Etykieta językowa

Podstawowa umiejętnośc komunikacji w języku polskim

Za zaliczenie przedmiotu student uzyskuje 2 punkty ECTS (60 godzin) w następującym układzie:

1) Godziny realizowane przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego - 10 godzin - oraz indywidualne konsultacje - 5 godzin = 0,5 ECTS;

2) Godziny realizowane bez udziału nauczyciela akademickiego (przygotowanie się do zajęć) – 15 godzin (0,5 ECTS);

3) Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu – 30 godzin (1 ECTS).

Student:

W1: zna sposoby nazywania relacji na ty, na pan/pani oraz relacji tzw. pośrednich. K_W02, K_W03

W2: zna formy i formuły powitań oraz formy i formuły pożegnań. K_W02, K_W03

W3: zna formy i funkcje wybranych aktów grzecznościowych. KW_02, KW_03

Student:

U1: stosuje formy grzecznościowe w różnych sytuacjach komunikacyjnych. K_U03, K_U10

U2: kształtuje swój wizerunek jako osoby dobrze wychowanej. K_U10, K_U12

U3: szanuje odmienność obyczajów grzecznościowych w innych kulturach. K_U03, K_U12

Student

K1: krytycznie ocenia swoją wiedzę i umiejętności. K_K04

K2: jest przygotowany do uczestniczenia w życiu społecznym i zawodowym w polskojęzycznym obszarze kulturowym. K_K03

- metody dydaktyczne podające (opis);

- metody dydaktyczne eksponujące (pokaz).

- metody dydaktyczne poszukujące (ćwiczeniowa, obserwacji, giełda pomysłów).

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z funkcją wypowiedzi grzecznościowych we współczesnej polszczyźnie w kontekście skutecznej komunikacji.

W ramach przedmiotu omawiane są zasady i strategie polskiej grzeczności językowej w kontekście grzeczności w innych kręgach kulturowych. Studenci zapoznają się z tytulaturą. Uczą się formuł powitań i pożegnań oraz wybranych formuł grzecznościowych, takich jak: przedstawianie (się), przeproszenia, pozdrowienia, zaproszenia, życzenia, gratulacje, toasty, kondolencje. Poznają zasady stosowania formuł grzecznościowych w zależności od sytuacji komunikacyjnej. Uświadamiają sobie, jaki wpływ na zachowania grzecznościowe ma demokratyzacja obyczajów oraz różnice pokoleniowe.

Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2006 (wybrane rozdziały).

Grzeczność nasza i obca, red. M. Marcjanik, Warszawa 2005.

Marcjanik M., Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2007.

M. Marcjanik, Słownik językowego savoir-vivre’u, Warszawa 2014.

M. Marcjanik, Mówimy uprzejmie. Poradnik językowego savoir-

-vivre’u, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.

Metody weryfikowania osiągnięcia efektów:

1. Kontrola końcowa w postaci pracy projektowej lub innego zadania realizowanego w postaci prezentacji. W1, W2, W3, U1, U2, U3, K2

2. Kontrola bieżących postępów studenta na zajęciach, oceniana bieżąco na podstawie wykonanych ćwiczeń. W1, W2, W3, U1, U2, U3, K1, K2

Kryteria oceniania:

1. Wyniki końcowej pracy kontrolnej.

2. Aktywność studenta na zajęciach (ocenianie bieżące na podstawie wykonanych ćwiczeń).

3. Obecność na zajęciach w wymiarze nie mniejszym niż 80%.

Skala oceniania:

Bardzo dobry – 91-100%

Dobry plus – 81-90%

Dobry – 71-80%

Dostateczny plus – 61-70%

Dostateczny – 51-60%

Niedostateczny – 50% i mniej

Brak