Performanse i media
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2555-s1KUL3Z-PIM |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0215) Muzyka i sztuki sceniczne
|
Nazwa przedmiotu: | Performanse i media |
Jednostka: | Wydział Humanistyczny |
Grupy: |
Przedmioty do wyboru z wiedzy o kulturze współczesnej - 31 - Kulturoznawstwo s1 |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Nie ma. |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - ćwiczeniowa |
Skrócony opis: |
Przedmiot poświęcony prezentacji zagadnień z pogranicza performatyki i medioznawstwa. |
Pełny opis: |
1) Zajęcia organizacyjne (prezentacja programu i warunków zaliczenia zajęć). Czym są media? Wieloznaczność terminu. - praca w grupach – tworzenie mapy/klasyfikacji mediów - typologia mediów według Wernera Faulsticha i Harry’ego Prossa 2) Czym są performanse (kulturowe)? - Erika Fischer-Lichte, Przedstawienia kulturowe, [w:] tejże, Teatr i teatrologia podstawowe pytania, przeł. Mateusz Borowski i Małgorzata Sugiera, Wrocław 2012, s. 169-171 i 177-185. - terminy: performance, sztuka performansu, performatyw, inscenizacja, ciało semiotyczne – ciało motoryczne – ciało energetyczne 3) Performanse jako media ludzkie - Artur Duda, Marzenna Wiśniewska, Teatr wśród mediów – wyzwania i propozycje badawcze, [w:] Teatr wśród mediów, red. A. Duda, M. Wiśniewska, B. Oleszek, Toruń 2015, s. 17-24. 4) Starożytne igrzyska jako kompleks performansów - Homer, Iliada, przeł. Kazimiera Jeżewska (tu: Pieśń XXIII – Igrzyska na cześć Patrokla), BN seria II, nr 17, Wrocław 1981. 5) Rytuał ofiarny. Grecka ofiara z kozła - Walter Burkert, Tragedia grecka i rytuał ofiarny, [w:] Antropologia antyku greckiego, red. Włodzimierz Lengauer, Lech Trzcionkowski, Warszawa 2011, s. 432-452. 6) Teatr jako medium - Zygmunt Hübner, Prowokacja, [w:] tenże, Polityka i teatr, Warszawa 2009, s. 191-206. 7) Koncert rockowy - do obejrzenia: koncert zespołu Rammstein - Simon Frith, Występ, [w:] tenże. Sceniczne rytuały. O wartości muzyki popularnej, Kraków 2011, s. 277-308. 8) Koncert hiphopowy – freestyle - battle - do obejrzenia: Ósma mila, film w reżyserii Curtisa Hansona (2002) 9) Wrestling - do obejrzenia: Zapaśnik, film w reżyserii Darrena Aronofsky’ego (2008) - Jan Sowa, Krzysztof Wolański, Sport nie istnieje. Igrzyska w społeczeństwie spektaklu, Warszawa 2017, s. 139-149 (fragment dotyczący fenomenu wrestlingu) 10) Hamlet W. Szekspira w reżyserii Pawła Paszty w Teatrze im. W. Horzycy – wyjście na spektakl 11) Analiza i interpretacja Hamleta W. Szekspira w Teatrze im. W. Horzycy 12) Performanse w oowych mediach - Lev Manovich, Czym są nowe media?, [w:] tenże, Język nowych mediów, przeł. Piotr Cypryański, Warszawa 2006, s. 81-135. - na wideo: Matrix (1999) 13) Kolokwium zaliczeniowe 14) Omówienie wyników kolokwium. Wystawienie zaliczeń |
Literatura: |
zob. wyżej |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunki zaliczenia: 1) obecność na zajęciach (limit: 3 nieobecności) 2) aktywność na zajęciach (znajomość lektur, udział w rozmowie, ewentualnie referat) 3) kolokwium zaliczeniowe lub praca (prezentacja multimedialna – do ustalenia z grupą) |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2024/25" (w trakcie)
Okres: | 2025-02-24 - 2025-09-20 |
Przejdź do planu
PN KON
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Artur Duda, Jakub Kłeczek | |
Prowadzący grup: | Jakub Kłeczek | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
|
Skrócony opis: |
„Performanse i media” to konwersatorium poświęcone analizie współczesnych zjawisk z pogranicza sztuk performatywnych i mediów cyfrowych. Kurs opiera się na kluczowych teoriach performansu (Schechner, Carlson, McKenzie, Phelan, Auslander) oraz analizie przypadków, takich jak performanse w VR, AI jako medium, teatr robotów, performatywność gier wideo czy performatywność SM. Zajęcia koncentrują się na problemach mediatyzacji, redefinicji „nażywości”, relacji ciała i technologii, sztuki immersyjnej i postinternetowej. Celem przedmiotu jest rozwijanie umiejętności krytycznej analizy zjawisk performatywnych w kontekście ich medialnego zapośredniczenia oraz wykształcenie refleksyjnego podejścia do współczesnych praktyk artystycznych. Zajęcia mają formę wykładu konwersatoryjnego, pokazu i studium przypadku. Kurs kończy się kolokwium oraz analizą tekstów źródłowych. |
