Publicystyka kulturalna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	2401-D-S1-3-DNM-PK
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (0388) Interdyscyplinarne programy i kwalifikacje związane z naukami społecznymi, dziennikarstwem i informacją Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Publicystyka kulturalna
Jednostka:	Instytut Badań Informacji i Komunikacji
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Wymagania wstępne:	Podstawowa wiedza o środkach masowego przekazu i ich roli społeczno- kulturowej Podstawowe wiadomości o kulturze Dobrze włada językiem polskim w mowie i w piśmie.
Całkowity nakład pracy studenta:	Łączny nakład pracy studenta 50 godzin
Efekty uczenia się - wiedza:	- Uzyskuje orientację na temat miejsca publicystyki kulturalnej we współczesnych mediach: prasie, radiu, telewizji, Internecie - Nabywa podstawową wiedzę na temat polskiej krytyki literackiej
Efekty uczenia się - umiejętności:	- Potrafi dokonać efektywnego wyboru i selekcji źródeł informacji kulturalnej, krytycznie odnieść się do ustalonych hierarchii wartości i formułowanych w mediach ocen. - Potrafi odróżniać i charakteryzować gatunki najbardziej związane z publicystyką kulturalną
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:	Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności Rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego
Metody dydaktyczne:	dyskusja dydaktyczna korekta prac objaśnienie
Skrócony opis:	Tematyka kursu dotyczy: I. Polskiej publicystyki kulturalnej w perspektywie historycznej. II. Współczesnej publicystyki kulturalnej - zarówno polskiej, jak i zagranicznej. W związku z punktem pierwszym przedmiotem zainteresowania pozostaje przede wszystkim publicystyka prasowa: artykuły, felietony, recenzje i inne formy wypowiedzi prasowej, obejmujące także mowę symboliczną, np. obraz i dźwięk. Podczas zajęć będzie się omawiać wybrane teksty dziewiętnastowieczne, a także późniejsze - z okresu międzywojennego i okresu PRL, wreszcie publicystyczne teksty współczesne. W związku z punktem drugim przedmiotem zainteresowania jest publicystyka prasowa, radiowa, telewizyjna i multimedialna. W tym przypadku to studenci będą w dużym stopniu decydować o wyborze tematu zajęć.
Pełny opis:	1. Pojęcie “publicystyka kulturalna”; 2. Publicystyka kulturalna na świecie w XVII i XVIII wieku; 3. Rozwój publicystyki kulturalnej w Polsce w okresie oświecenia; 4. Omówienie wybranych polskich tekstów publicystyki kulturalnej z XVIII wieku; 5. Omówienie wybranych polskich tekstów publicystyki kulturalnej z XVIII wieku, cd. 6. Omówienie wybranych polskich tekstów publicystki kulturalnej XIX w. (np. Jędrzeja Śniadeckiego, B. Prusa, E. Orzeszkowej, A. Świętochowskiego. P. Chmielowskiego); 7. Omówienie wybranych polskich tekstów publicystki kulturalnej XIX w., cd. 8. Publicystyka kulturalna w dwudziestoleciu międzywojennym; 9. Charakter publicystyki kulturalnej w PRL; 10. Emigracyjna publicystyka kulturalna w okresie PRL; 11. Nowe horyzonty polskiej publicystyki kulturalnej po r. 1989; 12. Współczesne formy publicystyki kulturalnej na świecie; 13. Polska publicystyka kulturalna dziś: rys oryginalności czy naśladownictwo obcych wzorów? 14. Publicystyka kulturalna a nowe media.
Literatura:	Teksty źródłowe: 1. Julian Platt (opr.), “Zabawy przyjemne i pożyteczne”, t. I i II, Ossolineum, Wrocław 2004. 2. Agnieszka Kwiatkowska (opr.), Piórowe wojny. Polemiki literackie polskiego oświecenia, Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka, Poznań 2001. 3. Zdzisław Skwarczyński (opr.), “Wiadomości Brukowe”, Ossolineum, Wrocław 2003. 4. Stefan Kawyn (opr.), Cyganeria Warszawska, Ossolineum, Wrocław 2004. 5. Stanisław Fita (opr.), Publicystyka okresu pozytywizmu 1860-1900. Antologia, Instytut Badań Literackich PAN, Warszawa 2002. 6. Aleksander Świętochowski, Liberum Veto, opr. Samuel Sandler, Maria Brykalska; Państwowy Instytut Wydawniczy 1976, t. I, II. 7. Bolesław Prus, “obrazy wszystkiego”. O literaturze i sztuce, wybór z Kronik. Wybór Samuel Sandler, Instytut Badań Literackich PAN, Warszawa 2006. 8. Dorota Heck (opr.), Kosmopolityzm i sarmatyzm. Antologia powojennego eseju polskiego, Ossolineum, Wrocław 2003. Opracowania: 1. Władysław Wolert, Szkice z dziejów prasy światowej, Universitas, Kraków 2005 (tu szczeg. rozdz. III, VII, XII, XIII, XIV, XV, XX, XXI). 2. Danuta Grzelewska i in., Prasa, radio i telewizja w Polsce. Zarys dziejów (wyd. drugie poszerz.), Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2001. 3. Brendan Hennessy, Dziennikarstwo publicystyczne, przekład Agata Sadza, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009.
Metody i kryteria oceniania:	Na ostateczną ocenę składa się częstotliwość zabierania głosu w dyskusji w sposób poznawczo pożyteczny oraz ocena z pracy pisemnej (recenzja, felieton lub inna forma wypowiedzi: temat wybrany z pięciu propozycji) Warunkiem zaliczenia kursu jest również systematyczny udział w zajęciach PROWADZONYCH W SEMESTRZE ZIMOWYM 1920/21 NA MST (dozwolone 2 nieobecności bez podania przyczyny).

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.