Etyka dziennikarska
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2401-D-S1-1-ED |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0223) Filozofia i etyka
|
Nazwa przedmiotu: | Etyka dziennikarska |
Jednostka: | Instytut Badań Informacji i Komunikacji |
Grupy: |
Dziennikarstwo i komunikacja społeczna I rok s1 |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Brak. Przedmiot dostępny dla wszystkich studentów. |
Rodzaj przedmiotu: | kanon |
Całkowity nakład pracy studenta: | 60 godzin, w tym: - 30 godzin – aktywne uczestnictwo w zajęciach (1 ECTS) - 20 godzin – indywidualna lektura materiałów źródłowych, przygotowania do zajęć (1 ECTS) - 10 godzin - przygotowanie do kolokwium końcowego i udział w kolokwium (1 ECTS) |
Efekty uczenia się - wiedza: | Student: W_1 - zna prawidłowości moralnego i etycznego działania świata współczesnych mediów masowych i dziennikarzy (K_W05) W_2 - zna główne filozoficzne koncepcje dobrego dziennikarza stanowiące podstawy uprawiania niniejszego zawodu (K_W06) W_3 - orientuje się w wieloaspektowości i skomplikowaniu funkcjonowania świata etycznego współczesnych dziennikarzy (K_W08) W_4 - bada moralność i praktykę stosowania się zasad etycznych przez współczesnych dziennikarzy (K_W10) W_5 - zna normy etyczne charakterystyczne dla świata dziennikarzy i mediów masowych, posługuje się kodeksami i katalogami norm (K_W15) |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Student: U_1 - potrafi sprawnie posługiwać się etyczno-teoretycznym i filozoficznym zasobem pojęciowym w dokonywaniu analiz funkcjonowania współczesnego świata mediów masowych (K_U02) U_2 - prawidłowo posługuje się normami etycznymi zaczerpniętymi z kodeksów i innych dokumentów etycznych (K_U05) U_3 - analizuje konkretne przypadki ze świata dziennikarskiego pod kątem przestrzegania lub nieprzestrzegania norm etycznych (K_U07) U_4 - umiejętnie posługuje się konkretnymi paradygmatami filozoficznymi i koncepcjami etycznymi w dokonywanych analizach (K_U12) |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Student: K_1 - umiejętnie pracuje w grupie i wspólnie rozwiązuje postawione problemy etyczne i moralne (K_K03) K_2 - prezentuje dylematy moralne i etyczne występujące we współczesnych mediach masowych oraz podejmuje się próby rozwiązania niniejszych dylematów (K_K05) K_3 - promuje prospołeczne postawy a także zachowania zgodne z etyką zawodową oraz zasadami powszechnie rozumianej moralności (K_K06) |
Metody dydaktyczne podające: | - pogadanka |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - biograficzna |
Metody dydaktyczne w kształceniu online: | - metody odnoszące się do autentycznych lub fikcyjnych sytuacji |
Skrócony opis: |
Przedmiot jest wprowadzeniem w problematykę etyki dziennikarskiej, jej podstawowych pojęć, zagadnień, zasad i wyzwań, ze uwzględnieniem praktycznego ich zastosowania w ocenie sytuacji z życia mediów współczesnych. |
Pełny opis: |
1. Zajęcia wprowadzające. 2-3. Etyka jako taka. Podstawowe pojęcia etyki i moralności, węzłowe punkty dziejów etyki. Główne teorie etyczne. 4. Specyfika etyki dziennikarskiej jako etyki szczegółowej. Problem etyk zawodowych jako takich. Etyka dziennikarska a etyka mediów. 5. Kodeksy etyki dziennikarskiej. Omówienie najważniejszych kodeksów etyki dziennikarskiej, dokumentów prawnych jej dotyczących oraz charakterystyka działalności środowisk i ciał dziennikarskich zajmujących się kwestiami etycznymi. 6. Dziennikarstwo i społeczeństwo. Rola mediów i dziennikarzy w społeczeństwie m.in. jako przekazujących pewną wizję świata, umacniających wspólnotę i budujących społeczeństwo obywatelskie. Szczególna rola mediów w demokracji. Rola dziennikarzy w ramach mediów rozumianych jako tzw. „czwarta władza”. 