Kultura audiowizualna

Godziny kontaktowe:

30 g. - praca na seminarium

15 g. - konsultacje

Praca własna studenta: 30 g.

lub

30 g. - praca na seminarium

35 g. - konsultacje

Praca własna studenta: 60 g.

Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej kulturoznawstwa i potrafi ją rozwijać w działalności profesjonalnej i zawodowej. [K_W01]

Student ma poszerzoną wiedzę dotyczącą metodologii badań kulturoznawczych, kontekstów historycznych, ideologicznych, społecznych, filozoficznych istotnych dla badań humanistycznych i kulturowych. [K_W03]

Student ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, ośrodkach i szkołach badawczych w zakresie wybranych nauk humanistycznych, szczególnie kulturoznawstwa i nauk o sztuce. [K_W06]

Student zna aktualny stan badań nad kulturą i sztuką współczesną; posiada wiedzę na temat najnowszych tendencji badawczych dotyczących historii kultury i sztuki. [K_W15]

Student posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod konstruowanie metod badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie antropologii kultury, filmoznawstwa, teatrologii. [K_U02]

Student posiada pogłębioną umiejętność przygotowania różnych prac pisemnych w języku polskim i języku obcym. [K_K09]

- pokaz

- wykład informacyjny (konwencjonalny)

- wykład informacyjny (konwencjonalny)

Przedmiotem wykładu jest kultura audiowizualna ujmowana w kategoriach historycznych (jej rozwój i kształtowanie się na przestrzeni dziejów), problemowych (tradycyjne i nowe media, społeczne oddziaływanie etc.) oaz metodologicznych (metody krytycznej analizy oraz badania przejawów kultury audiowizualnej).

Kultura audiowizualna jest istotnym składnikiem "bycia człowieka w świecie" kształtując możliwości i ograniczenia procesu komunikacji społecznej. Jej przejawy obejmują niemal wszystkie aspekty kultury współczesnej: media, sztukę, pedagogikę, politykę etc. Umiejętność krytycznej analizy oraz rozpoznawania elementów kultury audiowizualnej " w działaniu" staje się jedną z najistotniejszych obecnie kompetencji społecznych. Wykład ujmuje kulturę audiowizualną w kategoriach historycznych (jej rozwój i kształtowanie się na przestrzeni dziejów), problemowych (tradycyjne i nowe media, społeczne oddziaływanie etc.) oaz metodologicznych (metody krytycznej analizy oraz badania przejawów kultury audiowizualnej).

J. Sterne, The Audible Past. Cultural Origins of Sound Reproduction, Duke University Press 2003.

Ch. Migone, Sonic Somatic: Performances of the Unsound Body, Errant Bodies 2012.

J. Attali, Noise: The Political Economy of Music, University of Minnesota, 1985.

B. Labelle, Acoustic Territories. Sound Culture and Everyday Life, Continuum 2010.

A. Licht, Sound Art. Beyond Music, Between Categories, Rizzoli 2007.

Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, wybór: Ch. Cox i D. Warner, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2010.

G. Didi-Huberman, Obrazy mimo wszystko, tłum. M. Kubiak Ho-Chi, Universitas, 2008

J. Berger, Sposoby widzenia, przeł. M. Bryl, Warszawa 2008.

N. Mirzoeff, Jak zobaczyć świat, przeł. Ł. Zaremba-Bielawski, Kraków 2016.

H. Foster, Powrót realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, przeł. M. Borowski, M. Sugiera, Kraków 2010.

D. Brzostek, Nasłuchiwanie hałasu. Audioantropologia między ekspresją a doświadczeniem, Toruń 2014.

R. M. Schafer, The Soundscape. Our Sonic Environment and the Tuning of the World, Destiny Books 1994.

Uczestnictwo w zajęciach (nie więcej niż trzy nieobecności); egzamin.