Logika

brak

1. Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: 15 + 2

2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta: 30

3. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania: 10

4. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej (-ych) praktyki (praktyk): 0

Suma: 57 h; 2 pkt ECTS

Wie: podstawowe zagadnienia z zakresu logiki, teorii argumentacji, sylogistyki, rachunku zdań.

Umie: poprawnie rozumować, argumentować, oceniać argumenty i rozumowania.

Posiada: kompetencję stosowania metod logiki do oceny poprawności rozumowań i argumentów; kompetencję pracy w grupie i występowania przed audytorium.

Rozwiązywanie zadań; dyskusja, wykład.

- opis
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny

- ćwiczeniowa
- laboratoryjna

- gry i symulacje
- metody ewaluacyjne
- metody odnoszące się do autentycznych lub fikcyjnych sytuacji
- metody rozwijające refleksyjne myślenie
- metody służące prezentacji treści
- metody wymiany i dyskusji

Logika zajmuje się oceną poprawności argumentów i wnioskowań stanowiących podstawę wszelkiej wiedzy naukowej, filozoficznej czy prawniczej. Identyfikuje ona warunki, pod którymi niemożliwym jest, aby wnioski wysuwane przez nas w tych dziedzinach działalności poznawczej były fałszywe, jeżeli przesłanki, od których wychodzimy, są prawdziwe. Logika wskazuje, które z naszych rozumowań są poprawne formalnie, a którym nie przysługuje ów atrybut – warunek konieczny prawdziwości wszelkich twierdzeń czy teorii. Celem niniejszego kursu jest zapoznanie się oraz opanowanie w praktyce części metod, za pomocą których logika dokonuje takowej oceny poprawności naszych wnioskowań. Ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na wykorzystaniu metod sylogistyki do oceny poprawności formułowanych przez nas argumentów.

Logika zajmuje się oceną poprawności argumentów i wnioskowań stanowiących podstawę wszelkiej wiedzy naukowej, filozoficznej czy prawniczej. Identyfikuje ona warunki, pod którymi niemożliwym jest, aby wnioski wysuwane przez nas w tych dziedzinach działalności poznawczej były fałszywe, jeżeli przesłanki, od których wychodzimy, są prawdziwe. Logika wskazuje, które z naszych rozumowań są poprawne formalnie, a którym nie przysługuje ów atrybut – warunek konieczny prawdziwości wszelkich twierdzeń czy teorii. Celem niniejszego kursu jest zapoznanie się oraz opanowanie w praktyce części metod, za pomocą których logika dokonuje takowej oceny poprawności naszych wnioskowań. Ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na wykorzystaniu metod sylogistyki do oceny poprawności formułowanych przez nas argumentów.

Spis tematów:

1. Pojęcie sylogizmu: pojęcie argumentu; pojęcie terminu kategorycznego; pojęcie przesłanki; pojęcie przesłanki mniejszej i większej; termin mniejszy i większy; forma standardowa sylogizmu; tryby i figury sylogizmu etc.

2. Ocena poprawności sylogizmów 1: pojęcie poprawności formalnej; pojęcie poprawności materialnej; ocena poprawności sylogizmów z boole’owskiego punktu widzenia; metoda diagramów Venna etc.

3. Ocena poprawności sylogizmów 2: ocena poprawności sylogizmów z arystotelesowskiego punktu widzenia; pojęcie implikacji egzystencjalnych i błędu egzystencjalnego; warunki zastosowania arystotelesowskiego punktu widzenia; metoda diagramów Venna etc.

4. Ocena poprawności sylogizmów 3: ocena poprawności sylogizmów z obu punktów widzenia; tabela poprawnych form sylogistycznych; metoda diagramów Venna etc.

5. Ocena poprawności sylogizmów 4: metoda strukturalna z boole’owskiego punktu widzenia; rodzaje błędów formalnych w rozumowaniu.

6. Ocena poprawności sylogizmów 5: metoda strukturalna z arystotelesowskiego punktu widzenia oraz z obu punktów widzenia; rodzaje błędów formalnych w rozumowaniu.

7. Redukcja terminów, entymematy, polisylogizmy.

8. Wprowadzenie do klasycznego rachunku zdań.

9. Kolokwium końcowe.

Literatura obowiązkowa:

J. Bremer, Wprowadzenie do logiki, WAM, Kraków 2004.

D. Kelley, The Art. Of Reasoning. With Symbolic Logic, W.W. Norton & Company, New York 1990.

P. Hurley, A concise introduction to logic, eleventh edition, Wadsworth, Cengage Learning, Boston, 2012.

T. Kotarbiński, Kurs logiki dla prawników, PWN, Warszawa 1953.

O. Nawrot, Wprowadzenie do logiki dla prawników; wydanie dowolne.

B. Stanosz, Ćwiczenia z logiki, PWN, Warszawa 1998.

Z. Ziembiński, Logika praktyczna, PWN, Warszawa 2009.

Literatura uzupełniająca:

K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, PWN, Warszawa 1974.

