Media i polityka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2051-MON-MiP |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0312) Politologia i wiedza o społeczeństwie
|
Nazwa przedmiotu: | Media i polityka |
Jednostka: | Wydział Politologii i Studiów Międzynarodowych (2009-2019) |
Grupy: |
Wykłady monograficzne dla kierunków WNoPiB - stacjonarne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Słuchaczem wykładu może być każdy Do egzaminu końcowego zostaną dopuszczeni wpisani przez Dziekana na listę słuchaczy w USOS |
Całkowity nakład pracy studenta: | 1. Obecność nieobowiązkowa (jak to na wykładach), lecz mile widziana 2. Wykład ma charakter konwersatoryjny, więc mile widziany jest udział słuchaczy w dyskusjach nad prezentowaną problematyką 3. Egzamin końcowy - forma pisemna w postaci 'case studies' |
Efekty uczenia się - wiedza: | K_W03 Ma podstawową wiedzę o współczesnych systemach medialnych, w tym również o polskim. S1A_W02 |
Efekty uczenia się - umiejętności: | K_U01 Potrafi prawidłowo interpretować zjawiska społeczne, kulturowe, polityczne, prawne, ekonomiczne, właściwe dla obszaru dziennikarstwa i komunikacji społecznej. S1A_U01 K_U02 Posiada umiejętność wykorzystania podstaw wiedzy teoretycznej do opisu i praktycznego analizowania konkretnych procesów i zjawisk społecznych, właściwych dla obszaru dziennikarstwa i komunikacji społecznej. S1A_U02 K_U08 Rozumie i analizuje zjawiska społeczne. S1A_U08 |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K_K02 Uzupełnia wiedzę, doskonali umiejętności i poszerza ich spektrum, uznaje samokształcenie za istotny warunek powodzenia na rynku pracy. S1A_K06 |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - opowiadanie |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - oxfordzka |
Pełny opis: |
1. Wprowadzenie 2. Paradygmaty i teorie, czyli szybki przegląd podejść do komunikacji masowej 3. Relacje media – polityka (koncepcja zależności versus koncepcja instrumentalizacji, podejście funkcjonalne i przyczynowe, model input-output, modele procesu komunikowania). 4. Systemy polityczne i medialne (porównanie systemów medialnych, kontekst polityczny systemów medialnych, zróżnicowanie systemów politycznych i medialnych) 5. Media a demokracja 6. Władza w mediach (kontrola państwa, wpływy konglomeratów medialnych, medialni magnaci, globalna władza mediów) 7. Mediatyzacja polityki (mediatyzacja, pozycja polityki w procesie oddziaływania, polityka symboliczna, wydarzenia mediatyzowane, media masowe a rzeczywistość polityczna) 8. Proces tworzenia wiadomości (stronniczość polityczna, wiadomości polityczne, polityka a rozrywka, efekty działania mediów) 9. Teorie wpływu mediów na społeczeństwo (Agenda-setting, spirala milczenia, teoria propagandy) 10. Teorie wpływu mediów na społeczeństwo cd. Perswazja, manipulacja, propaganda: teorie oddziaływania mediów a praktyka społeczna 11. Media tradycyjne a social media 12. Komunikowanie polityczne w social media Trolling, Hejt (Język nienawiści) 13. Demokracja (wsparcie dla demokracji? Wsparcie dla procesu demokratyzacji?? Czy wsparcie dla procesów autokracji? 14. Przyszłość komunikacji masowej: co niesie globalizacja dla mediów masowych? 15. Podsumowanie kursu |
Literatura: |
1. Wprowadzenie 2. Paradygmaty i teorie, czyli szybki przegląd podejść do komunikacji masowej Literatura obowiązkowa: S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 3-45. D. McQuail. 2007. Teoria komunikowania masowego. Warszawa: PWN, s. 78-85. Literatura uzupełniająca: B. Dobek-Ostrowska. 2006. Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa: PWN, s. 20-59. T. Goban-Klas. 2002. Media i komunikowanie masowe. Warszawa: PWN, s. 83-109. 3. Relacje media – polityka (koncepcja zależności versus koncepcja instrumentalizacji, podejście funkcjonalne i przyczynowe, model input-output, modele procesu komunikowania). - Schulz W., (2006), Komunikacja polityczna, Kraków: WUJ, s. 11–29. 4. Systemy polityczne i medialne (porównanie systemów medialnych, kontekst polityczny systemów medialnych, zróżnicowanie systemów politycznych i medialnych) - Hallin D.C, Mancini P, (2007), Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu i porównawczym, Kraków: WUJ, s. 19–87. 