Analiza strukturalna składników kosmetyków

Znajomość matematyki i chemii na poziomie S1 oraz krystalochemii.

przedmiot obligatoryjny

1. 10h wykład, 20h laboratorium komputerowe, 10 godzin konsultacji,

2. 15h praca indywidualna,

3. 20h czas wymagany do przygotowania w procesie oceniania.

W1: Zna pojęcia pozwalające określać symetrię cząsteczki, układ krystalograficzny, grupę punktową i przestrzenną.

W2: Zna etapy pomiaru dyfraktometrycznego.

W3: Zna metody rozwiązania problemu fazowego

W4: Zna obsługę programów do wizualizacji struktur związków małocząsteczkowych.

W5: Zna podstawy dokowania molekularnego

K_W01, K_W03, K_W06, K_W10, K_W16

U1: Potrafi wybrać dobrej jakości monokryształ do badań strukturalnych.

U2: Potrafi zaplanować eksperyment w celu określenia struktury związków małocząsteczkowych.

U3: Potrafi rozwiązać i udokładnić strukturę krystaliczną organicznych związków małocząsteczkowych.

U4: Potrafi dokonać dokowania molekularnego w układzie ligand-receptor.

K_U01, K_U06, K_U09, K_U10

K1: Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego poszerzania swojej wiedzy i doskonalenia swoich umiejętności.

K2: Potrafi samodzielnie podjąć działania w celu poszerzania

i pogłębiania wiedzy chemicznej.

K3: Potrafi współdziałać w zespole (przyjmując w nim różne role)

i kreatywnie rozwiązywać problemy dotyczące badań naukowych.

K_K01, K_K02, K_K05

Metody podające: wykład informacyjny lub problemowy.

Laboratorium komputerowe: aktywne ćwiczenia.

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy

- ćwiczeniowa
- projektu

Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z rentgenowską analizą strukturalną monokryształów, która umożliwia dokładne ustalenia struktury małocząsteczkowych związków chemicznych, jak również biomakromolekuł. Student również zdobędzie umiejętność przeszukiwania strukturalnych baz danych oraz będzie potrafił wykonać dokowanie molekularne w układach białko-ligand.

W ramach zajęć studenci zostaną zapoznani z metodami rozwiązania problemu fazowego dla związków małocząsteczkowych i białek. Przedstawiona zostanie również specyfika i ograniczenia metod krystalografii białek. Studenci na zajęciach poznają wszystkie etapy pomiaru dyfraktometrycznego, od wyboru odpowiedniej jakości monokryształu, przez montowanie na dyfraktometrze, do wykonania pomiaru z użyciem najnowszego oprogramowania. Studenci zdobędą również umiejętność rozwiązywania i udokładniania struktur związków organicznych. W ramach zajęć uczestnicy nauczą się także przewidywać strukturę przestrzenną białka i analizować jego miejsce aktywne oraz przeszukiwać strukturalne bazy związków małocząsteczkowych (CSD) oraz biomakrocząsteczek (PDB). Studenci zostaną również zapoznani z metodą modelowania molekularnego w układach białko-ligand.

1. T. Penkala, Zarys Krystalografii, PWN Warszawa, 1977,

2. Z. Bojarski, M. Gigla, K. Stróż, M. Surowiec, Krystalografia, PWN, 2014,

3. Z. Trzaska-Durski, H. Trzaska-Durska, Podstawy Krystalografii Strukturalnej i Rentgenowskiej, PWN, 1994,

4. International Tables For X-ray Crystallography.

5. J. Drenth, Principles of Protein X-Ray Crystallography, Springer-Verlag, 2010.

Zaliczenie laboratorium komputerowego na podstawie obecności oraz raportu z wykonanego w trakcie zajęć zadania. Student musi otrzymać 50% punktów możliwych do zdobycie.

Egzamin pisemny oceniany w procentach.

Nie dotyczy