Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Media i polityka

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2051-MON-MiP
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0312) Politologia i wiedza o społeczeństwie Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Media i polityka
Jednostka: Wydział Politologii i Studiów Międzynarodowych (2009-2019)
Grupy: Wykłady monograficzne dla kierunków WNoPiB - stacjonarne
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Słuchaczem wykładu może być każdy

Do egzaminu końcowego zostaną dopuszczeni wpisani przez Dziekana na listę słuchaczy w USOS

Całkowity nakład pracy studenta:

1. Obecność nieobowiązkowa (jak to na wykładach), lecz mile widziana

2. Wykład ma charakter konwersatoryjny, więc mile widziany jest udział słuchaczy w dyskusjach nad prezentowaną problematyką

3. Egzamin końcowy - forma pisemna w postaci 'case studies'

Efekty uczenia się - wiedza:

K_W03 Ma podstawową wiedzę o współczesnych systemach

medialnych, w tym również o polskim. S1A_W02



Efekty uczenia się - umiejętności:

K_U01 Potrafi prawidłowo interpretować zjawiska społeczne,

kulturowe, polityczne, prawne, ekonomiczne, właściwe

dla obszaru dziennikarstwa i komunikacji społecznej. S1A_U01

K_U02 Posiada umiejętność wykorzystania podstaw wiedzy

teoretycznej do opisu i praktycznego analizowania

konkretnych procesów i zjawisk społecznych, właściwych

dla obszaru dziennikarstwa i komunikacji społecznej. S1A_U02

K_U08 Rozumie i analizuje zjawiska społeczne. S1A_U08


Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

K_K02 Uzupełnia wiedzę, doskonali umiejętności i poszerza ich

spektrum, uznaje samokształcenie za istotny warunek

powodzenia na rynku pracy. S1A_K06


Metody dydaktyczne eksponujące:

- pokaz

Metody dydaktyczne podające:

- opowiadanie
- pogadanka
- tekst programowany
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

Metody dydaktyczne poszukujące:

- oxfordzka
- studium przypadku
- SWOT

Pełny opis:

1. Wprowadzenie

2. Paradygmaty i teorie, czyli szybki przegląd podejść do komunikacji masowej

3. Relacje media – polityka

(koncepcja zależności versus koncepcja instrumentalizacji, podejście funkcjonalne i przyczynowe, model input-output, modele procesu komunikowania).

4. Systemy polityczne i medialne

(porównanie systemów medialnych, kontekst polityczny systemów medialnych, zróżnicowanie systemów politycznych i medialnych)

5. Media a demokracja

6. Władza w mediach

(kontrola państwa, wpływy konglomeratów medialnych, medialni magnaci, globalna władza mediów)

7. Mediatyzacja polityki (mediatyzacja, pozycja polityki w procesie oddziaływania, polityka symboliczna, wydarzenia mediatyzowane, media masowe a rzeczywistość polityczna)

8. Proces tworzenia wiadomości

(stronniczość polityczna, wiadomości polityczne, polityka a rozrywka, efekty działania mediów)

9. Teorie wpływu mediów na społeczeństwo (Agenda-setting, spirala milczenia, teoria propagandy)

10. Teorie wpływu mediów na społeczeństwo cd.

Perswazja, manipulacja, propaganda: teorie oddziaływania mediów a praktyka społeczna

11. Media tradycyjne a social media

12. Komunikowanie polityczne w social media

Trolling, Hejt (Język nienawiści)

13. Demokracja (wsparcie dla demokracji? Wsparcie dla procesu demokratyzacji?? Czy wsparcie dla procesów autokracji?

14. Przyszłość komunikacji masowej: co niesie globalizacja dla mediów masowych?

15. Podsumowanie kursu

Literatura:

1. Wprowadzenie

2. Paradygmaty i teorie, czyli szybki przegląd podejść do komunikacji masowej

Literatura obowiązkowa: S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 3-45.

D. McQuail. 2007. Teoria komunikowania masowego. Warszawa: PWN, s. 78-85.

Literatura uzupełniająca: B. Dobek-Ostrowska. 2006. Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa: PWN, s. 20-59.

T. Goban-Klas. 2002. Media i komunikowanie masowe. Warszawa: PWN, s. 83-109.

3. Relacje media – polityka

(koncepcja zależności versus koncepcja instrumentalizacji, podejście funkcjonalne i przyczynowe, model input-output, modele procesu komunikowania).

- Schulz W., (2006), Komunikacja polityczna, Kraków: WUJ, s. 11–29.

