Wychowanie fizyczne - aerobic

Brak wymagań wstępnych z zakresu przygotowania sportowego,

Ogólny dobry stan zdrowia - brak przeciwwskazań lekarskich

Wskazane zainteresowanie, otwarcie i aktywność

przedmiot obowiązkowy

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli ( godz.):

- udział w wykładach - 0

- udział w ćwiczeniach – 2 x 30 godz.

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta ( godz.):

- przygotowanie do ćwiczeń - 0

- przygotowanie do kolokwiów - 0

- konsultacje i praca z nauczycielem akademickim - 30 godz.

Łącznie: 90 godz. (2 ECTS)

Student:

W1- zna terminologię podstawowych ćwiczeń, kroków i pozycji wyjściowych oraz korzyści zdrowotne płynące z systematycznego uprawiania treningu aerobowego

Student:

U1- wykonuje do muzyki podstawowe kroki taneczne oraz potrafi koordynować oddech z wykonywanymi ćwiczeniami kształtującymi

Student:

K1- posiada nawyk systematycznej aktywności ruchowej oraz propaguje ją jako element walki z chorobami cywilizacyjnymi

Metody nauczania:

-analityczna

-syntetyczna

-mieszana

Metody realizacji zadań

-naśladowcza ścisła

-zadaniowa ścisła

- pokaz

- opis
- wykład informacyjny (konwencjonalny)

- ćwiczeniowa

Aerobik ma na celu pobudzenie pracy układu krążenia i oddychania, poprawy kondycji i ogólnej sprawności fizycznej. Ćwiczenia wprawiają w doskonały nastrój i są naturalnym antydepresantem. Aerobik wspomaga układ kostny. Stawy stają się bardziej elastyczne, posiadają pełniejszy zakres ruchu. Podnosi również podstawowe tempo przemiany materii, co oznacza, że organizm spala więcej kalorii nie tylko w trakcie każdej aktywności ale nawet w czasie odpoczynku. Ćwiczenia aerobowe to bez wątpienia jedna z najlepszych form poprawy samopoczucia, koordynacji oraz kontroli ruchów. Dzięki tym zajęciom organizm uwalnia produkowane związki chemiczne o działaniu przeciwbólowym. Trening aerobowy działa wzmacniająco, sprawia, że czujesz się lekko i świeżo. Zajęcia adresowane są do studentów kochających ćwiczyć przy dynamicznej muzyce.

Aerobik (ang. aerobics z gr. aér, aéros - powietrze + bíos - życie), to system treningu opartego na intensywnej wymianie tlenowej.

Opracowany przez Kennetha Coopera, konsultanta programu sprawnościowego amerykańskich kosmonautów. Wszystkie formy ruchu podczas których zwiększa się wymiana tlenowa w organizmie nazywamy aerobowymi.

Najpopularniejsze formy zajęć aerobiku to:

Fat burning – ćwiczenia „spalające tłuszcz“. Ich sekret tkwi w utrzymywaniu tętna na poziomie 120 - 130 uderzeń na minutę. W takt niezbyt szybkiej muzyki wykonuje się bardzo proste, niezbyt męczące ćwiczenia, tworzące nieskomplikowany układ choreograficzny. Trening o umiarkowanej intensywności (bez skoków, wymachów, czy energicznych ruchów).

Low impact aerobik – ćwiczenia, w których bierze udział duża grupa mięśni i w których przynajmniej jedna noga ma cały czas kontakt z podłogą. Są to ćwiczenia o stosunkowo małej intensywności. Tego rodzaju ćwiczenia powstały ze względu na mniejsze ryzyko kontuzji w porównaniu z metodą Hi impact. Ćwiczenia są raczej proste, dostosowane do osób początkujących. Opierają się na tak zwanej pozycji bazowej ciała, czyli lekko ugiętych kolanach i ramionach, wysuniętej do przodu miednicy oraz napiętych mięśniach pośladków i brzucha. Zapobiega to nadmiernemu obciążeniu stawów. Low impact to ćwiczenia idealne dla osób starszych, ociężałych czy nawet kobiet w ciąży.

Step-Step – jest odmianą aerobiku uprawianą z taką samą popularnością przez kobiety i mężczyzn. Jako innowację dla podniesienia intensywności zajęć można wprowadzić lekkie hantle.

TBC (Total Body Condition) – jedna z odmian aerobiku polegająca na rzeźbieniu mięśni całego ciała. Pozwala w stosunkowo krótkim czasie ukształtować sylwetkę, przyspiesza metabolizm i spalanie tłuszczu.

Aerobic-dance – grupa ćwiczeń gimnastycznych, wykonywanych do muzyki, powstał jako dyscyplina rekreacyjna, stając się z czasem również dyscypliną sportową, w której odbywają się regularnie mistrzostwa świata.

Najprościej mówiąc aerobic to ćwiczenia przy muzyce kształtujące koordynację i poczucie rytmu, podnoszące wydolność i sprawność ruchową organizmu. Mają na celu poprawę ogólnej sprawności fizycznej. Rozpoczynają się od ćwiczeń aerobowych wykonywanych w dość żywym tempie. Pobudzają układ krążenia i oddychania. Główny akcent położony jest przede wszystkim na ćwiczenia wzmacniające mięśnie odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowej postawy ciała (mięśnie grzbietu, brzucha, mięśnie pośladkowe) oraz mięśnie kończyn dolnych i górnych. W części środkowej zajęć mają miejsce ćwiczenia wzmacniające kolejno wszystkie grupy mięśniowe organizmu. Końcowa część zajęć poświęcona jest na ćwiczenia rozciągające, przyczyniające się do likwidacji przykurczów w obrębie aparatu ruchu (rozciągnięcie mięśnia czworobocznego lędźwi i mięśni kulszowo – goleniowych, zwiększenie ruchomości w obrębie obręczy barkowej). Taki układ ćwiczeń korzystnie wpływa na utrzymanie prawidłowej postawy ciała.

1. Zapolska J. Formy ruchowe stosowane w aerobiku [w:] Z. Szot [red.], Aerobik. Teoria, technika wykonania, metodyka nauczania, przepisy sędziowania, AWF, Gdańsk 2002

2.Kubiak E. Aerobik czy fitness. AWF, Poznań 2002

W1 – rozmowy ze studentami; zaliczenie – student potrafi opisać podstawowe ćwiczenia, kroki i pozycje wyjściowe oraz korzyści zdrowotne płynące z systematycznego uprawiania treningu aerobowego

U1 - obserwacja działań studenta podczas zajęć; zaliczenie – student wykonuje do muzyki podstawowe kroki taneczne oraz potrafi koordynować oddech z wykonywanymi ćwiczeniami kształtującymi. Dodatkowo dla chętnych przeprowadzenie fragmentu zajęć dowolnej formy aerobicu.

K1 – sprawdzanie obecności; zaliczenie – podstawą zaliczenia (bez oceny) z przedmiotu jest systematyczne i aktywne uczestnictwo we wszystkich zajęciach zgodnie z przyjętym planem.