Wstęp do językoznawstwa
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2506-s1POL1Z-WDJ |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0232) Literatura i językoznawstwo
|
Nazwa przedmiotu: | Wstęp do językoznawstwa |
Jednostka: | Wydział Humanistyczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
1.00 (zmienne w czasie)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Przedmiot rozpoczynający kurs językoznawstwa. Wskazana jest wiedza z zakresu nauki o języku nabyta na wcześniejszych etapach kształcenia. |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot obowiązkowy |
Całkowity nakład pracy studenta: | Student w trakcie realizacji przedmiotu uzyskuje 2 punkty ECTS w następującym układzie: 1) uczestnictwo w wykładzie - 15 godzin (1 ECTS) 2) bezpośredni kontakt z prowadzącym w ramach konsultacji - 4 godziny (0,5 ECTS) 3) samodzielne przygotowanie się do zaliczenia - 8 godzin (0,5 ECTS) |
Efekty uczenia się - wiedza: | Student: W1: posługuje się podstawową terminologią opisów językowych - K_W01; W2: wyjaśnia pojęcie języka naturalnego oraz charakteryzuje właściwości jemu przypisywane - K_W11; W3: zna podsystemy języka i potrafi rozpoznawać elementy do nich należące - K_W13; W4: opisuje główne paradygmaty badań lingwistycznych - K_W14. |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Student: U1: charakteryzuje miejsce nauki o języku na tle innych paradygmatów naukowych - K_U04. |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Student: K1: ma świadomość powiązań językoznawstwa z innymi dziedzinami wiedzy i charakteryzuje miejsce nauki o języku w różnych paradygmatach naukowych - K_K03. |
Metody dydaktyczne: | Wykład wykorzystuje zasadniczo podające i eksponujące metody dydaktyczne, w sposób szczególny stosowany jest pokaz multimedialny oraz sproblematyzowana charakterystyka przedmiotu opisu. |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - wykład informacyjny (konwencjonalny) |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - klasyczna metoda problemowa |
Skrócony opis: |
Wykład ma za zadanie zaznajomić studentów z podstawami teoretycznymi i metodologicznymi językoznawstwa. Wprowadza pojęcia i wyjaśnia metody stosowane w dalszych studiach językoznawczych. |
Pełny opis: |
Prowadzony wykład inicjuje rozważania na temat języka realizowane na studiach polonistycznych, jak również wprowadza podstawową terminologię przydatną w procesie przyswajania wiedzy językoznawczej. W tym zakresie podejmowane są następujące zagadnienia szczegółowe: 1) Język naturalny - jego cechy i relacje do innych systemów semiotycznych; definicja języka; mówienie a język; system językowy i jego konwencjonalność; funkcje języka i wypowiedzi; pojęcie komunikacji językowej; problem konwencji i konwencjonalności elementów językowych. 2) Struktura systemu językowego; podsystem fonologiczny, morfologiczny, składniowy i ich wzajemne zależności; słownik a gramatyki; sposoby wyodrębniania jednostek różnych podsystemów językowych; mechanizmy tworzenia wyrażeń złożonych w obrębie różnych podsystemów; problem jednostki leksykalnej. 3) Metodologiczne problemy językoznawstwa; językoznawstwo synchroniczne i diachroniczne; wewnętrzne i zewnętrzne; teoretyczne i opisowe; porównawcze i kontrastywne; Językoznawstwo teoretyczne i jego praktyczne zastosowanie - pedagogika językowa, kultura języka, językoznawstwo informatyczne; językoznawstwo a inne dziedziny nauki; językoznawstwo a badania nad sztuczną inteligencją. 4) Główne przełomy w językoznawstwie; paradygmaty nauki - indukcjonizm, weryfikacjonizm, falsyfikacjonizm, postmodernizm i ich przejawy w badaniach językoznawczych. Walka paradygmatów naukowych i ich wzajemne oddziaływanie. |
Literatura: |
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. I. Bobrowski, Składniowy model polszczyzny, Kraków 2005. 2. I. Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998. 3. A. Bogusławski, O Zasadach rejestracji jednostek języka, Poradnik Językowy 1976, z. 8, s. 356-364. 4. A. Bogusławski, O pojęciu wyjaśniania i wyjaśnianiu w lingwistyce, Biuletyn PTJ XL, 1983, s. 45-51. 5. R. Grzegorczykowa, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007. 6. A. Heinz, Dzieje językoznawstwa w zarysie, Warszawa 1978. 7. J. Lyons, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 1976. 8. M. Szupryczyńska, Wstęp do językoznawstwa, Toruń 1989. 9. P. Żmigrodzki, Metalingwistyka jako krytyka idei i tekstów językoznawczych, Polonica XXII-XXIII, s. 5-18. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1. J. D. Apresjan, Koncepcje i metody współczesnej lingwistyki strukturalnej, Warszawa 1971. 2. J. Bańczerowski, J. Pogonowski, T. Zgółka, Wstęp do językoznawstwa, Poznań 1982. 3. Grochowski M., 1993, Konwencje semantyczne a definiowanie wyrażeń językowych, Warszawa. 4. C. Lachur, Zarys językoznawstwa ogólnego, Opole 2004. 5. M.A. Paveau, G. E. Sarfati, Wielkie teorie językoznawcze. Od językoznawstwa historyczno-porównawczego do pragmatyki, przekł. Iwona Piechnik, Kraków 2009. 6. L. Zawadowski, Lingwistyczna teoria języka, Warszawa 1966. |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach oraz sprawdzian końcowy w postaci testu zaliczany na zakończenie wykładu. Dodatkowo wiedza z zakresu wstępu do językoznawstwa egzekwowana jest w ramach egzaminu z gramatyki opisowej zdawanego przez studentów po II roku studiów. Zakładane efekty kształcenia są weryfikowane w następujący sposób: Zaliczenie końcowe (test) - W1, W2, W3, W4, U1; Aktywne uczestnictwo - K1. |
Praktyki zawodowe: |
Brak |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marek Wiśniewski | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Wykład - Zaliczenie na ocenę |
|
Uwagi: |
w cyklu 2020/2021 wykład ze wstępu do językoznawstwa prowadzony jest w trybie zdalnym na platformie Microsoft Teams w poniedziałki w godzinach od 15.50 do 16.35. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny ze sprawdzianu pisanego przez słuchaczy w czasie ostatniego wykładu. Sprawdzian zorganizowany zostanie jako zadanie przesłane studentom na wspomnianej wyżej platformie. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.