5. Media a demokracja (kreowanie wizerunku w polityce, Internet a demokracja, wolność mediów) - Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja. Kraków: WUJ, s. 157-231. 6. Władza w mediach (kontrola państwa, wpływy konglomeratów medialnych, medialni magnaci, globalna władza mediów) - Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja. Kraków: WUJ, s. 91-127: 128-142. 7. Mediatyzacja polityki (mediatyzacja, pozycja polityki w procesie oddziaływania, polityka symboliczna, wydarzenia mediatyzowane, media masowe a rzeczywistość polityczna) - Kepplinger H.M., (2007), Demontaż polityki w społeczeństwie informacyjnym, Kraków: WUJ, s. 120–137. - Wojtkowski Ł., (2010), Media masowe w procesie mediatyzacji polityki, [w:] P. Dudek, M. Kuś (pod red.), Prawne, ekonomiczne i polityczne aspekty funkcjonowania mediów i kreowania ich zawartości, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 313–328. 8. Proces tworzenia wiadomości (stronniczość polityczna, wiadomości polityczne, polityka a rozrywka, efekty działania mediów) - Allan S., (2006), Kultura newsów, Kraków: WUJ, s. 202–228. - Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja, Kraków: WUJ, s. 11–87. 9. Teorie wpływu mediów na społeczeństwo (Agenda-setting, spirala milczenia, teoria propagandy) - Chyliński M., Russ-Mohl S., (2007), Dziennikarstwo. Warszawa: Polskapresse, s. 117–131. - Schulz W., (2006), Komunikacja polityczna. Kraków: WUJ, s. 113-127. S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 83-108. D. McQuail. 2007. Teoria komunikowania masowego. Warszawa: PWN, s. 493-521. Teorie widowni, czyli o koncepcjach wpływu mediów na odbiorców Literatura obowiązkowa: S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 297-341. D. McQuail. 2007. Teoria komunikowania masowego. Warszawa: PWN, s. 390-411. Literatura uzupełniająca: T. Goban-Klas. 2002. Media i komunikowanie masowe. Warszawa: PWN, s. 207-273. M. Filipak. 2004. Homo communicans: wprowadzenie do teorii masowego komunikowania. Lublin: UMCS, s. 72-84. 10. Teorie wpływu mediów na społeczeństwo cd. Perswazja, manipulacja, propaganda: teorie oddziaływania mediów a praktyka społeczna Literatura obowiązkowa: S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 83-108. P. Bourdieu. 2011. O telewizji. Panowanie dziennikarstwa. Warszawa: PWN, s. 37-68. Literatura uzupełniająca: J. Baudrillard. 2005. Symulakry i symulacja. Warszawa: Sic!. J. Baudrillard. 2006. W cieniu milczącej większości, albo Kres sfery społecznej. Warszawa: Sic!. B. Dobek-Ostrowska. 2006. Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa: PWN, s. 202-235. 11. Media tradycyjne a social media A. Godlewski, (2012), Jak zmienia się telewizja, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 96–105. W. Pawlak, (2012), Telewizja jutra – coraz bliżej, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 70 – 79 . W. Pawlak, (2012), Telewizja bez telemetrii dziś już nie ma szans. Współczesny terror telemetrii, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 142 – 149. T. Plata, (2012), Zaloguj się do telewizji 2.0, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 150 – 157. M. Pulit, (2013), Radio z dużą oglądalnością, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 164 - 169. E. Mistewicz, (2013), Czas na media własne. Nauki Wielkiego Brata, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 5(3)/2013, s. 90 - 95. G. Smorto, (2013), Internet nie jest odpowiedzialny za upadek prasy. Lęk społeczeństwa hierarchicznego [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 6(4)/2013, s. 96 - 101. C. Shirky, (2014), Ostatni dzwonek. O końcu drukowanej prasy, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 8(2)/2014, s. 13 – 24 . 