7. Dziennikarstwo jako zawód i powołanie. Próba rekonstrukcji bądź zbudowania wzoru osobowego dobrego dziennikarza. Dziennikarstwo i etyka cnót. Dziennikarstwo jako misja. Rozróżnienie „watch-dog” i „lap-dog”. 8. Społeczna odpowiedzialność dziennikarza. Problem odpowiedzialności dziennikarza w kwestii przekazywanych informacji oraz wybranej formy przekazu względem społeczeństwa oraz osób prywatnych. Problem sposobów pozyskiwania informacji i ich selekcji. Paragraf 212. 9. Dziennikarz w służbie prawdzie. Rozważenie kwestii prawdy oraz obiektywności w dziennikarstwie na odpowiednich przykładach. Ochrona danych osobowych, danych wrażliwych, ochrona prywatności a wolność mediów i prawo społeczeństwa do informacji. 10. Analiza praktyki dziennikarskiej w Polsce i na świecie pod kątem etyki dziennikarskiej. Case studies: zaangażowanie dziennikarzy w politykę, dziennikarstwo a polityczna poprawność, prowokacje dziennikarskie, dziennikarze i tajne służby, dziennikarstwo śledcze, konflikty wartości w działalności dziennikarzy itp. 11. Dziennikarz wobec problemów światopoglądowych współczesności. Rozważenie stosunku dziennikarzy wobec takich kwestii światopoglądowych i moralnych, jak aborcja, eutanazja i związki homoseksualne. Media tolerancyjne, indyferentne, zideologizowane. 12. Pornografizacja sfery medialnej. Dziennikarze i ich rola w umacnianiu lub rugowaniu porno-wątków z kultury medialnej. Pornografia emocjonalna. 13. Dziennikarstwo z świecie komercji, „tandety”, „fakenewsów”, „docudramy” „reality shows”. Zmiany w pracy dziennikarza w dobie komercjalizacji i popkultury. Dziennikarz i pieniądze. Monetyzacja informacji. Kwestie finansowe we współpracy dziennikarzy z wydawcą i innymi podmiotami na rynku informacji. 14. Dziennikarstwo w dobie kultury obrazowej. Fotografia prasowa i reporterska i jej konteksty etyczne. 15. Zajęcia podsumowujące. Kolokwium końcowe. |
Literatura: |
Dziennikarski kodeks obyczajowy, dowolne wydanie, dostępny również w Internecie. Eco U., Zapiski na pudełku od zapałek, różne wydania. Karwat M., O złośliwej dyskredytacji, Warszawa 2007. Kodeks dobrych praktyk wydawców prasy, dowolne wydanie, dostępny w Internecie. Kodeks etyki dziennikarskiej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, dowolne wydanie, dostępny również w Internecie. Kononiuk T., Etyczne dziennikarstwo. Ewolucja deontyczna zawodu, Warszawa 2015. Levinson P., Miękkie ostrze, czyli historia i przyszłość rewolucji informacyjnej, Warszawa 1999. McNair B., Seks, demokratyzacja pożądania i media, czyli kultura obnażania, Warszawa 2004. MacIntyre A., Krótka historia etyki: filozofia moralności od czasów Homera do XX wieku, przeł. A. Chmielewski, Warszawa 2012. Mroziewicz K., Dziennikarz w globalnej wiosce, Bydgoszcz – Warszawa 2006. Pleszczyński J., Etyka dziennikarska, Warszawa 2007. Rivers W. L., Mathews C., Etyka środków przekazu, przeł. J. Zakrzewski, E. Krasnodębska, Warszawa 1995. |
Metody i kryteria oceniania: |
- aktywność na zajęciach (waga: 40%) - kolokwium końcowe (waga: 40%) - dodatkowa aktywność w formie pisemnej (20%) |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2022-02-21 - 2022-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT KON
ŚR KON
CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marcin Lisiecki | |
Prowadzący grup: | Marcin Lisiecki | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
|
Pełny opis: |
