Komputery w terapii logopedycznej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2508-s1LOG2L-KTL |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0611) Computer use
|
Nazwa przedmiotu: | Komputery w terapii logopedycznej |
Jednostka: | Wydział Humanistyczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | brak |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot obowiązkowy |
Całkowity nakład pracy studenta: | Za realizowany przedmiot student uzyskuje 2 punkty ECTS w następującym układzie: 1) Godziny realizowane w pracowni komputerowej przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego - 15 godzin (0,7 ECTS); 2) Godziny przeznaczone na indywidualne konsultacje i pracę zdalną – 10 godzin (0,5 ECTS) 3) Godziny realizowane bez udziału nauczyciela akademickiego podczas wykonywania zadań praktycznych poza pracownią oraz przygotowywania się do zaliczenia - 20 godzin (0,8 ECTS). Łącznie 45 godz. – 2 ECTS |
Efekty uczenia się - wiedza: | Student: W1: korzysta - zgodnie z prawem autorskim - z oprogramowania komputerowego (K_W01) W2: zna oprogramowanie wspomagające terapię logopedyczną (K_W03) |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Student: U1: potrafi korzystać z relacyjnych baz danych oraz projektuje proste aplikacje bazodanowe - K_U02; U2: obsługuje oprogramowanie wspierające terapię logopedyczną - K_U02; U3: korzysta z narzędzi do wyszukiwania rozwiązań problemów logopedycznych- K_U03; U4: umie korzystać z różnego typu źródeł (w wersji tradycyjnej oraz elektronicznej) w celu wyszukiwania, selekcjonowania i użytkowania informacji - K_U03, U5: potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii (ICT) – K_U04, |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Student: K1: współpracuje z grupą przy realizacji zadań projektowych - K_01, K2: ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia – K_K03, K3: ma przekonanie o wadze zachowania działań profesjonalnych, jest zdolny do refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej – K_K04. |
Metody dydaktyczne: | Zajęcia mają zasadniczo charakter praktyczny, stąd nacisk jest położony za metody o takim charakterze. Realizowane jest to przez pracę własną - prowadzoną przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego - na podstawie zestawu ćwiczeń oraz pracę zespołową nad przykładowymi projektami. Metody dydaktyczne podające: wykład konwersatoryjny Metody dydaktyczne poszukujące: ćwiczeniowa, klasyczna metoda problemowa, laboratoryjna, projektu, studium przypadku |
Metody dydaktyczne podające: | - wykład konwersatoryjny |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - ćwiczeniowa |
Skrócony opis: |
Zadaniem prowadzonych zajęć jest zapoznanie studentów w programami komputerowymi wspomagającymi pracę logopedy. W tym zakresie omawia się głównie aplikacje służące do pracy z osobami z dysfunkcjami (m.in. Logo-gry, Speech Viewer) oraz narzędzia wyszukujące. |
Pełny opis: |
W trakcie zajęć studenci nabywają umiejętności wykorzystania komputera w pracy logopedycznej. Szczególnie zwraca się uwagę na aplikacje służące: kształceniu percepcji wzrokowej i słuchowej; sfery ruchowej; koordynacji wzrokowo–słuchowo-ruchowej; stymulacji rozwoju opóźnionych funkcji; wsparciu technik szkolnych: nauki pisania, czytania i matematyki na różnych poziomach; rozwijaniu mowy. W sposób szczególny omawia się aplikacje wykorzystywane przy pracy z dziećmi z wadą słuchu (Mówiące obrazki, Logo-gry, Speech Viewer), z dziećmi niemówiącymi (Bliss, piktogramy) czy z dziećmi upośledzonymi umysłowo (Owoce, Litery, Figury). Omawia się również zasady pracy z oprogramowaniem do diagnozy i terapii logopedycznej. |
Literatura: |
Literatura podstawowa J. Surowaniec: Technika komputerowa w zapobieganiu trudnościom w nauce czytania i pisania. Materiały Ogólnopolskiej Konferencji Logopedycznej, Gdańsk 1994. S. Juszczyk, W. Zając: Komputerowa edukacja dzieci z zaburzeniami w czytaniu i pisaniu. Śląsk, Katowice 1997. J. Gruba: Komputer w terapii logopedycznej dzieci upośledzonych umysłowo. "Komputer w Edukacji" 1997, nr 3-4. B. Siemieniecki: Komputerowa diagnostyka i terapia pedagogiczna - zarys problemów. [w:] B. Siemieniecki (red.): Komputer w diagnostyce i terapii pedagogicznej. A. Marszałek. Toruń 1999 Literatura uzupełniająca S. Juszczyk: Komputer w edukacji i rewalidacji osób niepełnosprawnych. "Auxilium Sociale" 1997, nr 2-3. Juszczyk, P. Gruba, Komputer w edukacji wczesnoszkolnej, Życie Szkoły, 2 (1996) . M. Braun-Gałkowska, Gry komputerowe a psychika dziecka, Edukacja i Dialog, 9 (1997). |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie przedmiotu zawiera kilka elementów składowych: Praktyczne zaliczenie w pracowni komputerowej - W1, W2, U1, U2, U3, U5; Samodzielna realizacja ćwiczenia praktycznego - U1, U4; Aktywne uczestnictwo w zajęciach - K1, K2, K3 Skala oceniania: Bardzo dobry – 91-100% Dobry plus – 81-90% Dobry – 71-80% Dostateczny plus – 61-70% Dostateczny – 51-60% Niedostateczny – 50% i mniej |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.