Diagnoza psychologiczna w praktyce klinicznej

* Zaliczony przedmiot "Diagnoza psychologiczna"

* Zaliczony przedmiot "Psychologia osobowości"

* Zaliczony przedmiot "Konstrukcja kwestionariuszy"

* Zaliczony przedmiot "Psychiatria"

* Zaliczony przedmiot "Psychopatologia"

1. Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: godziny kontaktowe przewidziane w planie studiów dla danego przedmiotu: 30

2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta potrzebny do pomyślnego zaliczenia przedmiotu: 45

3. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania (np. kolokwium): 45

Łącznie godz.120 – 4 ECTS

EFEKTY KIERUNKOWE:

Student(ka):

K_W09

zna założenia i postulaty klasycznej teorii testów psychologicznych oraz teorii psychometrycznych; zna sposoby pomiaru właściwości psychicznych człowieka

K_W10

zna podstawowe własności psychometryczne testu oraz sposoby ich określania

K_W19

zna wybrane metody diagnozy psychologicznej; zna cele, założenia i zasady stosowania diagnozy psychologicznej

EFEKTY PRZEDMIOTOWE:

Student(ka):

W1: Zna metody i techniki diagnozy klinicznej (swobodne i standaryzowane). K_W09, K_W19

W2. Zna zasady oceny przydatności narzędzi diagnostycznych do realizacji zaplanowanych celów diagnostycznych (aspekty formalne, zalety i ograniczenia). K_W10,

W3. Zna czynniki pozatestowe wpływające na proces diagnozy klinicznej. K_W10,

W4. Ma poszerzoną wiedzę na temat użyteczności wywiadu swobodnego, częściowo ustrukturalizowanego i ustrukturalizowanego. K_W09, K_W19

W5. Ma pogłębioną wiedzę na temat klinicznej diagnozy nozologicznej i funkcjonalnej. K_W10, K_W19

EFEKTY KIERUNKOWE:

Student(ka):

K_U12

sprawnie posługuje się regułami etycznymi w celu rozwiązywania konkretnych problemów zawodowych, w odniesieniu do kategorii więzi społecznych

K_U13

posiada podstawowe umiejętności diagnostyczne pozwalające na rozpoznawanie problemów rozwojowych i zaburzeń psychicznych

K_U14

ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania i racjonalnego oceniania złożonych sytuacji problemowych oraz analizowania ludzkich i zwierzęcych zachowań; potrafi rozpoznać prawidłowe i zaburzone funkcjonowanie człowieka, grup i organizacji społecznych

K_U17

posiada umiejętność sprawnego posługiwania się testami psychologicznymi oraz innymi technikami diagnostycznymi i metodami treningowymi, posiada umiejętność skonstruowania kwestionariusza psychologicznego, umie ocenić jakość testu na podstawie jego własności psychometrycznych

K_U19

potrafi wyprowadzać wnioski

zgodnie z zasadami logiki oraz dostrzegać podstawowe błędy logiczne w rozumowaniu innych osób

EFEKTY PRZEDMIOTOWE:

Student(ka):

U1: Potrafi adekwatnie do założonego celu zaplanować proces diagnostyczny z użyciem metod swobodnych (wywiad, obserwacja) i standaryzowanych (testy psychologiczne). K_U13, K_U17,

U2: Dokonuje trafnego wyboru narzędzi diagnostycznych służących weryfikacji wstępnych hipotez diagnostycznych. K_U13, K_U17,

U3: Potrafi stosować zgodnie z przeznaczeniem wybrane metody i narzędzia do diagnozy zaburzeń psychicznych. K_U13, K_U14, K_U17

U4: Potrafi interpretować otrzymane wyniki badań i integrować je z informacjami pochodzącymi z różnych źródeł. K_U01, K_U14, K_U19

U6: Sprawnie posługuje się regułami etycznymi w ramach prowadzenia diagnozy klinicznej. K_U12

EFEKTY KIERUNKOWE:

Student(ka):

K_K03

posiadając kompetencje diagnostyczne i terapeutyczne stosuje je w sposób szanujący godność i podmiotowość osoby; informacje przekazuje w sposób zrozumiały i dostosowany do potrzeb i poziomu rozwojowego odbiorcy

K_K10

przestrzega zasad etyki psychologa; w relacji z klientem kieruje się podstawową zasadą, którą jest jego dobro