1. Zajęcia wprowadzające. 2-3. Etyka jako taka. Podstawowe pojęcia etyki i moralności, węzłowe punkty dziejów etyki. Główne teorie etyczne. 4. Specyfika etyki dziennikarskiej jako etyki szczegółowej. Problem etyk zawodowych jako takich. Etyka dziennikarska a etyka mediów. 5. Kodeksy etyki dziennikarskiej. Omówienie najważniejszych kodeksów etyki dziennikarskiej, dokumentów prawnych jej dotyczących oraz charakterystyka działalności środowisk i ciał dziennikarskich zajmujących się kwestiami etycznymi. 6. Dziennikarstwo i społeczeństwo. Rola mediów i dziennikarzy w społeczeństwie m.in. jako przekazujących pewną wizję świata, umacniających wspólnotę i budujących społeczeństwo obywatelskie. Szczególna rola mediów w demokracji. Rola dziennikarzy w ramach mediów rozumianych jako tzw. „czwarta władza”. 7. Dziennikarstwo jako zawód i powołanie. Próba rekonstrukcji bądź zbudowania wzoru osobowego dobrego dziennikarza. Dziennikarstwo i etyka cnót. Dziennikarstwo jako misja. Rozróżnienie „watch-dog” i „lap-dog”. 8. Społeczna odpowiedzialność dziennikarza. Problem odpowiedzialności dziennikarza w kwestii przekazywanych informacji oraz wybranej formy przekazu względem społeczeństwa oraz osób prywatnych. Problem sposobów pozyskiwania informacji i ich selekcji. Paragraf 212. 9. Dziennikarz w służbie prawdzie. Rozważenie kwestii prawdy oraz obiektywności w dziennikarstwie na odpowiednich przykładach. Ochrona danych osobowych, danych wrażliwych, ochrona prywatności a wolność mediów i prawo społeczeństwa do informacji. 10. Analiza praktyki dziennikarskiej w Polsce i na świecie pod kątem etyki dziennikarskiej. Case studies: zaangażowanie dziennikarzy w politykę, dziennikarstwo a polityczna poprawność, prowokacje dziennikarskie, dziennikarze i tajne służby, dziennikarstwo śledcze, konflikty wartości w działalności dziennikarzy itp. 11. Dziennikarz wobec problemów światopoglądowych współczesności. Rozważenie stosunku dziennikarzy wobec takich kwestii światopoglądowych i moralnych, jak aborcja, eutanazja i związki homoseksualne. Media tolerancyjne, indyferentne, zideologizowane. 12. Pornografizacja sfery medialnej. Dziennikarze i ich rola w umacnianiu lub rugowaniu porno-wątków z kultury medialnej. Pornografia emocjonalna. 13. Dziennikarstwo z świecie komercji, „tandety”, „fakenewsów”, „docudramy” „reality shows”. Zmiany w pracy dziennikarza w dobie komercjalizacji i popkultury. Dziennikarz i pieniądze. Monetyzacja informacji. Kwestie finansowe we współpracy dziennikarzy z wydawcą i innymi podmiotami na rynku informacji. 14. Dziennikarstwo w dobie kultury obrazowej. Fotografia prasowa i reporterska i jej konteksty etyczne. 15. Zajęcia podsumowujące. Kolokwium końcowe. |
|
Literatura: |
Dziennikarski kodeks obyczajowy, dowolne wydanie, dostępny również w Internecie. Eco U., Zapiski na pudełku od zapałek, różne wydania. Karwat M., O złośliwej dyskredytacji, Warszawa 2007. Kodeks dobrych praktyk wydawców prasy, dowolne wydanie, dostępny w Internecie. Kodeks etyki dziennikarskiej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, dowolne wydanie, dostępny również w Internecie. Kononiuk T., Etyczne dziennikarstwo. Ewolucja deontyczna zawodu, Warszawa 2015. Levinson P., Miękkie ostrze, czyli historia i przyszłość rewolucji informacyjnej, Warszawa 1999. McNair B., Seks, demokratyzacja pożądania i media, czyli kultura obnażania, Warszawa 2004. MacIntyre A., Krótka historia etyki: filozofia moralności od czasów Homera do XX wieku, przeł. A. Chmielewski, Warszawa 2012. Mroziewicz K., Dziennikarz w globalnej wiosce, Bydgoszcz – Warszawa 2006. Pleszczyński J., Etyka dziennikarska, Warszawa 2007. Rivers W. L., Mathews C., Etyka środków przekazu, przeł. J. Zakrzewski, E. Krasnodębska, Warszawa 1995. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT KON
KON
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marcin Lisiecki | |
Prowadzący grup: | Marcin Lisiecki | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
|
Pełny opis: |