4. Systemy polityczne i medialne

(porównanie systemów medialnych, kontekst polityczny systemów medialnych, zróżnicowanie systemów politycznych i medialnych)

- Hallin D.C, Mancini P, (2007), Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu i porównawczym, Kraków: WUJ, s. 19–87.

5. Media a demokracja

(kreowanie wizerunku w polityce, Internet a demokracja, wolność mediów)

- Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja. Kraków: WUJ, s. 157-231.

6. Władza w mediach

(kontrola państwa, wpływy konglomeratów medialnych, medialni magnaci, globalna władza mediów)

- Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja. Kraków: WUJ, s. 91-127: 128-142.

7. Mediatyzacja polityki

(mediatyzacja, pozycja polityki w procesie oddziaływania, polityka symboliczna, wydarzenia mediatyzowane, media masowe a rzeczywistość polityczna)

- Kepplinger H.M., (2007), Demontaż polityki w społeczeństwie informacyjnym, Kraków: WUJ, s. 120–137.

- Wojtkowski Ł., (2010), Media masowe w procesie mediatyzacji polityki, [w:] P. Dudek, M. Kuś (pod red.), Prawne, ekonomiczne i polityczne aspekty funkcjonowania mediów i kreowania ich zawartości, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 313–328.

8. Proces tworzenia wiadomości

(stronniczość polityczna, wiadomości polityczne, polityka a rozrywka, efekty działania mediów)

- Allan S., (2006), Kultura newsów, Kraków: WUJ, s. 202–228.

- Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja, Kraków: WUJ, s. 11–87.

9. Teorie wpływu mediów na społeczeństwo (Agenda-setting, spirala milczenia, teoria propagandy)

- Chyliński M., Russ-Mohl S., (2007), Dziennikarstwo. Warszawa: Polskapresse, s. 117–131.

- Schulz W., (2006), Komunikacja polityczna. Kraków: WUJ, s. 113-127.

S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 83-108.

D. McQuail. 2007. Teoria komunikowania masowego. Warszawa: PWN, s. 493-521.

Teorie widowni, czyli o koncepcjach wpływu mediów na odbiorców

Literatura obowiązkowa: S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 297-341.

D. McQuail. 2007. Teoria komunikowania masowego. Warszawa: PWN, s. 390-411.

Literatura uzupełniająca: T. Goban-Klas. 2002. Media i komunikowanie masowe. Warszawa: PWN, s. 207-273.

M. Filipak. 2004. Homo communicans: wprowadzenie do teorii masowego komunikowania. Lublin: UMCS, s. 72-84.

10. Teorie wpływu mediów na społeczeństwo cd.

Perswazja, manipulacja, propaganda: teorie oddziaływania mediów a praktyka społeczna

Literatura obowiązkowa: S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 83-108.

P. Bourdieu. 2011. O telewizji. Panowanie dziennikarstwa. Warszawa: PWN, s. 37-68.

Literatura uzupełniająca: J. Baudrillard. 2005. Symulakry i symulacja. Warszawa: Sic!.

J. Baudrillard. 2006. W cieniu milczącej większości, albo Kres sfery społecznej. Warszawa: Sic!.

B. Dobek-Ostrowska. 2006. Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa: PWN, s. 202-235.

11. Media tradycyjne a social media

A. Godlewski, (2012), Jak zmienia się telewizja, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 96–105.

W. Pawlak, (2012), Telewizja jutra – coraz bliżej, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 70 – 79 .

W. Pawlak, (2012), Telewizja bez telemetrii dziś już nie ma szans. Współczesny terror telemetrii, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 142 – 149.

T. Plata, (2012), Zaloguj się do telewizji 2.0, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 150 – 157.

M. Pulit, (2013), Radio z dużą oglądalnością, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 164 - 169.

E. Mistewicz, (2013), Czas na media własne. Nauki Wielkiego Brata, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 5(3)/2013, s. 90 - 95.

G. Smorto, (2013), Internet nie jest odpowiedzialny za upadek prasy. Lęk społeczeństwa hierarchicznego [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 6(4)/2013, s. 96 - 101.

C. Shirky, (2014), Ostatni dzwonek. O końcu drukowanej prasy, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 8(2)/2014, s. 13 – 24 .

12. Komunikowanie polityczne w social media

Marek Jeziński, (2011), Po co politykom nowe media? O politycznym istnieniu w wirtualnej przestrzeni, [w:] Jeziński M. (red.), „Nowe media”, nr 2 s. 11.