N. Łubnicki, Nauka poprawnego myślenia, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1987.

G. Malinowski, Logika ogólna, PWN, Warszawa 2010.

R. Smullyan, Dama czy tygrys, Książka i Wiedza, Warszawa 1995.

Forma zaliczenia ćwiczeń: Aktywność (pisemna lub ustna) oraz kolokwium końcowe w formie testu jednokrotnego wyboru z możliwością pytań otwartych.

Zasady oceny:

1. Ocena z kolokwium:

50%-60% poprawnych odpowiedzi – ocena dostateczna (3)

61%-69% – dostateczna plus (3+)

70%-80% – dobra (4)

81%-89% – dobra plus (4+)

90%-100% – bardzo dobra (5)

2. Ocena z aktywności:

Od 0 do 14 punktów. Na jednych zajęciach można uzyskać od 0 do 2 punktów za aktywność.

7-8 punktów – ocena dostateczna (3)

9 punktów – ocena dostateczna plus (3+)

10-11 punktów – ocena dobra (4)

12 punktów – ocena dobra plus (4+)

13-14 punktów – ocena bardzo dobra (5)

3. Ocena końcowa: (ocena z kolokwium + ocena z aktywności)/2 = ocena końcowa. Przy czym ocena niedostateczna liczona jest do powyższej średniej jako 0.

nie dotyczy

Logika zajmuje się oceną poprawności argumentów i wnioskowań stanowiących podstawę wszelkiej wiedzy naukowej, filozoficznej czy prawniczej. Identyfikuje ona warunki, pod którymi niemożliwym jest, aby wnioski wysuwane przez nas w tych dziedzinach działalności poznawczej były fałszywe, jeżeli przesłanki, od których wychodzimy, są prawdziwe. Logika wskazuje, które z naszych rozumowań są poprawne formalnie, a którym nie przysługuje ów atrybut – warunek konieczny prawdziwości wszelkich twierdzeń czy teorii. Celem niniejszego kursu jest zapoznanie się oraz opanowanie w praktyce części metod, za pomocą których logika dokonuje takowej oceny poprawności naszych wnioskowań. Ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na wykorzystaniu metod sylogistyki do oceny poprawności formułowanych przez nas argumentów.

Logika zajmuje się oceną poprawności argumentów i wnioskowań stanowiących podstawę wszelkiej wiedzy naukowej, filozoficznej czy prawniczej. Identyfikuje ona warunki, pod którymi niemożliwym jest, aby wnioski wysuwane przez nas w tych dziedzinach działalności poznawczej były fałszywe, jeżeli przesłanki, od których wychodzimy, są prawdziwe. Logika wskazuje, które z naszych rozumowań są poprawne formalnie, a którym nie przysługuje ów atrybut – warunek konieczny prawdziwości wszelkich twierdzeń czy teorii. Celem niniejszego kursu jest zapoznanie się oraz opanowanie w praktyce części metod, za pomocą których logika dokonuje takowej oceny poprawności naszych wnioskowań. Ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na wykorzystaniu metod sylogistyki do oceny poprawności formułowanych przez nas argumentów.

Spis tematów:

1. Pojęcie sylogizmu: pojęcie argumentu; pojęcie terminu kategorycznego; pojęcie przesłanki; pojęcie przesłanki mniejszej i większej; termin mniejszy i większy; forma standardowa sylogizmu; tryby i figury sylogizmu etc.

2. Ocena poprawności sylogizmów 1: pojęcie poprawności formalnej; pojęcie poprawności materialnej; ocena poprawności sylogizmów z boole’owskiego punktu widzenia; metoda diagramów Venna etc.

3. Ocena poprawności sylogizmów 2: ocena poprawności sylogizmów z arystotelesowskiego punktu widzenia; pojęcie implikacji egzystencjalnych i błędu egzystencjalnego; warunki zastosowania arystotelesowskiego punktu widzenia; metoda diagramów Venna etc.

4. Ocena poprawności sylogizmów 3: ocena poprawności sylogizmów z obu punktów widzenia; tabela poprawnych form sylogistycznych; metoda diagramów Venna etc.

5. Ocena poprawności sylogizmów 4: metoda strukturalna z boole’owskiego punktu widzenia; rodzaje błędów formalnych w rozumowaniu.

6. Ocena poprawności sylogizmów 5: metoda strukturalna z arystotelesowskiego punktu widzenia oraz z obu punktów widzenia; rodzaje błędów formalnych w rozumowaniu.

