Seminarium dyplomowe konserwatorskie z zakresu sztuki nowoczesnej i współczesnej [1402-SDK-SNW-5L-SJ] Semestr letni 2021/22
Seminarium, grupa nr 1

1. Berger G. A., Russell W. H., Conservation of paintings – Research and Innovations, Archetype Publicatons, London 2000

2. Ciabach J., Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Toruń 1998;

3. Ciabach J., Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków. Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Skrypt i teksty pomocnicze. Wydanie drugie poprawione i uzupełnione. Toruń 1997;

4. Konserwacja malowideł na tkaninach bez krosien: materiały z konferencji zorganizowanej przez Akademię Sztuk Pięknych i Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie dnia 9 kwietnia 1984, red. Zofia Demkowska [et al.], ASP, Warszawa 1985;

5. Lempart–Geratowska M., Rozwarstwianie malowideł sztalugowych na podłożu drewnianym, Studia i Materiały Wydz. Konserw. Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, t. XI, 2002;

6. Kisielewska J., Markowski D., Atawistyczne zamiłowanie do materii - o malarstwie Bronisława Kierzkowskiego i problematyce konserwatorskiej jego dzieł, AUNC, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, T. XLIV, z. 414, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2013, s. 439-460

7. Markowski D., Czy konserwować sztukę współczesną? Problemy edukacji, [w:] Problemy muzeów związane z zachowaniem i konserwacją zbiorów, V Międzynarodowa Konferencja Konserwatorska, Szreniawa, 5-6 październik 2012, Szreniawa 2013, s. 330-339

8. Markowski D., Konserwacja dwustronnego obrazu Andrzeja Wróblewskiego - pokora i wyzwanie, AUNC, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, T. XLVI, z. 425, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2015, s. 421-438.

9. Markowski D., Ochrona impastowej warstwy malarskiej obrazów olejnych na płótnie podczas zabiegów konserwatorskich, wyd. UMK, Toruń 2002;

10. Markowski D., „Nowe, bezpieczne sposoby ochrony impastowej warstwy malarskiej obrazów olejnych na płótnie podczas zabiegów konsolidacji i dublażu na stole próżniowym”, w: Problemy dublowania obrazów na płótnie, wydawnictwo UMK, Toruń 2005, s. 9-53

11. Markowski D., Zastosowanie warstw amortyzujących zabezpieczających warstwę malarską na czas trwania niektórych zabiegów konserwatorskich, AUNC, XXII, s. 53-80;

12. Markowski D., „Zastosowanie folii poliamidowej w konserwacji impastowego obrazu XX-wiecznego A. Bodre „Przechodząca przez rzekę”, BIKDzSz, Vol. 8, No. 2(29), 1997, s. 18-23,

13. Markowski D., Kamiński S.A., Wachowiak M., Wybrane zagadnienia konserwacji i restauracji sztuki nowoczesnej, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2010, ISBN 978-83-231-2534-1

14. Masschelein-Kleiner L., Les solvants, Cours de conservation, Institut royal du Patrimoine artistique, Bruxelles 1981;

15. Mirowska E., Poksińska M., Rouba B., Wiśniewska I., Identyfikacja podobrazi i spoiw malarskich w zabytkowych dziełach sztuki, Skrypty i materiały pomocnicze UMK, Toruń 1992;

16. Problemy dublowania obrazów na płótnie, praca zbiorowa pod red. M. Roznerskiej i J. Arszyńskiej, Wydawnictwo UMK, Toruń 2005

17. Rouba B. J., Płótna jako podobrazia malarskie, Ochrona Zabytków, z. 3 – 4, 1985, s. 222 – 244;

18. Rouba B. J., Zagadnienie bezpieczeństwa obrazów XIX i XX-wiecznych w procesie ich konserwacji, [w:] Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, Materiały ze zjazdu absolwentów UMK w Toruniu, Toruń 14 – 15. XI 1985, BMiOZ seria B, Tom LXXXI, Warszawa 1987, s. 127 – 134;

19. Rouba B. J., Podobrazia płócienne w procesie konserwacji, Wydawnictwo UMK, Toruń 2000;

20. Rouba B. J., Badanie wrażliwości warstw malarskich obrazów na działanie ciepła, Ochrona Zabytków, z. 4, 1991, s. 278 – 284;

21. Ruhemann H., The cleaning of paintings, problems and potentialities, Londyn 1968;

22. Wyszyńska J., Metody dublowania w procesie konserwacji malowideł sztalugowych na płótnie, Kraków : Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych, 2003;

23. Szmelter I., Metody i środki konserwacji rozdarć i ubytków podobrazia płóciennego obrazów, Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków, seria B, T. LXXXI (1986), s.134-146;

24. Szmelter I., Problemy dublowania obrazów na podłożu płóciennym, Zeszyty Naukowe ASP w Warszawie, z..1/32/1992, Warszawa 1992

25. Szmit-Naud E., Przyczyny i mechanizmy zmian wyglądu uzupełnień warstw malarskich w obrazach sztalugowych, Ochrona Zabytków, 2003, nº 1-2, s. 73-87.

26. Szmit-Naud E., Uzupełnienia ubytków warstwy malarskiej obrazów. Zmiany optyczne a stabilność stosowanych materiałów, UMK, Toruń, 2006

27. Wolbers R., Cleaning Painted Surfaces: Aqueous Methods, Archetype Publications Ltd, 2003;

28. Wyszyńska J., Metody dublowania w procesie konserwacji malowideł sztalugowych na płótnie, Kraków : Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych, 200

29. Wojciech Kurpik, Konserwator wobec dzieła sztuki. Pięć tekstów o praktyce i teorii konserwatorskiej, Warszawa 2015.

Literatura z zakresu konserwacji sztuki nowoczesnej, związana z konserwowanym obiektem, poszerzona o literaturę przedmiotu znajdującą się m. in. w bibliotece Zakładu Konserwacji i Restauracji Sztuki Nowoczesnej.

- konserwacja sztuki nowoczesnej i współczesnej,

- konserwacja malarstwa na nietypowych podłożach,

- podłoża zastępcze w konserwacji sztuki współczesnej,

- współczesne obrazy wielkoformatowe,

- konserwacja powierzchni monochromatycznych,

- konserwacja obrazów o niewerniksowanej warstwie malarskiej,

- problematyka oczyszczania współczesnych warstw malarskich

- budowa, technika i technologia dzieł sztuki współczesnej i nowoczesnej,

- badanie dzieł sztuki współczesnej i nowoczesnej,

- dzieła techniki w procesie konserwacji,

Seminarium prowadzone jest z wykorzystaniem współczesnych technik multimedialnych. Student prezentuje poszczególne etapy realizacji programu prac konserwatorsko-restauratorskich obiektu dyplomowego. Omawia zasadność zastosowanych w praktyce metod i środków, dzieli się też swoimi wątpliwościami. Przedstawia także realizację prac na tle badań budowy technicznej obiektu oraz jego stanu zachowania.

Przeprowadzone przez studenta prace, zastosowane rozwiązania i środki oraz zasadność ich wyboru dyskutowane są na tle grupy.

Przedmiot zaliczany jest na ocenę na koniec każdego z semestrów cyklu dydaktycznego.

Student oceniany jest na podstawie zaangażowania w realizowane prace konserwatorsko-restauratorskie, ich zakres i poprawność wykonania, które prezentuje na tle grupy. Oceniane jest również przygotowanie teoretyczne do poszczególnych praktycznie przeprowadzanych zabiegów, które przed ich rozpoczęciem są omawiane.

Oceniana jest również obecność studenta na zajęciach.

kir malarstwo