1. Zajęcia wprowadzające. 2-3. Etyka jako taka. Podstawowe pojęcia etyki i moralności, węzłowe punkty dziejów etyki. Główne teorie etyczne. 4. Specyfika etyki dziennikarskiej jako etyki szczegółowej. Problem etyk zawodowych jako takich. Etyka dziennikarska a etyka mediów. 5. Kodeksy etyki dziennikarskiej. Omówienie najważniejszych kodeksów etyki dziennikarskiej, dokumentów prawnych jej dotyczących oraz charakterystyka działalności środowisk i ciał dziennikarskich zajmujących się kwestiami etycznymi. 6. Dziennikarstwo i społeczeństwo. Rola mediów i dziennikarzy w społeczeństwie m.in. jako przekazujących pewną wizję świata, umacniających wspólnotę i budujących społeczeństwo obywatelskie. Szczególna rola mediów w demokracji. Rola dziennikarzy w ramach mediów rozumianych jako tzw. „czwarta władza”. 7. Dziennikarstwo jako zawód i powołanie. Próba rekonstrukcji bądź zbudowania wzoru osobowego dobrego dziennikarza. Dziennikarstwo i etyka cnót. Dziennikarstwo jako misja. Rozróżnienie „watch-dog” i „lap-dog”. 8. Społeczna odpowiedzialność dziennikarza. Problem odpowiedzialności dziennikarza w kwestii przekazywanych informacji oraz wybranej formy przekazu względem społeczeństwa oraz osób prywatnych. Problem sposobów pozyskiwania informacji i ich selekcji. Paragraf 212. 9. Dziennikarz w służbie prawdzie. Rozważenie kwestii prawdy oraz obiektywności w dziennikarstwie na odpowiednich przykładach. Ochrona danych osobowych, danych wrażliwych, ochrona prywatności a wolność mediów i prawo społeczeństwa do informacji. 10. Analiza praktyki dziennikarskiej w Polsce i na świecie pod kątem etyki dziennikarskiej. Case studies: zaangażowanie dziennikarzy w politykę, dziennikarstwo a polityczna poprawność, prowokacje dziennikarskie, dziennikarze i tajne służby, dziennikarstwo śledcze, konflikty wartości w działalności dziennikarzy itp. 11. Dziennikarz wobec problemów światopoglądowych współczesności. Rozważenie stosunku dziennikarzy wobec takich kwestii światopoglądowych i moralnych, jak aborcja, eutanazja i związki homoseksualne. Media tolerancyjne, indyferentne, zideologizowane. 12. Pornografizacja sfery medialnej. Dziennikarze i ich rola w umacnianiu lub rugowaniu porno-wątków z kultury medialnej. Pornografia emocjonalna. 13. Dziennikarstwo z świecie komercji, „tandety”, „fakenewsów”, „docudramy” „reality shows”. Zmiany w pracy dziennikarza w dobie komercjalizacji i popkultury. Dziennikarz i pieniądze. Monetyzacja informacji. Kwestie finansowe we współpracy dziennikarzy z wydawcą i innymi podmiotami na rynku informacji. 14. Dziennikarstwo w dobie kultury obrazowej. Fotografia prasowa i reporterska i jej konteksty etyczne. 15. Zajęcia podsumowujące. Kolokwium końcowe. |
|
Literatura: |
Dziennikarski kodeks obyczajowy, dowolne wydanie, dostępny również w Internecie. Eco U., Zapiski na pudełku od zapałek, różne wydania. Karwat M., O złośliwej dyskredytacji, Warszawa 2007. Kodeks dobrych praktyk wydawców prasy, dowolne wydanie, dostępny w Internecie. Kodeks etyki dziennikarskiej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, dowolne wydanie, dostępny również w Internecie. Kononiuk T., Etyczne dziennikarstwo. Ewolucja deontyczna zawodu, Warszawa 2015. Levinson P., Miękkie ostrze, czyli historia i przyszłość rewolucji informacyjnej, Warszawa 1999. McNair B., Seks, demokratyzacja pożądania i media, czyli kultura obnażania, Warszawa 2004. MacIntyre A., Krótka historia etyki: filozofia moralności od czasów Homera do XX wieku, przeł. A. Chmielewski, Warszawa 2012. Mroziewicz K., Dziennikarz w globalnej wiosce, Bydgoszcz – Warszawa 2006. Pleszczyński J., Etyka dziennikarska, Warszawa 2007. Rivers W. L., Mathews C., Etyka środków przekazu, przeł. J. Zakrzewski, E. Krasnodębska, Warszawa 1995. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-20 - 2024-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ KON
KON
PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marcin Leźnicki | |
Prowadzący grup: | Marcin Leźnicki | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
|
Pełny opis: |