7. Redukcja terminów, entymematy, polisylogizmy.

8. Wprowadzenie do klasycznego rachunku zdań.

9. Kolokwium końcowe.

Literatura obowiązkowa:

J. Bremer, Wprowadzenie do logiki, WAM, Kraków 2004.

D. Kelley, The Art. Of Reasoning. With Symbolic Logic, W.W. Norton & Company, New York 1990.

P. Hurley, A concise introduction to logic, eleventh edition, Wadsworth, Cengage Learning, Boston, 2012.

T. Kotarbiński, Kurs logiki dla prawników, PWN, Warszawa 1953.

O. Nawrot, Wprowadzenie do logiki dla prawników; wydanie dowolne.

B. Stanosz, Ćwiczenia z logiki, PWN, Warszawa 1998.

Z. Ziembiński, Logika praktyczna, PWN, Warszawa 2009.

Literatura uzupełniająca:

K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, PWN, Warszawa 1974.

N. Łubnicki, Nauka poprawnego myślenia, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1987.

G. Malinowski, Logika ogólna, PWN, Warszawa 2010.

R. Smullyan, Dama czy tygrys, Książka i Wiedza, Warszawa 1995.

brak

Logika zajmuje się oceną poprawności argumentów i wnioskowań stanowiących podstawę wszelkiej wiedzy naukowej, filozoficznej czy prawniczej. Identyfikuje ona warunki, pod którymi niemożliwym jest, aby wnioski wysuwane przez nas w tych dziedzinach działalności poznawczej były fałszywe, jeżeli przesłanki, od których wychodzimy, są prawdziwe. Logika wskazuje, które z naszych rozumowań są poprawne formalnie, a którym nie przysługuje ów atrybut – warunek konieczny prawdziwości wszelkich twierdzeń czy teorii. Celem niniejszego kursu jest zapoznanie się oraz opanowanie w praktyce części metod, za pomocą których logika dokonuje takowej oceny poprawności naszych wnioskowań. Ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na wykorzystaniu metod sylogistyki do oceny poprawności formułowanych przez nas argumentów.

Logika zajmuje się oceną poprawności argumentów i wnioskowań stanowiących podstawę wszelkiej wiedzy naukowej, filozoficznej czy prawniczej. Identyfikuje ona warunki, pod którymi niemożliwym jest, aby wnioski wysuwane przez nas w tych dziedzinach działalności poznawczej były fałszywe, jeżeli przesłanki, od których wychodzimy, są prawdziwe. Logika wskazuje, które z naszych rozumowań są poprawne formalnie, a którym nie przysługuje ów atrybut – warunek konieczny prawdziwości wszelkich twierdzeń czy teorii. Celem niniejszego kursu jest zapoznanie się oraz opanowanie w praktyce części metod, za pomocą których logika dokonuje takowej oceny poprawności naszych wnioskowań. Ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na wykorzystaniu metod sylogistyki do oceny poprawności formułowanych przez nas argumentów.

Spis tematów:

1. Pojęcie sylogizmu: pojęcie argumentu; pojęcie terminu kategorycznego; pojęcie przesłanki; pojęcie przesłanki mniejszej i większej; termin mniejszy i większy; forma standardowa sylogizmu; tryby i figury sylogizmu etc.

2. Ocena poprawności sylogizmów 1: pojęcie poprawności formalnej; pojęcie poprawności materialnej; ocena poprawności sylogizmów z boole’owskiego punktu widzenia; metoda diagramów Venna etc.

3. Ocena poprawności sylogizmów 2: ocena poprawności sylogizmów z arystotelesowskiego punktu widzenia; pojęcie implikacji egzystencjalnych i błędu egzystencjalnego; warunki zastosowania arystotelesowskiego punktu widzenia; metoda diagramów Venna etc.

4. Ocena poprawności sylogizmów 3: ocena poprawności sylogizmów z obu punktów widzenia; tabela poprawnych form sylogistycznych; metoda diagramów Venna etc.

5. Ocena poprawności sylogizmów 4: metoda strukturalna z boole’owskiego punktu widzenia; rodzaje błędów formalnych w rozumowaniu.

6. Ocena poprawności sylogizmów 5: metoda strukturalna z arystotelesowskiego punktu widzenia oraz z obu punktów widzenia; rodzaje błędów formalnych w rozumowaniu.

7. Redukcja terminów, entymematy, polisylogizmy.

8. Wprowadzenie do klasycznego rachunku zdań.

9. Kolokwium końcowe.

Literatura obowiązkowa:

J. Bremer, Wprowadzenie do logiki, WAM, Kraków 2004.

D. Kelley, The Art. Of Reasoning. With Symbolic Logic, W.W. Norton & Company, New York 1990.

P. Hurley, A concise introduction to logic, eleventh edition, Wadsworth, Cengage Learning, Boston, 2012.

T. Kotarbiński, Kurs logiki dla prawników, PWN, Warszawa 1953.

O. Nawrot, Wprowadzenie do logiki dla prawników; wydanie dowolne.

B. Stanosz, Ćwiczenia z logiki, PWN, Warszawa 1998.

Z. Ziembiński, Logika praktyczna, PWN, Warszawa 2009.

Literatura uzupełniająca:

K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, PWN, Warszawa 1974.

