii w chorobach psychicznych, udziałem pacjentów w społeczności terapeutycznej. Ćwiczenia poświęcone są: omawianiu przypadków pacjentów chorujących na schizofrenię, zaburzenia afektywne – jedno i dwubiegunowe, zaburzenia lękowe, zaburzenia odżywiania współistniejące z innymi zaburzeniami psychicznymi. Ponadto na ćwiczeniach przedstawiane są możliwości leczenia zaburzeń psychicznych, uzależnień od alkoholu i substancji psychoaktywnych oraz praktyczne zastosowanie Ustawy o Ochronie Zdrowia Psychicznego. Samokształcenie dotyczy: zapoznania się z profilaktyką chorób psychicznych, problematyką poczucie koherencji (zrozumienie, zaradność i poczucie sensowności jako czynniki prozdrowotne), problematyki dystymii, zaburzeń osobowości, zaburzeń obsesyjno – kompulsyjnych, ADHD, autyzmu wczesnodziecięcego. |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Heitzman Psychiatriia podręcznik dla studiów medycznych PZWL Warszwa 2007 Literatura uzupełniająca: 1. Bilikiewicz : Psychiatria 2009 (wyd. III) lub 2004 PZWL 2. Joanna Meder Trening umiejętności społecznych w rehabilitacji zaburzeń psychicznych WydawnictwoŚląsk, Katowice 1999, wyd. 2 |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu przedmiotu student definiuje podstawowe choroby psychiczne: depresję, schizofrenię, zaburzenia lękowe, uzależnienia od alkoholu i substancji psychoaktywnych, nazywa psychopatologiczne objawy chorobowe, prezentuje wiedzę z zakresu etiologii chorób psychicznych. Student interpretuje prawidłowo objawy chorobowe: szczególnie objawy psychotyczne: urojenia, omamy. Po rozpoznaniu objawów student znajduje ich zastosowania w procesie chorobowym. Student przygotowuje plan terapeutycznych pacjenta z zaburzeniem psychicznym Następnie ocenia możliwości udziału pacjenta w planie terapeutycznym. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład – kryteria oceniania na podstawie bieżącego przygotowania do zajęć Ćwiczenia – kryteria oceniania na podstawie bieżącego przygotowania do zajęć, aktywności, końcowego zaliczenia pisemnego (testowego) Samokształcenie – kryteria oceniania na podstawie przygotowania bieżącego do zajęć |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.