Brodzińska-Mirowska Barbara, wywiad z Wojciech Cwalina i Bruce Newman o nowych mediach w komunikacji politycznej, [w:] Jeziński M. (red.), „Nowe media”, nr 3, s. 191.

R. Sikorski, (2012) Twitter – użyteczne narzędzie osiągania swoich celów, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 38-41.

T. Saussez, (2012), Jak skutecznie komunikować najtrudniejsze reformy?, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 152–156.

P. Waglowski, (2012), Kontrola polityków bez dziennikarzy, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 110–115 .

Debata. Jak komunikować najtrudniejsze reformy. Reforma emerytalna: dobrze opowiedzieć albo przegrać, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 165-175.

P. Graś, (2013), Sto czterdzieści ważnych znaków, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 3(1)/2013, s. 64 - 71.

J.M. Rokita, (2013), Triumf polityki: Machiavelli pokonuje Zuckenberga, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 92 - 96.

A. Bielan, (2013), Nowe media wymuszają w polityce zmianę generacyjną, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 6(4)/2013, s. 122 - 127.

Debata Twitterdemokracja, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 6(4)/2013, s. 128 - 141.

R. Sikorski, (2013), Twitterdyplomacja, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 6(4)/2013, s. 142 - 147.

Trolling, Hejt (Język nienawiści)

J. Kuźniar, (2012), Tłum mądrzejszy nie będzie od jednostki, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 58-61.

J.P. Oury, (2012), Anonimowość – wartość czy przekleństwo sieci?, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 116–121.

J.P. Oury, (2013), Czarny PR w sieci, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 3(1)/2013, s. 134-139.

Kataryna, (2013), Nienawiść 2.0. Poczet hejterów polskich, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 109 - 113.

D. Bychawska-Siniarska, (2013), Odpowiedzialny pośrednik. O języku nienawiści z prawnego punktu widzenia, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 7(1)/2013, s.107 - 114.

13. Demokracja (wsparcie dla demokracji? Wsparcie dla procesu demokratyzacji?? Czy wsparcie dla procesów autokracji?

K. Jakubowicz, (2013) Nowa ekologia mediów, Warszawa: Poltex, s. 195 – 220.

Z. Bauman, (2013), Facebook i Twitter wspierają demokrację i prawa człowieka?, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 4(2)/2013, s. 86 - 91.

A. Czarnacka, (2014), Orwell na nowo czytany. 1984 – 2014, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 7(1)/2013, s. 187 - 194.

A. Zbytertowicz „Plus minus”

14. Przyszłość komunikacji masowej: co niesie globalizacja dla mediów masowych?

Literatura obowiązkowa: S.J. Baran, D.K. Davis. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: Wyd. UJ, s. 405-444.

J. Baudrillard. 2006. Wojny w zatoce nie było. Warszawa: Sic!.

Literatura uzupełniająca: D. Mersch. 2010. Teorie mediów. Warszawa: Sic!, s.217-225.

Dziennikarstwo. Refleksje nad przyszłością tej profesji

Ł. Goniak, (201) Tradycyjne media vs nowe możliwości. Czy rzeczywiście redefinicja zawodu dziennikarza? [w:] Jeziński M. (red.), , „Nowe Media” nr 3

D. Rosiak, (2012), Dziennikarstwo przetrwa, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 1/2012, s. 62-69.

P. Gabryel, (2012), Media już nie są czwartą władzą, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 36–41.

K. Ciesiołkiewicz, (2013), Dziennikarstwo korporacyjne – powrót do źródeł, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 3(1)/2013, s. 42 - 47.

T. Wróblewski, (2013), Koniec dziennikarstwa: chińskie mury runęły, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 3(1)/2013, s. 42 - 47.

A. Philhofer, (2013), Dziennikarstwo nie zatonie. Ono się zmieni, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 5(3)/2013, s. 66 - 71.

A. Kalczyńska, (2012), Twitter? Więcej plusów niż minusów, [w:] Mistewicz E. (red.), „Nowe media” nr 2/2012, s. 16–21

15. Podsumowanie kursu

Metody i kryteria oceniania:

I i II termin:

Egzamin pisemny (case studies): - do rozwiązania 5 przypadków

- każdy przypadek max. 5 punktów

Kryteria oceny:

0-13.0 - niedostateczny

13.5-15.5 dostateczny

16.0-17.5 dostateczny+

18.0-20.0 dobry

20.5-22.0 dobry plus

22.5-25.0 bardzo dobry

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)