Metody badań medioznawczych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2051-DZ-S2-1-MBM |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0388) Interdyscyplinarne programy i kwalifikacje związane z naukami społecznymi, dziennikarstwem i informacją
|
Nazwa przedmiotu: | Metody badań medioznawczych |
Jednostka: | Wydział Politologii i Studiów Międzynarodowych (2009-2019) |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | znajomość zagadnień komunikologicznych, społecznych i socjologicznych, umiejętność interpretacji świata, procesów komunikacyjnych i społecznych w kategoriach nauki o komunikowaniu |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot obowiązkowy |
Całkowity nakład pracy studenta: | 1.Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: 45h (1,5 ECTS) 2. Praca indywidualna: 90h (3,5 ECTS) 3. Praca grupowa: 25h (1 ECTS) |
Efekty uczenia się - wiedza: | K_W01 Ma rozszerzoną i uporządkowaną wiedzę z zakresu nauki o mediach i komunikacji społecznej, zna miejsce dyscypliny w systemie nauk i relacje wobec innych nauk (w szczególności politologii, socjologii, językoznawstwa, literaturoznawstwa, psychologii, kulturoznawstwa, filozofii, ekonomii). S2A_W01 K_W08 Ma ugruntowaną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań, dysponuje pogłębioną znajomością metod, technik i narzędzi badawczych właściwych dla medioznawstwa i komunikologii oraz wiedzą o metodach i narzędziach właściwych dla dyscyplin pokrewnych, których implementacja jest możliwa na gruncie dziennikarstwa i komunikacji społecznej. S2A_W06 |
Efekty uczenia się - umiejętności: | K_U08 Rozumie i analizuje zjawiska z obszaru dziennikarstwa i komunikacji społecznej, oceniając je z uwzględnieniem teoretycznej i metodologicznej podbudowy; stosuje metodę badawczą. S2A_U08 K_U02 Posiada umiejętność wykorzystania wiedzy teoretycznej do opisu i analizowania przyczyn i przebiegu procesów i zjawisk społecznych; formułuje własne opinie, zachowując krytycyzm w doborze danych i metod analizy. S2A_U02 |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K_K03 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role, także status i zadania lidera. S2A_K02 K_K04 Potrafi określić priorytety służące realizacji zadania, określonego przez siebie lub przez innych. S2A_K03 |
Metody dydaktyczne: | Wykład prowadzony przy pomocy form multimedialnych (prezentacje komputerowe, fragmenty filmów, wycinki z gazet) |
Metody dydaktyczne podające: | - opis |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - ćwiczeniowa |
Skrócony opis: |
Cele przedmiotu to zapoznanie Studentów z podstawowymi problemami metodologii badań w komunikologii i medioznawstwie (specyfika przekazu medialnego, społeczeństwo sieci, analiza treści, obserwacja, eksperyment, socjolingwistyka, sondaż, metoda monograficzna, metoda historyczna, metoda dokumentów osobistych), począwszy od klasycznych ujęć zaproponowanych przez H.Lasswella i R.Mertona, podejście komunikologiczne po metody współczesne. |
Pełny opis: |
Plan wykładu (podstawowe zagadnienia) 1. Wprowadzenie 2-3. Metody i techniki badań – wprowadzenie metody badań społecznych i medioznawczych metody i techniki badań metody jakościowe i ilościowe proces badawczy 4-5. Etyka w badaniach medioznawczych podstawowe zasady etyczne w badaniach „prawda” w badaniach i „czystość” wiedzy badacz jako rola społeczna 6-7. Jakość w badaniach medioznawczych trafność badań rzetelność badań triangulacja w badaniach i jej rodzaje 8-10. Specyfika badań przekazu medialnego nadawcy przekazu odbiorcy przekazu instytucje medialne teksty konteksty odbioru 11-12. Specyfika badania nowych mediów badanie nowych mediów netnografia sondaże online 13-14. Metodologia studiów kulturowych studia kulturowe jako metoda badań badania nad mediami, kulturą popularną i konsumeryzmem badania nad aspektami życia codziennego 15. Analiza treści analiza treści w badaniach medioznawczych kategorie analityczne dobór próby kodowanie treści jawne i ukryte |
Literatura: |
Lektury podstawowe Babbie E., 2004 Badania społeczne w praktyce. Warszawa; roz.: 1-2, 4, 11, 18 Kozinets R.V., 2012 Netnografia. Badania etnograficzne online. Warszawa, roz.: 3-7 Taylor L., A. Willis, 2006 Medioznawstwo. Kraków Lektury uzupełniające Banks M., 2009 Materiały wizualne w badaniach jakościowych. Warszawa Flick U., 2011 Jakość w badaniach jakościowych. Warszawa Rose G., 2010 Interpretacja materiałów wizualnych. Warszawa Silverman D., 2007 Interpretacja danych jakościowych. Warszawa |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin pisemny przeprowadzony w przerwie semestralnej (luty; poprawka – luty/marzec); Do egzaminu dopuszczeni są studenci, którzy: -zapisani są na zajęcia w syst. USOS, -uzyskali pozytywną ocenę z ćwiczeń. Weryfikacja efektów: Egzamin pisemny K_W01, K_W08, K_U08, K_U02 ZASADY PRZEPROWADZANIA I OCENIANIA EGZAMINU Egzamin składa się z pytań dwojakiego typu 1. Pytania dotyczące pojęć 2. Pytania problemowe 1. Pojęcia wyjaśniamy 2-3 zdaniami, tak by pokazać, że rozumiemy jakieś szczegółowe zagadnienie, przytaczając najważniejsze kwestie. Odpowiadając na pytania dotyczące pojęć należy: –podać definicję pojęcia –wskazać najważniejsze cechy i punkty wyróżniające dane pojęcie –o ile możliwe: przywołać autorów danej koncepcji 2. Problemy wyjaśniamy na tyle szeroko, by pokazać, że rozumiemy jakiś ogólne czy szersze zagadnienie. Odpowiedź stanowi zazwyczaj dłuższą formę pisemną. Odpowiadając na pytania problemowe należy (tam, gdzie to możliwe): –podać definicję/definicje problemu i związane z nim podstawowe pojęcia, typologie, funkcje –omówić najważniejsze cechy i punkty wyróżniające dane podejście, koncepcję –przywołać autorów danej koncepcji i ich podejście –pokazać główne podejścia teoretyczne w ramach koncepcji oraz jej zastosowania –wskazać, jakie metody badawcze mogą zostać zastosowane do rozwiązania określonego problemu badawczego Egzamin oceniany jest w systemie punktowym wg akademickiej skali, gdzie ocena pozytywna uzyskana zostaje przez osoby, które zdobyły 60% punktów. Za odpowiedzi można uzyskać: 0-1 pkt za każde wyjaśnione pojęcie 0-5 pkt za każdy omówiony problem Czas trwania egzaminu – ok. 35-40 minut od podyktowania pytań Kolejność odpowiedzi – dowolna Proszę NIE WYMYŚLAĆ własnych teorii i nie pisać, co przyjdzie do głowy ŚCIĄGANIE ściąganie to wszelkie niedozwolone formy zdawania egzaminu obejmujące używanie pomocy książkowych, zeszytów, notatek, przygotowanych przez siebie ściąg, korzystania z podpowiedzi mądrzejszych od siebie sąsiadów lub gadżetów elektronicznych. Ściągamy na własne ryzyko – nie należy tego robić, jednak jeśli ktoś tak czyni – proszę liczyć się z konsekwencjami. Osoba, która została ‘złapana’ na ściąganiu kończy egzamin z oceną niedostateczną. |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.