Historia literatury polskiej – literatura oświecenia

Brak. Pożądane jest dla lepszego opanowania zagadnień, aby student/ka zaliczył/a wcześniej historię literatury staropolskiej, posiadał/a podstawową wiedzę z zakresu historii powszechnej i historii Polski oraz dysponował/a ogólną wiedzą o literaturze powszechnej.

przedmiot obowiązkowy

Student/ka za zaliczenie przedmiotu uzyskuje 3 punkty ECTS, odpowiadające nakładowi ok. 90 godzin pracy, z tego:

2 pkt ECTS za udział w zajęciach (60 godzin pracy)

oraz 1 pkt ECTS ( 30 godzin pracy) za pracę indywidualną: przygotowanie się do zajęć, pisanie pracy zaliczeniowej i przygotowywanie się do prac sprawdzających wiedzę.

K_W01; K_W04; K_W06; K_W07

Student/ka po ukończeniu zajęć:

1. zna podstawową terminologię literaturoznawczą związana z oświeceniem, rozumie jej źródła, jak również potrafi się nią posługiwać (klasycyzm, sentymentalizm, rokoko, dowcip, gust)

2. ma elementarną wiedzę o periodyzacji literatury polskiej okresu oświecenia i jej głównych tendencjach rozwojowych, związkach z literaturą powszechną, głównie francuską (oświecenie ludwikowskie, stanisławowskie, porozbiorowe)

3. ma uporządkowaną wiedzę o literackich i pozaliterackich (historycznych, filozoficznych, społecznych, ideologicznych, kulturowych) kontekstach literatury "wieku świateł" kształtujących procesy jej tworzenia i odbioru (libertynizm, deizm, ateizm, fizjokratyzm, utopia, eskapizm)

4. zna najważniejsze zjawiska i ośrodki życia literackiego i kulturalnego omawianego okresu (Wersal, Puławy, Powązki, Warszawa, Wilno).

K_U02; K_U10; K_U18

Student/ka po ukończeniu zajęć:

1. posiada elementarne umiejętności analizy i interpretacji dzieł literackich z "wieku świateł" ze wskazaniem i wykorzystaniem właściwych kontekstów literackich i pozaliterackich

2. potrafi pisać teksty poświęcone literaturze oświecenia oraz formułować krytyczne wypowiedzi – ustne i pisemne z wykorzystaniem bogatego słownictwa i specyficznej dla filologii polskiej terminologii; robi to z wykazaniem samodzielnego myślenia, umiejętności argumentowania i wyrażania sądów w mowie i piśmie

3. potrafi zabierać głos w dyskusji, używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie filologii polskiej, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów.

K_K01; K_K08, K_K13

Student/ka po ukończeniu zajęć:

1. wykazuje aktywność na zajęciach, odznacza się wytrwałością w realizacji powierzonych zadań

2. ma przekonanie o wadze zachowania działań profesjonalnych, jest zdolny/a do refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej

3. ma świadomość rangi literatury "wieku świateł" i jej zasług dla kultury polskiej i europejskiej.

Metody dobrane przez osobę prowadzącą zajęcia.

- pokaz

- opis
- wykład konwersatoryjny

- klasyczna metoda problemowa
- panelowa
- referatu

- metody oparte na współpracy
- metody rozwijające refleksyjne myślenie
- metody służące prezentacji treści
- metody wymiany i dyskusji

Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta/ki z podstawowym zakresem wiedzy o literaturze polskiego oświecenia w perspektywie komparatystycznej; prezentacja wybranych tekstów literackich; rozwijanie umiejętności pogłębionej analizy i interpretacji utworów literackich przy wykorzystaniu najnowszych narzędzi badawczych i ustaleń specjalistów zajmujących się "wiekiem świateł"; rozbudzenie zainteresowania epoką oraz próba przełamania stereotypów.

Kurs ma za zadanie wprowadzić słuchaczy w najistotniejsze zagadnienia oświecenia literackiego, traktowanego jako pewna całość o zmiennej dynamice. Osoby prowadzące konwersatoria skoncentrują się na najważniejszych dla oświecenia zjawiskach artystycznych. Zagadnienia zostały uporządkowane według kryteriów genologicznych, chronologicznych i biograficznych. Skupiono się na twórczości najwybitniejszych twórców epoki.

Refleksja badawcza obejmuje następujące zagadnienia szczegółowe:

- główne tematy, gatunki, mity, toposy literatury polskiego oświecenia z uwzględnieniem tradycji epok dawnych i kultury grecko-rzymskiego antyku,

- najważniejsze dzieła literackie polskiego oświecenia, biogramy wybranych twórców (Krasicki, Naruszewicz, Trembecki, Karpiński, Kniaźnin, Węgierski), prądy literackie (klasycyzm, sentymentalizm, rokoko),

- teatr i dramat polskiego oświecenia - utwory, twórcy (Bohomolec, Zabłocki, Bogusławski, Feliński, Niemcewicz). Rozwój sceny narodowej. Mecenat Stanisława Augusta Poniatowskiego,

- oświecenie porozbiorowe. Mit w kulturze i w literaturze. Preromantyzm,

- powieść polska XVIII i pierwszej połowy XIX w. w kontekście europejskim w poetykach normatywnych i praktyce literackiej (Krasicki, Krajewski, Mostowska, Wirtemberska),

- literatura polska w kontekście europejskim. Uniwersalizm i rodzimość.

Osiągnięcie efektów kształcenia zakładanych dla przedmiotu wymaga nakładu ok. 50 godzin pracy studenta.

M. Klimowicz, Literatura Oświecenia, Warszawa 1988 i wyd następne.

M. Klimowicz, Oświecenie, Warszawa 1977 i wyd. następne.

Słownik literatury polskiego oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Wrocław 1977 i wyd. następne (wybrane hasła).

D. Outram, Panorama Oświecenia, Warszawa 2008.

"Świat poprawiać-zuchwałe rzemiosło". Antologia poezji polskiego oświecenia, oprac. T. Kostkiewiczowa, Z. Goliński, Warszawa 1981 i wyd. następne

Przygotowanie pracy zaliczeniowej w formie rozprawki lub eseju na koniec semestru – weryfikuje efekty kształcenia z kategorii wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne: W1, W4, W6, W7, U2, U10, U18, K1, K8, K13. Aktywny udział w zajęciach, przygotowywanie mikroanaliz wybranych tekstów literackich w trakcie zajęć i sprawdziany pisemne. Ocena uwzględnia wiedzę, umiejętności i inne kompetencje - W1, W6, W7, U2, U10, U18, K1, K8, K13.

Brak.