|
Pełny opis: |
Konwersatorium poświęcone współczesnym zjawiskom artystycznym i kulturowym, w których performatywność łączy się z technologią, mediatyzacją i cyfrowością. Kurs opiera się na kluczowych teoriach performansu (Schechner, Carlson, McKenzie, Phelan, Auslander), ale wychodzi poza nie, sięgając po refleksję nad sztuką postcyfrową, teatrem robotów, AI jako medium, performansami w grach wideo czy praktykami w SM i w livestreamingu. Przedmiot analizuje nie tylko formy sceniczne, lecz także działania z obszaru sztuki interaktywnej i immersyjnej oraz kultury internetowej, traktując je jako współczesne sceny performatywności. Główne obszary tematyczne kursu obejmują: relacje performansu i mediów w perspektywie historycznej oraz współczesnej, problem „nażywości” i jego dekonstrukcję, ciało jako medium i interfejs, sztuczną inteligencję jako wykonawcę, postludzkie i algorytmiczne formy ekspresji, a także wpływ technologii immersyjnych (VR/AR) na redefinicję przestrzeni performatywnej. Omawiane są zarówno przykłady artystyczne (m.in. Troika Ranch, Forsythe, Obermaier), jak i medialno-popkulturowe. Celem kursu jest rozwinięcie umiejętności analizy zjawisk performatywnych w kontekście ich technologicznego i medialnego zapośredniczenia, a także zdolności oceny ich kulturowego znaczenia. Studenci uczą się pracy z tekstem teoretycznym, prowadzenia dyskusji problemowej i krytycznego myślenia. Przedmiot kończy się kolokwium oraz analizą fragmentów tekstów źródłowych. Aktywność i przygotowanie do zajęć są integralną częścią oceny. |
|
Literatura: |
Auslander, Philip. A Dialogue About Liveness. W: D. van den Berg, S. van den Kerhof, M. Rauterberg (red.), The Future of Live, 9–18. Cham: Springer, 2019. Auslander, Philip. „Na żywo czy…?” Przeł. M. Borowski, M. Sugiera. Didaskalia 2012, nr 107. Carlson, Marvin. Performans. Przeł. E. Kubikowska. Warszawa: WUW, 2007. Carlson, Marvin. Performance: A Critical Introduction. 3rd ed. London–New York: Routledge, 2018. Causey, Matthew. „Postdigital Performance.” Theatre Journal 68, no. 4 (2016): 681–695. Cossette, Marie-Aude, i Chris Salter. „Performing AI: Labor and Complexity on the Contemporary Stage.” TDR: The Drama Review 68, no. 1 (2024): 70–86. Dale, Gillian, i Stephen Green. „Video Games and Cognitive Performance.” W: A. J. C. C. Hamilton, R. M. Kattenbelt (red.), Performance and Cognition: Theatre Studies and the Cognitive Turn, 163–179. New York: Routledge, 2015. Frydrysiak, S. Taniec w sprzężeniu nauk i technologii. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2017. Machon, Josephine. Immersive Theatres: Intimacy and Immediacy in Contemporary Performance. London–New York: Palgrave Macmillan, 2013. McKenzie, Jon. Performuj albo…?. Przeł. T. Kubikowski. Kraków: Korporacja Ha!art, 2011. Parker-Starbuck, Jennifer. Cyborg Theater: Corporeal/Technological Intersections in Multimedia Performance. London–New York: Palgrave Macmillan, 2014. Phelan, Peggy. „Ontologia performansu. Reprezentacja bez reprodukcji.” Przeł. A. Kowalczyk. W: Przyjdźcie, pokażemy Wam, co robimy. O improwizacji tańca. Łódź: Fundacja Ciało/Umysł, 2013. Pizzo, Antonella. „Performing/Watching Artificial Intelligence On Stage.” Skenè. Journal of Theatre and Drama Studies 7, no. 1 (2021): 1–20. Schechner, Richard. Performance Studies: An Introduction. 4th ed. London–New York: Routledge, 2020. Schechner, Richard. Performatyka. Wstęp. Przeł. T. Kubikowski. Wrocław: Instytut im. Jerzego Grotowskiego, 2006. Sugiera, Małgorzata. „Nażywość.” W: Performatyka: terytoria, red. M. Sugiera. Kraków: Universitas, 2017. Zielinski, Siegfried. Archeologia mediów. Przeł. K. Krzemieniowa. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2010. |
|
Uwagi: |
- |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.