Sztuka wojenna - terminologia, zasady, rozwój

- podstawowa znajomość historii wojskowej Polski i powszechnej od średniowiecza do współczesności.

150 godzin w tym:

- 30 godzin - udział w wykładzie,

- 120 godzin - praca własna studenta na podstawie zalecanej literatury przedmiotu

- student ma podstawową wiedzę o polskiej historii wojskowej i etapach rozwoju polskiej sztuki wojennej od średniowiecza do współczesności (K_W05)

- zna najważniejsze wydarzenia historyczne, które wpłynęły polską sztukę wojenną (K_W02)

- ma podstawową wiedzę o polskich siłach zbrojnych i uwarunkowaniach ich rozwoju od średniowiecza do współczesności (K-W06)

- zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej w kontekście etycznego postępowania (K_W10)

- student potrafi prawidłowo interpretować zjawiska odnoszące się do kwestii historycznych (dziejów oręża i polityki wojskowej) i sztuki wojennej od średniowiecza do współczesności (K_U01)

- student poprawnie stosuje poznaną terminologię z zakresu historii wojskowej i sztuki wojennej (K_U03)

- student potrafi samodzielnie odszukać informacje potrzebne w analizie i ocenie sytuacji polityczno-wojskowej Polski od średniowiecza do współczesności (K_K01)

- student potrafi myśleć i działać przedsiębiorczo i kreatywnie przy rozwiązywaniu zadań z zakresu bezpieczeństwa i obronności kraju (K_K05)

student krytycznie ocenia posiadaną wiedzę i jest w stanie zdiagnozować własne braki (K_K06)

- wykład konwersatoryjny

- wykład problemowy

- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

Wykład ma charakter monograficzny. Omówione na nim zostaną najistotniejsze kwestie terminologiczne, zasady sztuki wojennej i et5apy rozwoju sztuki wojennej ze szczególnym uwzględnieniem XX i XXI wieku.Celem wykładu jest poszerzenie wiedzy studenta w zakresie historii wojskowej i sztuki wojennej, terminologii wojskowej, uzmysłowienie roli wojska w zapewnieniu bezpieczeństwa państwa - w aspekcie zewnętrznym i wewnętrznym, nauczenie studenta myślenia historycznego, rozbudzenie zainteresowania problematyką wojska i bezpieczeństwa.

Wygłoszonych zostanie 15 wykładów dotyczących sztuki wojennej. Podzielone zostaną na trzy bloki: na pierwszym omówione zostanie terminologia (m.in.sztuka wojenna, strategia, sztuka operacyjna, taktyka, bitwa, bój, doktryna wojenna, wojna, rodzaje wojen, itd.). W drugim bloku podane zostaną podstawowe zasady sztuki wojennej, w trzecim bloku - przełomowe momenty w rozwoju sztuki wojennej. W całym cyklu będzie utrwalana terminologia wojskowa: definicja wojny, klasyfikacja wojen, doktryna wojenna, sztuka wojenna, potencjał wojenny i wojskowy, strategia, operacja, taktyka, podstawowe zasady sztuki wojennej, bronie i służby.

Literatura podstawowa:

- Chocha Bolesław, Julian Kaczmarek, Wojna i doktryna wojenna, Warszawa 1980.

- Clausewitz Carl von, O wojnie. Księga 1-8, Warszawa 1958 (I wydanie pod tytułem Vom Kriege ukończone w 1827 r.).

- Douhet Giulio, Panowanie w powietrzu, Warszawa 1965 (I wyd. pt. Il dominio Dell aria, napisana w 1921 r., uzupełniona w 1926 r.

- Drzewiecki Jan., Pióro Tadeusz, Problemy rozwoju sztuki wojennej, Warszawa 1956.

- Feret Stanisław, Polska sztuka wojenna 1918-1939, Warszawa 1975.

