Adiustacja tekstów

Wskazana jest znajomość podstaw kultury języka i wypowiedzi oraz zasad ortograficznych i interpunkcyjnych.

przedmiot pomocniczy

Student za realizację przedmiotu uzyskuje 1 punkt ECTS:

1) Godziny realizowane w trakcie zajęć przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego - 15 godzin (0,75 ECTS);

2) Godziny realizowane przez studenta samodzielnie (bez udziału nauczyciela akademickiego - 4 godziny (0,25 ECTS).

Student:

W1: rozumie potrzebę ochrony własności intelektualnej - K_W11

Student:

U1: potrafi sprawnie posługiwać się znakami adiustacyjnymi - K_U15;

U2: rozpoznaje błędy o charakterze językowym i redakcyjno-technicznym - K_U12, K_U15;

U3: umie skonstruować dokument poprawny pod względem językowym i typograficznym - K_U12;

Student:

K1: przeprowadza samodzielnie pełną korektę typograficzno-językową - K_K05.

Zajęcia o charakterze laboratoryjnym.

- pogadanka
- wykład konwersatoryjny

- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- laboratoryjna
- projektu
- studium przypadku

Proponowany przedmiot uzupełnia program specjalizacji dziennikarskiej o umiejętności praktyczne związane ze składem i korektą tekstów. W szczególności studenci doskonalą umiejętności w zakresie redakcji językowej dłuższych tekstów - artykułów, fragmentów książek itp. oraz wyrabiają w sobie umiejętność konstruowania językowej (stylistycznej i ortograficznej) oraz techniczno-typograficznej strony przygotowywanego tekstu. Czynności te dotyczą profesjonalnego poziomu normy językowej współczesnej polszczyzny.

Program zajęć wychodzi od zwięzłego przedstawienia aspektów pracy osoby przeprowadzającej korektę tekstu, aby w sposób szczegółowy charakteryzować poszczególne etapy tego procesu. Proponuje się tym samym studentom podjęcie rozważań w zakresie kilku bloków problemowych:

1) Wybrane problemy korekty ortograficzno-interpunkcyjnej; zakres stosowania znaków interpunkcyjnych; pisownia łączna i rozłączna; zbiegi znaków interpunkcyjnych; sygnały delimitacyjne; funkcje edytorskie znaków pisarskich.

2) System komunikacyjny adiustatora; spotykane zestawy znaków korekty; problem rozstrzygnięć Polskiego Komitetu Normalizacyjnego a praktyka wydawnicza; sposób nanoszenia poprawek w tekstach publikacji; zasady przeprowadzania korekty autorskiej i wydawniczej.

3) Czynności adiustacyjne związane z techniczno-redakcyjną stroną tekstu; cechy składu wpływające na estetykę publikacji i sposoby operowania nimi; czcionka i jej wpływ na subiektywny odbiór tekstu; łączenie krojów pisma; podstawowe błędy składu; spisy bibliograficzne i indeksy; materiały uzupełniające tekst główny; cechy typograficzne dokumentów różnych typów.

Bańko M. (red.), Polszczyzna na co dzień, PWN, Warszawa 2006.

Chwałkowski R., 2002, Typografia typowej książki, Gliwice.

Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, 2001, red. K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa.

Gajda W., Łącznik, półpauza oraz myślnik, 2005.

Jadacka H., 2007, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa.

Jadacka H., Markowski A., 2008, Zdunkiewicz-Jedynak D., Poprawna polszczyzna, Warszawa.

Karpowicz T., 2009, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa.

Lamport L., 2004, LaTeX. System opracowywania dokumentów, Warszawa.

Markowski A., 2007, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa.

Markowski A, red. Wielki słownik poprawnej polszczyzny, Warszawa 2011.

Williams R., 2003, Jak składać tekst, Gliwice.

Williams R., 2003, Komputerowy skład tekstu, Gliwice.

Williams R., 2011, Typografia od podstaw. Projekty z klasą, Gliwice.

Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, wydanie III, Warszawa 2010.

Wolański A., 2008, Edycja tekstów, Warszawa.

Normy:

PN-73/P-55009 Pisma drukarskie: klasyfikacja i metody określania cech strukturalnych pism łacińskich;

PN-81/P-55025 Maszynopis wydawniczy książek, broszur i czasopism;

PN-72/P-55036 Znaki korektorskie i wykonywanie korekty drukarskiej;

PN-83/P-55366 Zasady składania tekstów w języku polskim;

BN-76/7440-03 Zasady formowania kolumn książek, broszur i czasopism;

BN-66/7440-06 Zasady składania i formowania tabel.

Podstawą zaliczenia jest test końcowy, podczas którego studenci wykazują się umiejętnością przeprowadzania wielostronnej korekty tekstu - W1, U1, U2;

Dodatkowo w trakcie zajęć studenci wykonują krótkie prace korektorskiej, pomagające praktycznie opanować aktualnie omawiane umiejętności adiustacyjne - U3, K1;

Aktywnie uczestniczy w zajęciach - K1.

Brak