N. Łubnicki, Nauka poprawnego myślenia, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1987.

G. Malinowski, Logika ogólna, PWN, Warszawa 2010.

R. Smullyan, Dama czy tygrys, Książka i Wiedza, Warszawa 1995.

brak

Logika zajmuje się oceną poprawności argumentów i wnioskowań stanowiących podstawę wszelkiej wiedzy naukowej, filozoficznej czy prawniczej. Identyfikuje ona warunki, pod którymi niemożliwym jest, aby wnioski wysuwane przez nas w tych dziedzinach działalności poznawczej były fałszywe, jeżeli przesłanki, od których wychodzimy, są prawdziwe. Logika wskazuje, które z naszych rozumowań są poprawne formalnie, a którym nie przysługuje ów atrybut – warunek konieczny prawdziwości wszelkich twierdzeń czy teorii. Celem niniejszego kursu jest zapoznanie się oraz opanowanie w praktyce części metod, za pomocą których logika dokonuje takowej oceny poprawności naszych wnioskowań. Ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na wykorzystaniu metod sylogistyki do oceny poprawności formułowanych przez nas argumentów.

Logika zajmuje się oceną poprawności argumentów i wnioskowań stanowiących podstawę wszelkiej wiedzy naukowej, filozoficznej czy prawniczej. Identyfikuje ona warunki, pod którymi niemożliwym jest, aby wnioski wysuwane przez nas w tych dziedzinach działalności poznawczej były fałszywe, jeżeli przesłanki, od których wychodzimy, są prawdziwe. Logika wskazuje, które z naszych rozumowań są poprawne formalnie, a którym nie przysługuje ów atrybut – warunek konieczny prawdziwości wszelkich twierdzeń czy teorii. Celem niniejszego kursu jest zapoznanie się oraz opanowanie w praktyce części metod, za pomocą których logika dokonuje takowej oceny poprawności naszych wnioskowań. Ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na wykorzystaniu metod sylogistyki do oceny poprawności formułowanych przez nas argumentów.

Spis tematów:

1. Pojęcie sylogizmu: pojęcie argumentu; pojęcie terminu kategorycznego; pojęcie przesłanki; pojęcie przesłanki mniejszej i większej; termin mniejszy i większy; forma standardowa sylogizmu; tryby i figury sylogizmu etc.

2. Ocena poprawności sylogizmów 1: pojęcie poprawności formalnej; pojęcie poprawności materialnej; ocena poprawności sylogizmów z boole’owskiego punktu widzenia; metoda diagramów Venna etc.

3. Ocena poprawności sylogizmów 2: ocena poprawności sylogizmów z arystotelesowskiego punktu widzenia; pojęcie implikacji egzystencjalnych i błędu egzystencjalnego; warunki zastosowania arystotelesowskiego punktu widzenia; metoda diagramów Venna etc.

4. Ocena poprawności sylogizmów 3: ocena poprawności sylogizmów z obu punktów widzenia; tabela poprawnych form sylogistycznych; metoda diagramów Venna etc.

5. Ocena poprawności sylogizmów 4: metoda strukturalna z boole’owskiego punktu widzenia; rodzaje błędów formalnych w rozumowaniu.

6. Ocena poprawności sylogizmów 5: metoda strukturalna z arystotelesowskiego punktu widzenia oraz z obu punktów widzenia; rodzaje błędów formalnych w rozumowaniu.

7. Redukcja terminów, entymematy, polisylogizmy.

8. Wprowadzenie do klasycznego rachunku zdań.

9. Kolokwium końcowe.

Literatura obowiązkowa:

J. Bremer, Wprowadzenie do logiki, WAM, Kraków 2004.

D. Kelley, The Art. Of Reasoning. With Symbolic Logic, W.W. Norton & Company, New York 1990.

P. Hurley, A concise introduction to logic, eleventh edition, Wadsworth, Cengage Learning, Boston, 2012.

T. Kotarbiński, Kurs logiki dla prawników, PWN, Warszawa 1953.

O. Nawrot, Wprowadzenie do logiki dla prawników; wydanie dowolne.

B. Stanosz, Ćwiczenia z logiki, PWN, Warszawa 1998.

Z. Ziembiński, Logika praktyczna, PWN, Warszawa 2009.

Literatura uzupełniająca:

K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, PWN, Warszawa 1974.

N. Łubnicki, Nauka poprawnego myślenia, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1987.

G. Malinowski, Logika ogólna, PWN, Warszawa 2010.

R. Smullyan, Dama czy tygrys, Książka i Wiedza, Warszawa 1995.

brak