K_K12

respektuje różnorodności wartości i stylów życia przyjmowanych przez ludzi; odnosi się̨ z szacunkiem do ludzi niezależnie od ich pochodzenia, płci, orientacji seksualnej i wyznania; respektuje różne potrzeby osób w zakresie form pomocy psychologicznej

EFEKTY PRZEDMIOTOWE:

Student(ka):

K1: Posiada kompetencje społeczne gwarantujące obiektywny i bezpieczny dla pacjenta przebieg procesu diagnostycznego. K_K10

K2: Zna i szanuje prawa pacjenta w procesie diagnostycznym. K_K03

K3: Efektywnie planuje, monitoruje swoją pracę, ma świadomość odpowiedzialności za przebieg procesu diagnostycznego oraz za skutki swoich działań i decyzji. K_K10

K4: Ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego doskonalenia zawodowego w obszarze diagnozy. K_K10

K5: Jest uwrażliwiony na etyczne problemy oraz ograniczenia występujące w procesie diagnozy psychologicznej. K_K12

- drama
- inscenizacja
- pokaz
- symulacyjna (gier symulacyjnych)

- opis
- pogadanka
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny

- ćwiczeniowa
- giełda pomysłów
- klasyczna metoda problemowa
- obserwacji
- seminaryjna
- studium przypadku

Celem przedmiotu jest wyposażenie studenta specjalności klinicznej w wiedzę z zakresu stosowania metod diagnostycznych (swobodnych i standardowych) w praktyce klinicznej: 1) formułowanie celu diagnozy, 2) zaplanowania i przeprowadzenia wywiadu klinicznego, 3) zasady prowadzenia obserwacji klinicznej, 4) adekwatny dobór standaryzowanych narzędzi diagnostycznych, 5) kontrolowanie procesu diagnostycznego i czynników mogących zakłócać jego prawidłowy przebieg, 6) zasady interpretacji wyników testowych i integrowania ich z informacjami pozatestowymi, 7) etyczne aspekty procesu diagnostycznego w praktyce klinicznej. Przedmiot kładzie nacisk na komplementarność diagnoz: nozologicznej oraz funkcjonalnej oraz na użyteczność wywiadów: swobodnego, częściowo ustrukturalizowanego oraz ustrukturalizowanego.

Przedmiot składa się z dwóch modułów realizowanych równolegle przed dwoje nauczycieli.

Moduł A (15h):

"Proces diagnostyczny w psychologii klinicznej oraz standaryzowane wywiady ustrukturalizowane"

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

1. Rodzaje diagnozy klinicznej,

2. Diagnoza psychologiczna w praktyce klinicznej - wpływ postawy badanego na wyniki badań testowych, znaczenie relacji osoba badana- diagnosta,

3. Specyfika wywiadu i obserwacji klinicznej,

3. Ocena stanu psychicznego- w kontekście psychologicznym,

4. Planowanie procesu diagnostycznego: sformułowanie celu diagnozy, dobór narzędzi diagnostycznych

5. Wybrane narzędzia do oceny zaburzeń psychicznych: BDI II, KPD

6. Wywiad ustrukturyzowany w diagnozie klinicznej: SCID-5-PD.

7. Znaczenie stosowania różnorodnych technik w procesie diagnostycznym i integracja wyników badań.

8. Przekazywanie wyników badań: aspekt komunikacyjny, społeczny i etyczny.

Moduł B (15h):

"Obserwacja oraz wywiad swobodny i częściowo ustrukturalizowany w praktyce klinicznej psychologa-diagnosty"

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

1. Zadania autorefleksyjne wprowadzające w zagadnienia psychologicznej diagnozy klinicznej opartej o pogłębione: wywiad i obserwację psychologiczną.

2. Kategorie obserwowalnych zachowań i ich znaczenie dla diagnozy klinicznej.

3. Różne sposoby tworzenia notatek z wywiadu i obserwacji psychologicznej.

4. Diagnoza funkcjonalna. Układanie pytań do wywiadu psychologicznego na tematy często pojawiające się w praktyce klinicznej.

5. Przeformułowywanie pytań diagnostycznych, adekwatne reagowanie na wypowiedzi wskazujące na opór osoby badanej.

6. Grupowa gra symulacyjna: wywiad psychologiczny o długości pełnowymiarowej sesji diagnostycznej. Ćwiczenie uwagi i spostrzegawczości oraz rozwijanie zręczności stosowania różnych instrumentów konwersacyjnych.