1. Zajęcia wprowadzające. 2-3. Etyka jako taka. Podstawowe pojęcia etyki i moralności, węzłowe punkty dziejów etyki. Główne teorie etyczne. 4. Specyfika etyki dziennikarskiej jako etyki szczegółowej. Problem etyk zawodowych jako takich. Etyka dziennikarska a etyka mediów. 5. Kodeksy etyki dziennikarskiej. Omówienie najważniejszych kodeksów etyki dziennikarskiej, dokumentów prawnych jej dotyczących oraz charakterystyka działalności środowisk i ciał dziennikarskich zajmujących się kwestiami etycznymi. 6. Dziennikarstwo i społeczeństwo. Rola mediów i dziennikarzy w społeczeństwie m.in. jako przekazujących pewną wizję świata, umacniających wspólnotę i budujących społeczeństwo obywatelskie. Szczególna rola mediów w demokracji. Rola dziennikarzy w ramach mediów rozumianych jako tzw. „czwarta władza”. 7. Dziennikarstwo jako zawód i powołanie. Próba rekonstrukcji bądź zbudowania wzoru osobowego dobrego dziennikarza. Dziennikarstwo i etyka cnót. Dziennikarstwo jako misja. Rozróżnienie „watch-dog” i „lap-dog”. 8. Społeczna odpowiedzialność dziennikarza. Problem odpowiedzialności dziennikarza w kwestii przekazywanych informacji oraz wybranej formy przekazu względem społeczeństwa oraz osób prywatnych. Problem sposobów pozyskiwania informacji i ich selekcji. Paragraf 212. 9. Dziennikarz w służbie prawdzie. Rozważenie kwestii prawdy oraz obiektywności w dziennikarstwie na odpowiednich przykładach. Ochrona danych osobowych, danych wrażliwych, ochrona prywatności a wolność mediów i prawo społeczeństwa do informacji. 10. Analiza praktyki dziennikarskiej w Polsce i na świecie pod kątem etyki dziennikarskiej. Case studies: zaangażowanie dziennikarzy w politykę, dziennikarstwo a polityczna poprawność, prowokacje dziennikarskie, dziennikarze i tajne służby, dziennikarstwo śledcze, konflikty wartości w działalności dziennikarzy itp. 11. Dziennikarz wobec problemów światopoglądowych współczesności. Rozważenie stosunku dziennikarzy wobec takich kwestii światopoglądowych i moralnych, jak aborcja, eutanazja i związki homoseksualne. Media tolerancyjne, indyferentne, zideologizowane. 12. Pornografizacja sfery medialnej. Dziennikarze i ich rola w umacnianiu lub rugowaniu porno-wątków z kultury medialnej. Pornografia emocjonalna. 13. Dziennikarstwo z świecie komercji, „tandety”, „fakenewsów”, „docudramy” „reality shows”. Zmiany w pracy dziennikarza w dobie komercjalizacji i popkultury. Dziennikarz i pieniądze. Monetyzacja informacji. Kwestie finansowe we współpracy dziennikarzy z wydawcą i innymi podmiotami na rynku informacji. 14. Dziennikarstwo w dobie kultury obrazowej. Fotografia prasowa i reporterska i jej konteksty etyczne. 15. Zajęcia podsumowujące. Kolokwium końcowe. |
|
Literatura: |
Dziennikarski kodeks obyczajowy, dowolne wydanie, dostępny również w Internecie. Eco U., Zapiski na pudełku od zapałek, różne wydania. Karwat M., O złośliwej dyskredytacji, Warszawa 2007. Kodeks dobrych praktyk wydawców prasy, dowolne wydanie, dostępny w Internecie. Kodeks etyki dziennikarskiej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, dowolne wydanie, dostępny również w Internecie. Kononiuk T., Etyczne dziennikarstwo. Ewolucja deontyczna zawodu, Warszawa 2015. Levinson P., Miękkie ostrze, czyli historia i przyszłość rewolucji informacyjnej, Warszawa 1999. McNair B., Seks, demokratyzacja pożądania i media, czyli kultura obnażania, Warszawa 2004. MacIntyre A., Krótka historia etyki: filozofia moralności od czasów Homera do XX wieku, przeł. A. Chmielewski, Warszawa 2012. Mroziewicz K., Dziennikarz w globalnej wiosce, Bydgoszcz – Warszawa 2006. Pleszczyński J., Etyka dziennikarska, Warszawa 2007. Rivers W. L., Mathews C., Etyka środków przekazu, przeł. J. Zakrzewski, E. Krasnodębska, Warszawa 1995. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.