12. Komunikowanie polityczne w social media Marek Jeziński, (2011), Po co politykom nowe media? O politycznym istnieniu w wirtualnej przestrzeni, [w:] Jeziński M. (red.), „Nowe media”, nr 2 s. 11. Brodzińska-Mirowska Barbara, wywiad z Wojciech Cwalina i Bruce Newman o nowych mediach w komunikacji politycznej, [w:] Jeziński M. (red.), „Nowe media”, nr 3, s. 191. R. Sikorski, (2012) Twitter – użyteczne narzędzie osiągania swoich celów, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 38-41. T. Saussez, (2012), Jak skutecznie komunikować najtrudniejsze reformy?, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 152–156. P. Waglowski, (2012), Kontrola polityków bez dziennikarzy, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 110–115 . Debata. Jak komunikować najtrudniejsze reformy. Reforma emerytalna: dobrze opowiedzieć albo przegrać, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 165-175. P. Graś, (2013), Sto czterdzieści ważnych znaków, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 3(1)/2013, s. 64 - 71. J.M. Rokita, (2013), Triumf polityki: Machiavelli pokonuje Zuckenberga, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 92 - 96. A. Bielan, (2013), Nowe media wymuszają w polityce zmianę generacyjną, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 6(4)/2013, s. 122 - 127. Debata Twitterdemokracja, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 6(4)/2013, s. 128 - 141. R. Sikorski, (2013), Twitterdyplomacja, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 6(4)/2013, s. 142 - 147. Trolling, Hejt (Język nienawiści) J. Kuźniar, (2012), Tłum mądrzejszy nie będzie od jednostki, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 58-61. J.P. Oury, (2012), Anonimowość – wartość czy przekleństwo sieci?, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 116–121. J.P. Oury, (2013), Czarny PR w sieci, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 3(1)/2013, s. 134-139. Kataryna, (2013), Nienawiść 2.0. Poczet hejterów polskich, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 109 - 113. D. Bychawska-Siniarska, (2013), Odpowiedzialny pośrednik. O języku nienawiści z prawnego punktu widzenia, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 7(1)/2013, s.107 - 114. 13. Demokracja (wsparcie dla demokracji? Wsparcie dla procesu demokratyzacji?? Czy wsparcie dla procesów autokracji? K. Jakubowicz, (2013) Nowa ekologia mediów, Warszawa: Poltex, s. 195 – 220. Z. Bauman, (2013), Facebook i Twitter wspierają demokrację i prawa człowieka?, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 86 - 91. A. Czarnacka, (2014), Orwell na nowo czytany. 1984 – 2014, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 7(1)/2013, s. 187 - 194. A. Zbytertowicz „Plus minus” 14. Przyszłość komunikacji masowej: co niesie globalizacja dla mediów masowych? Literatura obowiązkowa: S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 405-444. J. Baudrillard. 2006. Wojny w zatoce nie było. Warszawa: Sic!. Literatura uzupełniająca: D. Mersch. 2010. Teorie mediów. Warszawa: Sic!, s.217-225. Dziennikarstwo. Refleksje nad przyszłością tej profesji Ł. Goniak, (201) Tradycyjne media vs nowe możliwości. Czy rzeczywiście redefinicja zawodu dziennikarza? [w:] Jeziński M. (red.), , „Nowe Media” nr 3 D. Rosiak, (2012), Dziennikarstwo przetrwa, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 62-69. P. Gabryel, (2012), Media już nie są czwartą władzą, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 36–41. K. Ciesiołkiewicz, (2013), Dziennikarstwo korporacyjne – powrót do źródeł, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 3(1)/2013, s. 42 - 47. T. Wróblewski, (2013), Koniec dziennikarstwa: chińskie mury runęły, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 3(1)/2013, s. 42 - 47. A. Philhofer, (2013), Dziennikarstwo nie zatonie. Ono się zmieni, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 5(3)/2013, s. 66 - 71. A. Kalczyńska, (2012), Twitter? Więcej plusów niż minusów, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 16–21 15. Podsumowanie kursu |
Metody i kryteria oceniania: |
I i II termin: Egzamin pisemny (case studies): - do rozwiązania 5 przypadków - każdy przypadek max. 5 punktów Kryteria oceny: 0-13.0 - niedostateczny 13.5-15.5 dostateczny 16.0-17.5 dostateczny+ 18.0-20.0 dobry 20.5-22.0 dobry plus 22.5-25.0 bardzo dobry |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.