- Foch Ferdinand , Zasady sztuki wojennej (1897), wyd. pol. 1924)

- Foch Ferdynand, O prowadzeniu wojny, Warszawa 1925 (I wydanie Paryż 1899).

- B. H. Liddell Hart B. H., Strategia. Działania pośrednie, Warszawa 1959 (I wydanie pt. Strategy: the indirect approach, Nowy Jork 1954).

- Gotowała Jerzy, Splątane wiraże: taktyka walk i bitew powietrznych lotnictwa myśliwskiego wczoraj, dziś i jutro, Warszawa 1992.

- Gotowała jerzy , Lotnictwo we współczesnych konfliktach zbrojnych 1945-2003, Warszawa 2004.

- Hermann Henryk, Działania specjalne wczoraj – dziś – jutro, Toruń 2001.

- Jomini Henri, Zarys sztuki wojennej, Warszawa 1966 i 1968 [pierwsze wyd.Paryż 1830).

- Konecki Tadeusz, Krawczyk Edward, Ratajczyk Leonard, Historia wojskowości. Podręcznik dla wyższych szkół oficerskich, Warszawa 1971.

- Konieczny Stanisław, Strach i odwaga w działaniach bojowych, Warszawa 1964.

- Konieczny Stanisław, Panika wojenna, Warszawa 1969.

- Kozłowski Eligiusz, Wrzosek Mieczysław, Historia oręża polskiego 1795-1939, Warszawa 1984.

- Nowak Tadeusz, Wimmer Jan, Historia oręża polskiego 963-1795, Warszawa 1981.

- Nożko Kazimierz, Zasady współczesnej sztuki wojennej w systemie obronnym Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 191.

- Ratajczyk Leonard, Historia wojskowości. Podręcznik dla wyższych szkół oficerskich, Warszawa 1975

- Ratajczyk Leonard, Historia wojskowości, Warszawa 1980.

- Koziej Stanisław , Podstawy sztuki wojennej, Warszawa 1992 (AON).

- Koziej Stanisław, Teoria sztuki wojennej, Warszawa 1993.

- Kukiel Marian, Zarys historii wojskowości w Polsce, Warszawa 1921; Kraków 1929; Poznań 2006.

- Ludendorff Erich, Wojna totalna, Warszawa 1959 (I wyd. pt. Der Totale Krieg, 1935).

- Mossor Stefan, Sztuka wojenna w warunkach nowoczesnej wojny, Warszawa 1938, Warszawa 1945, Warszawa 1986.

- Orzechowski Jan, Dowodzenie i sztaby. T. I, Warszawa 1974, T. II: Od schyłku XIX wieku do końca pierwszej wojny światowej, Warszawa 1975, T. III: Okres międzywojenny (1918-1939), Warszawa 1980, T. IV: II wojna światowa i współczesność, Warszawa 1986.

- Pięta Jan, Broń neutronowa, Warszawa 1986.

- Pióro Tadeusz, Broń jądrowa. Geneza, działanie, skutki, Warszawa 1971).

- Rowecki Stefan, Walki uliczne, Warszawa 1928.

- Sikorski Władysław, Przyszła wojna. Jej możliwości i charakter oraz związane z nim zagadnienia obrony kraju. Warszawa 1934 i Warszawa 1984.

- Skibiński Franciszek, Rozważania o sztuce wojennej, Warszawa 1991 (AON).

- Sun Tzu, Sztuka wojny, Warszawa 1994.

- Sztuka wojenna sił zbrojnych uczestniczących w wojnach lokalnych i ważniejszych konfliktach zbrojnych po II wojnie światowej, Warszawa 1997, AON wyd. wewn.

- Wimmer Jan, Historia piechoty polskiej do rtoku 1864.

- Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. T. I.: Do roku 1648, Warszawa 1965.

- Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. T. II: 1648-1864, Warszawa 1966

Zaliczenie na podstawie obecności i aktywności na wykładzie konwersatoryjnym

nie ma