7. Diagnoza nozologiczna. Konstruowanie wywiadu diagnostycznego mającego na celu różnicowanie podobnych zaburzeń psychicznych w oparciu o kryteria diagnostyczne ICD.

8. Ćwiczenia praktyczne w drużynach: odgrywanie scenek (sesje diagnostyczne) wraz z omówieniem technik i zabiegów stosowanych przez psychologa oraz sposobów reagowania na nie przez klienta.

9. Kontrowersyjne metody diagnostyczne na przykładzie projekcyjnego Testu Rorschacha.

10. Podejście humanistyczne w procesie poznawania osoby chorej: perspektywa psychologiczna i psychiatryczna.

Brzeziński, J., Chyrowicz, B., Toeplitz,Z., Toeplitz-Winiewska, M. (2017). Etyka zawodu psychologa. Wydanie nowe. Warszawa: PWN.

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.

First, M., B. Janet B.W. Williams, J.B.W., Smith Benjamin, L., Spitzer, R.L. (2018). SCID-5-PD Ustrukturalizowany Wywiad Kliniczny do Badania Zaburzeń Osobowości DSM-5. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Kępiński, A. (2002). Poznanie chorego. Kraków: Wydawnictwo UJ.

Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. (2000). Kraków–Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, Instytut Psychiatrii i Neurologii.

Kryteria diagnostyczne z DSM-5. Desk reference, APA. (2015). Wrocław: Edra Urban&Partner.

Morrison, J. (2016). Wstępny wywiad diagnostyczny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Morrison, J. (2018). Wywiad diagnostyczny z dziećmi i młodzieżą. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Paluchowski, W. J. (2007). Diagnoza psychologiczna. Proces- narzędzia- standardy. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Pragłowska, E. (2009). Metody psychologiczne w diagnostyce psychiatrycznej. W:J. Rybakowski, S. Pużyński S., J. Wciórka (red.), Psychiatria, tom I, Warszawa: Urban& Partners, wyd. II , 477-486.

Sęk H. ( red) ( 2005). Psychologia kliniczna t.1, Warszawa: PWN

Stemplewska- Żakowicz, K. (2013). Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: GWP.

Stemplewska- Żakowicz, K., Krejtz, K. (2013). Wywiad psychologiczny. Wywiad jako postępowanie badawcze. T1. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Stemplewska- Żakowicz, K., Krejtz, K. (2013). Wywiad psychologiczny. Wywiad jako spotkanie z człowiekiem. T2. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Stemplewska- Żakowicz, K., Krejtz, K. (2009). Wywiad psychologiczny. Wywiad w różnych kontekstach klinicznych. T3. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Waszkiewicz, E., Zakrzewska-Wirkus, K. (2012). Test Rorschacha w diagnostyce klinicznej i badaniach międzykulturowych. Psychiatria i Psychoterapia, 21-36.

Podstawą oceny semestralnej z przedmiotu jest średnia arytmetyczna z dwóch równoważnych ocen:

* oceny z zaliczenia modułu A

* oceny z zaliczenia modułu B

Podstawę zaliczenia modułu A stanowi końcowe kolokwium pisemne złożone z pytań otwartych i zamkniętych (100% oceny, z zastrzeżeniem *)

Podstawę zaliczenia modułu B stanowi dwuczęściowy sprawdzian pisemny:

1. Wymyślenie przebiegu wywiadu psychologicznego z osobą badaną, w którym należy zrealizować wskazane w poleceniu cele diagnostyczne oraz zastosować adekwatne instrumenty konwersacyjne (50% oceny, z zastrzeżeniem *).

2. Refleksyjny esej w oparciu o obowiązkową lekturę przeznaczoną do samodzielnego przestudiowania (50% oceny, z zastrzeżeniem *)

* Na ocenę z każdego z modułów wpływa również obecność i aktywność a także wywiązywanie się z wykonywania zadań zlecanych przez nauczyciela (niektóre z nich, na przykład projekty modułowe wykonywane indywidualnie lub w parach/zespołach mogą również podlegać ocenianiu i istotnie wpływać na ocenę z modułu, w zależności od wytycznych podanych studentom w konkretnej edycji kursu)

Nie dotyczy