Komentarz publiczny
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2051-KON-KoP |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0312) Politologia i wiedza o społeczeństwie
|
Nazwa przedmiotu: | Komentarz publiczny |
Jednostka: | Wydział Politologii i Studiów Międzynarodowych (2009-2019) |
Grupy: |
Konwersatoria do wyboru w języku polskim dla kierunków WNoPiB - stacjonarne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Całkowity nakład pracy studenta: | 30 godzin obecność na zajęciach; 25 godzin zapoznanie się z zaleconą literaturą; 5 godzin konsultacje z wykładowcą; 15 przygotowanie do zajęć. |
Efekty uczenia się - wiedza: | Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi zasadami funkcjonowania systemu politycznego oraz współczesnych mediów. Ukształtowanie wiedzy na temat prawnych mechanizmów działania instytucji publicznych oraz organów władzy. |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Student sprawnie posługuje się dyskursem naukowym, Posiada umiejętności w zakresie formułowania hipotez i problemów, racjonalnego argumentowania i wyciągania samodzielnych wniosków. Potrafi zająć własne stanowisko wobec zasadniczych problemów dotyczących dostępu do informacji publicznej, ochrony danych osobowych i ochrony informacji niejawnych. Student potrafi odnieść uzyskaną wiedzę do własnego funkcjonowania w środowisku społecznym, w tym do projektowania własnych działań zawodowych Student posiada umiejętność logicznego i krytycznego myślenia. Student rozumie konieczność samodzielnego uczenia się oraz pogłębiania i uzupełniania nabytej wiedzy i umiejętności. |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Podczas zajęć student nabywa i rozwija poniższe kompetencje społeczne: - zdolność do pracy w grupie, - zdolność do odpowiedzialnego wykonywania powierzonych zadań, - sprawność komunikowania się, - umiejętność kreatywnego udziału w dyskusjach, - zdolność do krytycznej oceny działań socjotechnicznych. Student aktywnie uczestniczy w dyskusji na forum społecznym. Jest otwarty na modyfikację swoich poglądów w wyniku właściwie uargumentowanej krytyki. |
Metody dydaktyczne: | 1) pokaz multimedialny; 2) analiza aktów normatywnych 3) dyskusja dydaktyczna, 4) metoda casusowa. Studenci aktywnie uczestniczą w zajęciach, bardzo często przeprowadzane są różnego rodzaju symulacje. |
Metody dydaktyczne podające: | - pogadanka |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - ćwiczeniowa |
Skrócony opis: |
Znajomość zasadniczych elementów i mechanizmów funkcjonowania systemu politycznego w Polsce, a także podstaw wiedzy prawnej regulującej sferę życia politycznego oraz funkcjonowania współczesnych mediów. |
Pełny opis: |
Zakres tematyczny obejmuje: 1) podstawowe problemy polityczne współczesnej Polski 2) główne zagadnienia gospodarcze 3) zasadnicze dylematy społeczne 4) społeczeństwo obywatelskie – wyzwania współczesności. oraz 1) Sejm Senat Prezydent jako instytucje władzy publicznej – ich skład osobowy, kompetencje, funkcje i bieżąca działalność ustawodawcza oraz kontrolna; rząd jako organ władzy wykonawczej – skład Rady Ministrów. organy rządu i jego zaplecze społeczno – polityczne oraz aktualne problemy rządu; samorząd terytorialny jako instytucjonalny wyraz demokracji lokalnej – jego istota, funkcje i działalność; partie polityczne, związki zawodowe, związki i organizacje pracodawców i przedsiębiorców oraz kościoły i związki wyznaniowe- jako struktury uczestniczące w debacie społecznej i dialogu publicznym 2) Polityka gospodarcza rządu oraz jego inicjatywy ustawodawcze w dziedzinie ekonomicznej; 3) Bezrobocie jako rezultat procesu racjonalizacji i zatrudnienia oraz jego skutki społeczne; 4) Organizacje pozarządowe ( stowarzyszenia, fundacje, związki stowarzyszeń i fundacji) – jako wyraz samo-organizacji społecznej. |
Literatura: |
1. Artur Schopenhauer, Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów; Verso, Kraków 2006. 2. Chaim Perelman, Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004. 3. Krzysztof Szymanek, Sztuka argumentacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005. 4. Heinz Lemmermann, Szkoła retoryki, Astrum, Wrocław 1997. 5. Zbigniew Bauer, Edward Chudziński (red.), Dziennikarstwo i świat mediów, Universitas, Kraków 2000. 6. Walery Pisarek, Nowa retoryka dziennikarska, Universitas, Kraków 2002. 7. Oliver Thomson, Historia propagandy, Książka i Wiedza, Warszawa 2001. 8. Aneta Załazińska, Michał Rusinek, Retoryka podręczna, czyli jak wnikliwie słuchać i przekonująco mówić, Znak, Kraków 2005. 9. Andrzej Wiszniewski, Jak przekonująco mówić i przemawiać, Text, Wrocław 1999. 10. Matthew A. Baum, Philip B.K. Potter, The Relationships Between Mass Media, Public Opinion, and Foreign Policy: Toward a Theoretical Synthesis, https://sites.hks.harvard.edu/fs/mbaum/documents/BaumPotter_AnnualReview2008.pdf 11. Franziska B.Keller, David Schoch, Sebastian Stier, Yang JungHwan, Political Astroturfing on Twitter: How to Coordinate a Disinformation Campaign, "Political Communication" 2019, https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/10584609.2019.1661888?scroll=top&needAccess=true 12. Nathan Walter,Jonathan Cohen, R Lance Holbert, Yasmin Morag, Fact-Checking: A Meta-Analysis of What Works and for Whom, "Political Communication" 2019, https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/10584609.2019.1668894 |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Obecność na zajęciach – prowadzący dopuszcza możliwość jednej nieobecności podczas ćwiczeń w semestrze (niezależnie od powodu nieobecności). 2. Do zaliczenia semestru konieczne jest również uzyskanie: a. co najmniej pięciu pozytywnych ocen z aktywności – zdobytych podczas dyskusji, wystąpień. b. zaliczenie pracy pisemnej – recenzji książki wydanej w przeciągu dwóch ostatnich lat, której treść pokrywa się z przedmiotem zajęć lub sprawozdania z konferencji bądź też innego wydarzenia c. aktywny udział w organizowanych podczas zajęć debatach. 3. Ocena semestralna stanowi średnią ocen uzyskanych z aktywności podczas zajęć. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.