Język w kampaniach medialnych i marketingowych

Podczas realizacji przedmiotu student uzyskuje 3 punkty ECTS

w następującym układzie:

1) Godziny realizowane na zajęciach przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego - 30 godzin, za które student uzyskuje 2 punkty ECTS;

2) Godziny w trakcie konsultacji przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego – 10 godzin (0,5 ECTS);

3) Godziny konieczne do przygotowania się do zajęć - 10 godzin (0,5 ECTS).

ŁĄCZNIE 50 godzin = 3 ECTS

Po zakończeniu kursu student/ka:

W1: wyjaśnia podstawowe pojęcia i teorie z obszaru komunikacji medialnej i marketingowej – K_W11;

W2: objaśnia efekty wpływu nowych mediów na praktyki kulturowe i kampanie marketingowe – K_W08.

Po zakończeniu kursu student/ka:

U1: potrafi zidentyfikować strategie retoryczne i argumentacyjne stosowane w komunikacji medialnej – K_U10;

U2: porównuje strategie wykorzystania mediów w komunikacji publicznej – K_U10;

U3: umie analizować i oceniać zjawiska mediatyzacji, skandalizacji i tabloidyzacji – K_U02,

U4: przygotowuje projekt wykorzystania mediów w sferze marketingowej – K_U04.

Po zakończeniu kursu student/ka:

K1: ma świadomość etycznych dylematów współczesnej komunikacji medialnej i marketingowej – K_K04.

- pokaz

- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- projektu
- studium przypadku

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zagadnieniem wykorzystania języka w kampaniach medialnych i marketingowych jako zorganizowanej działalności w obrębie komunikacji perswazyjnej.

Tematyka zajęć będzie się skupiała wokół następujących szczegółowych zagadnień:

1. Podstawowe pojęcia i teorie dotyczące komunikacji medialnej, kultury masowej i teorii propagandy;

2. Skuteczna komunikacja a wzorce zachowań językowych;

3. Reklama, marketing polityczny, public relations jako formy kompleksowych kampanii w obrębie komunikacji perswazyjnej: planowanie strategii reklamowej i public relations, opracowywanie promocji politycznej;

4. Źródła argumentacji i rodzaje argumentów;

5. Rodzaje wnioskowań, elementy niejawne w komunikacji, odnajdywanie presupozycji;

6. Retoryczne mechanizmy treści: środki językowe służące budowaniu wspólnoty, włączaniu emocji, wartościowaniu, bezalternatywności wyboru.

7. Figury retoryczne stosowane w tekstach kampaniach medialnych i marketingowych jako sposoby celowego i planowego budowania wypowiedzi.

8. Język inkluzywny a wykluczający w komunikacji prywatnej i medialnej;

9. Slogan jako element wzmacniający perswazję tekstu; typy sloganów ze względu na związek z elementem aktu komunikacji i semantykę; budowa składniowa i skład leksykalny sloganów.

Bralczyk J., O używaniu języka w polskiej polityce w latach dziewięćdziesiątych, [w:] Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Kraków 1999.

Bralczyk J., O językowych zwyczajach polskiej reklamy, [w:] Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Kraków 1999.

Bralczyk J., Majkowska G., Język mediów – perspektywa aksjologiczna, [w:] Język mediów masowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2000.

Czarnecki A., Korsak R., Planowanie mediów w kampaniach reklamowych, Warszawa 2001.

Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007.

Fleischer M., Ogólna teoria komunikacji, Wrocław 2007.

Goban-Klas T., Komunikowanie i media masowe. Teoria prasy, radia, telewizji i Internetu, Kraków 1999.

Jabłoński A.W., Sobkowiak L. (red.), Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław 2002.

Marszałek-Kawa J. (red.), Współczesne oblicza mediów, Toruń 2005.

McQuail D., Teoria komunikowania masowego, Warszawa 2007.

Mucha J. (red.), Nie tylko Internet. Nowe media, przyroda i technologie społeczne a praktyki kulturowe, Kraków 2010.

Olędzki J., Tworzydło D. (red), Public relations, Warszawa 2007.

Ożóg K., Język w służbie polityki, Rzeszów 2004.

Perelman Ch., Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, przekł. M. Chomicz, Warszawa 2002.

Pleszkun-Olejniczakowa E., Bachura J., Worsowicz M., O mediach i komunikacji, Łódź 2010.

Tokarz M., Argumentacja, perswazja, manipulacja, Gdańsk 2006.

Wasilewski J., Sibiński A., Prowadzeni słowami. Retoryka motywacji w komunikacji publicznej, Warszawa 2008.

Wierzbicka E., Wolański A., Zdunkiewicz-Jedynak D., Podstawy stylistyki i retoryki, Warszawa 2008.

Aktywność na zajęciach (ocena bieżąca) i wykonywanie ćwiczeń pod kierunkiem nauczyciela akademickiego – W1, W2, U1, U2, U3.

Wykonanie projektu końcowego – W1, W2, U1, U2, U3, U4, K1

Nie dotyczy.