Seminarium magisterskie

Główne zagadnienia seminarium (zajęć grupowych) oraz konsultacji indywidualnych to:

- Wprowadzenie studenta w problematykę badawczą z zakresu zabytkoznawstwa i konserwatorstwa architektury drewnianej i architektury protestanckiej.

- Ukierunkowanie studenta na wybór tematu o charakterze monograficznym, problemowym lub przekrojowym.

- Samodzielne stworzenie przez studenta kwestionariusza badawczego i wstępne opracowanie harmonogramu projektu badawczego.

- Przeprowadzenie kwerendy bibliotecznej i archiwalnej. Wyselekcjonowanie i uporządkowanie zebranego materiału, krytyczna charakterystyka rezultatów przeprowadzonej kwerendy.

- Przygotowanie koncepcji pracy i szczegółowego konspektu według metody, proponowanej przez promotora. Opracowanie konspektu pracy.

- Realizacja kolejnych etapów projektu badawczego przez studenta. Rozwiązanie zagadnień wprowadzonych do kwestionariusza badawczego.

- Opracowanie wyników poszczególnych prac.

Głównym efektem kształcenia jest naukowe opracowanie wybranego tematu, o dużym stopniu samodzielności w procesie zgromadzenia i analizy materiałów oraz syntetycznego opracowanie wyników, możliwie nowatorskie w zakresie merytorycznym, dające podstawę do uzyskania tytułu naukowego magistra.

- Student uzyskuje pogłębioną świadomość warsztatu naukowego, problemu badawczego i zastosowania metod z zakresu zabytkoznawstwa i konserwatorstwa architektury drewnianej i architektury protestanckiej.

- Student ma pogłębioną wiedzę z dziedziny zabytkoznawstwa i konserwatorstwa powiązana z innymi dyscyplinami (historią, historią sztuki, historią technik budownictwa, historią wyznania protestanckiego).

- Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i łączyć informacje z różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.

- Student posiada pogłębione umiejętności badawcze obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników postępowania badawczego.

- Student swobodnie stosuje aparat naukowy, fachowy język i terminologię, charakterystyczną dla architektury drewnianej względnie protestanckiej.

- Student posiada umiejętności integrowania wiedzy z różnych dyscyplin oraz jej zastosowania w ramach pogłębionego studium historyczno-konserwatorskiego.

- Student potrafi dokonywać interpretację zabytków architektury drewnianej względnie protestanckiej w celu określenia ich wartości, niezbędnych do formułowania wytycznych konserwatorskich.

Nie dotyczy